Pόζα Bλάχου, μια γυναίκα που πάντοτε είχε ό,τι ήθελε. Άντρες, ρούχα, λεφτά, άντρες, πολυτέλεια, άντρες. Που έκανε πάντα του κεφαλιού της και το πλήρωνε με τα κεφάλια των άλλων. Που όταν έφτανε στα άκρα, αυτοκτονούσε. Aσύστολα. Mα που τώρα, στα σαράντα, βρήκε το δάσκαλό της. Aγανακτισμένη, απελπισμένη, η Pόζα καταγγέλλει. Kατηγορεί. Tη μοίρα, τους άντρες, αλλά ποτέ τον εαυτό της.
Ο Πέτρος Χατζόπουλος, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Αύγουστου Κορτώ (English: Auguste Corteau), γεννήθηκε το 1979 στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει διηγήματα, μυθιστορήματα, ποιήματα, νουβέλες, κριτικές και βιβλία για παιδιά.
Δεν έχω ξανά αντιπαθήσει τόσο πολύ πρωταγωνίστρια βιβλίου. Αν γνώριζε τη Σίσυ Νοταρά ( βιογραφία μία σκύλας) θα γίνονταν κολλητές πιστεύω. Αν και ούτε η Σίσυ δε θα την άντεχε μετά από ένα σημείο...
Παρ όλα αυτά, όσο και αν ήθελα να της δώσω 2 μπουνιές μπας κι έρθει στα ίσια της, ο τρόπος που γράφει ο Κορτώ, κλασικά, "δε σ' αφήνει να τ' αφήσεις" και με έκανε να γελάσω ακόμα και όταν η Ρόζα με έφερνε στα όριά μου
Τον Αύγουστο Κορτώ έχω αρχίσει να τον συμπαθώ σαν συγγραφέα. Έχω καταλάβει ότι γράφει με ωραίο, ξεκαρδιστικό τρόπο, βιβλία για να περάσεις ευχάριστα αλλά και για να προβληματιστείς. Εξαιρέσεις σε αυτόν τον πρόχειρο κανόνα που σκέφτηκα είναι η Βιογραφία μιας σκύλας, με την οποία δε γέλασα πολύ, και Το βιβλίο της Κατερίνας, το συγκλονιστικότερο κείμενο που έχω διαβάσει για την κατάθλιψη. Χαίρομαι λοιπόν που το Αυτοκτονώντας ασύστολα ήρθε τελευταίο στα χέρια μου, γιατί μου δημιούργησε πολλές σκέψεις και συναισθήματα.
Πρώτα πρώτα σε αυτό το βιβλίο διέκρινα τις πρώτες προσπάθειες του συγγραφέα να καταπολεμήσει την αρρώστια που του στέρησε τη μητέρα του, την κατάθλιψη, γράφοντας γι’ αυτήν! Αστεία περιστατικά, κωμικές καταστάσεις, ένας ολοκληρωμένος, κακομθημένος χαρακτήρας, η Ρόζα, που καταφεύγει σε σκηνοθετημένες αυτοκτονίες για να τραβήξει την προσοχή των ερωτικών της συντρόφων. Όχι απλώς για να γίνει το δικό της αλλά για να νιώσει την ηδονή της εξουσίας, ότι έχει αυτή το πάνω χέρι στις σχέσεις. Κοντά δέκα χρόνια αργότερα, κυκλοφόρησε το Βιβλίο της Κατερίνας, το «σοβαρό» alter ego αυτού του βιβλίου, που προχωράει ακόμη βαθύτερα στις αιτίες και τους λόγους που δημιουργείται αυτός ο καρκίνος του μυαλού μέσα στον άνθρωπο.
Θα γελάσετε, θα διαβάσετε τρόπους αυτοκτονίας που δεν είχατε σκεφτεί (κορυφαίοι: η αυτοκτονία με τα δαμάσκηνα και το τρακάρισμα με αμάξι φίλης που σε πατάει κατά λάθος και καλά), θα περάστε πολύ καλά και δε θα το αφήσετε από τα χέρια σας. Η Ρόζα είναι ένας χαρακτήρας που τα κάνει χάλια στη ζωή της, γιατί, όπως λέει και ο Πάβελ, ο άντρας που κατάφερε να τη βάλει στη θέση της, «αν ξυπνάγατε από το πρωί να πάτε για δουλειά και να ιδρώσετε για να βγάλετε λεφτά, τώρα δε θα κάνατε όλες αυτές τις βλακείες και δε θα είχατε καν τον χρόνο να σκέφτεστε τέτοια πράγματα». Ο Πάβελ, λοιπόν, ένας ξένος που έφερε τη Ρόζα στα όριά της, δεν τσίμπησε σε κανένα κόλπο της, της φέρεται απαθώς και αγενέστατα αλλά την αγαπά με αυτόν τον τρόπο κι η Ρόζα να έχει φτάσει στα άκρα της ευρεσιτεχνίας και της σκασίλας! Ωραίοι διάλογοι, ωραίες σκηνές, ωραία εξέλιξη της υπόθεσης και μια ωραία ολοκλήρωση είναι υλικά που χαρακτηρίζουν το περιεχόμενο του βιβλίου και θα σας χαρίσουν τη μέγιστη απόλαυση αλλά και θα σας χαρίσουν την ευκαιρία να ψάξετε λίγο κάτω από την επιφάνεια και να διαπιστώσετε σε τι λύσεις μπορεί να καταφύγει κάποιος ποτισμένος από κατάθλιψη και άδειος από αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό. Ίσως σας απωθήσουν οι βωμολοχίες αλλά μη διστάσετε να προχωρήσετε ως το τέλος!
«Με λένε Ρόζα και θα αυτοκτονήσω. Αυτή τη φορά, σας το λέω, θα το κάνω στ’ αλήθεια. Το ξέρω, κανείς δεν με πιστεύει πια. Όμως εγώ το εννοώ. Δεν ξέρω αν θα το κάνω με χάπια ή αν θα πάρω φόρα σε ανύποπτο χρόνο και θα σαλτάρω απ’ το μπαλκόνι. Και μένω και στον δεύτερο, γαμώτο, κι έχει ένα σωρό θάμνους στην είσοδο της πολυκατοικίας! Το πιθανότερο είναι να βρεθώ με ένα κλωνάρι αγγελική ή ό,τι διάολο φυτεύει ο θυρωρός καρφωμένο στον κώλο. Οπότε χάπια. Πάει, τέλειωσε. Θα τα πάρω όλα, ασπιρίνες, ηρεμιστικά, αντισυλληπτικά, μέχρι και τα διουρητικά που ξέχασε στην τελευταία της επίσκεψη η θεία μου. Θα πεθάνω κατουρώντας. Αλλά τι με νοιάζει, εγώ θα τα σφουγγαρίσω μετά; Τέρμα, το αποφάσισα. Θα φτιάξω έναν καφέ, θ’ ανάψω το θερμοσίφωνο για ένα γρήγορο λούσιμο –έτσι, θα βαφτώ κιόλας, να με δει μετά και να σκάσει ο πούστης!-, κι αν ο Πάβελ δεν πάρει τηλέφωνο μέχρι τις δώδεκα, κατά τη μία μιάμιση θ’ αυτοκτονήσω.» http://maitrandmargarita.wordpress.co...
«Αντιλήφθηκα ότι οι δραχμές χωρίζονταν σε λεπτά στα δέκα μου, όταν άρχισα να παίρνω χαρτζιλίκι. Μέχρι τότε όταν άκουγα για λεπτά, απλώς κοιτούσα το ρολόι μου.» http://maitrandmargarita.wordpress.co...
καλογραμμενο- αστειο -ωραια δομιμενοι χαρακτηρεσ-αψογη αποτυπωση τησ γυναικειασ ψυχολογιασ και ολα αυτα απο εναν καταθλιπτικο πιτσιρικα που εαν τον δεισ στισ συνεντευξεισ του σου βγαζει το αυτοκαταστροφικο οπωσ και στα βιβλια του.τον αγαπω τον Αύγουστος Κορτώ και οτι γραφει.δοκιμαστε τον και δεν θα χασετε...
Γράφει καλά. Αν έγραφε και με περισσότερο σεβασμό προς όλους, και τους αναγνώστες, και τους ήρωές του, και τον ίδιο του τον εαυτό (βάσει των ικανοτήτων του), τότε μάλλον θα μπορούσαμε να μιλάμε για έναν σημαντικό σύγχρονο συγγραφέα. Τώρα απλώς μιλάμε για έναν διασκεδαστή του εαυτού του και μιας μερίδας οπαδών, φίλα προσκείμενη και προσκολημμένη σε κάθε περίπτωση.
Θα γελάσετε, θα διαβάσετε τρόπους αυτοκτονίας που δεν είχατε σκεφτεί (κορυφαίοι: η αυτοκτονία με τα δαμάσκηνα και το τρακάρισμα με αμάξι φίλης που σε πατάει κατά λάθος και καλά), θα περάστε πολύ καλά και δε θα το αφήσετε από τα χέρια σας. Η Ρόζα είναι ένας χαρακτήρας που τα κάνει χάλια στη ζωή της, γιατί, όπως λέει και ο Πάβελ, ο άντρας που κατάφερε να τη βάλει στη θέση της, «αν ξυπνάγατε από το πρωί να πάτε για δουλειά και να ιδρώσετε για να βγάλετε λεφτά, τώρα δε θα κάνατε όλες αυτές τις βλακείες και δε θα είχατε καν τον χρόνο να σκέφτεστε τέτοια πράγματα». Ο Πάβελ, λοιπόν, ένας ξένος που έφερε τη Ρόζα στα όριά της, δεν τσίμπησε σε κανένα κόλπο της, της φέρεται απαθώς και αγενέστατα αλλά την αγαπά με αυτόν τον τρόπο κι η Ρόζα να έχει φτάσει στα άκρα της ευρεσιτεχνίας και της σκασίλας! Ωραίοι διάλογοι, ωραίες σκηνές, ωραία εξέλιξη της υπόθεσης και μια σωστή ολοκλήρωση είναι υλικά που χαρακτηρίζουν το περιεχόμενο του βιβλίου και θα σας χαρίσουν τη μέγιστη απόλαυση αλλά και θα σας χαρίσουν την ευκαιρία να ψάξετε λίγο κάτω από την επιφάνεια και να διαπιστώσετε σε τι λύσεις μπορεί να καταφύγει κάποιος ποτισμένος από κατάθλιψη και άδειος από αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό. Ίσως σας απωθήσουν οι βωμολοχίες αλλά μη διστάσετε να προχωρήσετε ως το τέλος!
Το είχα διαβάσει όταν βγήκε. Θυμάμαι ότι μου είχε αρέσει κι είχα πάντα την αίσθηση ότι κρυβόταν μια τραγική ιστορία πίσω από το μαύρο χιούμορ και τα σουρεαλιστικά του στοιχεία, πράγμα που επιβεβαιώθηκε κάποια χρόνια μετά όταν ο συγγραφέας μάς έδωσε ''το βιβλίο της Κατερίνας''.
Πραγματικά με αυτο το βιβλιο γελασα αρκετα. Εχιρ αυτοσαρκασμο και πολυ χιουμορ. Μου αρεσει που απενοχοπο��είται η γυναικεια σεξουαλικοτητα και παρουσιαζεται τοσο ωμα χωρις ταμπου. Ενα βιβλιο για να γελασεις και να χαλαρωσεις.
DNF στο 50%. Ίσως να μην είμαι στο κατάλληλο mood, ίσως απλώς να μην μου ταιριάζει το συγκεκριμένο χιούμορ. Αρκετές επαναλήψεις και μια αντιπαθητική πρωταγωνίστρια είναι αρκετά ώστε να μην με τραβάει να το συνεχίσω.
Εύπεπτο, ευχάριστο, κωμικοτραγικό βιβλίο που όσο υπερβολικό κι αν δείχνει, είμαι σίγουρη ότι σκιαγραφεί κατά ένα μέρος την ψυχοσύνθεση πολλών Ελληνίδων...
Το πρώτο βιβλίο του Κορτώ που έτυχε να διαβάσω. Με εκνεύρισε τόσο πολύ η Ρόζα που μπήκα σε σκέψεις αν αντιδρώ και γω ποτέ τόσο εγωιστικά!!! Με το που το τελείωσα έτρεξα να πάρω το επόμενο για να δω αν έτυχε να με αγγίξει τόσο το βιβλίο ή αν βρήκα τον επόμενο αγαπημένο μου συγγραφέα. Και νομίζω πως τον βρήκα..