Έξοδος: Το βιβλίο της κατοχής

by Ilias Venezis, Ηλίας Βενέζης

Στο χρονικό αυτό της Κατοχής, ο Βενέζης ακολουθεί ένα κοπάδι κυνηγημένων Ελλήνων που ξεκινά από τη Μακεδονία και τη Θράκη και κατεβαίνει, διασχίζοντας τον κορμό της χώρας, να βρει καταφύγιο στην Αθήνα. Στις φοβερές εικόνες εκείνης της Εξόδου συμπλέκεται αδιάκοπα το παρελθόν με το παρόν, καθώς η πορεία ακολουθεί δρόμους συνδεδεμένους με τους ελληνικούς μύθους, με την αρχαία τραγωδία, με την ποίηση και με τη δόξα.

Genres: Historical Fiction, Fiction

360 pages, Hardcover

First published January 1, 1950

About the author

Ilias (or Elias) Venezis (Greek: Ηλίας Βενέζης) was a Greek writer.

He was born in 1904 in Ayvalık (Κυδωνίες) in Asia Minor and died in Athens in 1973. He wrote many books throughout his career as an author. His most famous book is Number 31328. Elias Venezis is not his real name, but his pen name. He is categorised among the writers of "the generation of the 30s" (=η γενιά του '30).

During the Asia Minor Catastrophe he was 18 years old and was conscripted to a labour battalion of the Turkish State. In his book The Number 31328 - The Book of Slavery he describes the 14 months of his life that he had spent in a concentration camp, forced to hard labour.

Reviews

[Evi · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικό!
Απ' τα καλύτερα του!!!

[Kyriakos Sorokkou]

Διαβάζοντας πέρσι την «Αιολική Γη» που διαδραματίζεται στη Μικρασία πριν τον Α'ΠΠ, το «Νούμερο 31328» που εξελίσσεται την μαύρη χρόνια του 1922 στα απάνθρωπα Τάγματα Εργασίας, και την «Γαλήνη» που λαμβάνει χώρα στην Ανάβυσσο του 1923 και δείχνει τον Γολγοθά των μικρασιατών προσφύγων, φέτος σειρά πήρε η «Έξοδος» που εξελίσσεται σε μια άλλη πικρή ιστορική περίοδο της Ελλάδας, την Ναζιστική Κατοχή.
Μια Έξοδος κατατρεγμένων ανθρώπων από την Μακεδόνία προς στην Αττική.

Στην αρχή είχα ενδοιασμούς για το κατά πόσο θα μου αρέσει η συγκεκριμένη ιστορία. Διαδραματίζεται σε μια χρονική περίοδο που δεν είναι κι η αγαπημένη μου: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Ήταν φυσικά Βενέζης που είναι εγγύηση αλλά τους μικροενδοιασμούς μου τους είχα.

Τελειώνοντάς το μπορώ να πώ ότι παρολίγο να κλέψει την πρωτιά από το αγαπημένο μου «Αιολική Γη». Με εξήπληξε θετικά και υπέροχα.

Ούτε μια αμελητέα ποσότητα κοιλιάς δεν έκανε η ιστορία. 'Έκλεισε τόσο ωραία και αψεγάδιαστα που δεν μπορώ να βρω αρνητικά.

Και είναι και ωραίος ο τρόπος δομής του:
Το 1ο μέρος ξεκινά με μια ομάδα κατατρεγμένων προσφγύγων ξεκινώντας από την Καστορία και καταλήγοντας στον Κιθαιρώνα.
Το 2ο μέρος πάει λίγους μήνες πίσω στο χρόνο ξεκινώντας από φυλακές κοντά στην Αθήνα με 2 δραπέτες που καταλήγουν κι αυτοί στον Κιθαιρώνα.
Η τελευταία σκηνή του 1ου Μέρους είναι και η τελευταία του 2ου Μέρους από διαφορετικές σκοπιές κι οι δύο.
Στο 3ο μέρος οι δύο ιστορίες (πρόσφυγες και δραπέτες) γίνονται μία, και ολοκληρώνονται στον Κολωνό.

Θήβα και απαγορευμένο θάψιμο νεκρών αδερφών
Κιθαιρώνας Κολωνός όλα αυτά θυμίζουν αρχαία ελληνική τραγωδία και ο Βενέζης συνδυάζει αριστοτεχνικά την σύγχρονη τραγωδία της κατοχής με την αρχαιοελληνική.

Βιβλίο με πλοκή, νόημα, μηνύματα, και φυσικά αρκετή δράση κάτι που δε συνηθιζόταν και πολύ στα πιο παλιά μυθιστορήματα.

Κρίμα που δεν είναι τόσο γνωστό και δεν διαβάζεται όσο η Αιολική Γη ή το Νούμερο.
Το συστήνω ανεπιφύλακτα.

[Olga]

Δε κατάφερα να το τελειώσω.. Οι εικόνες της εξιστόρησης είναι σκληρές. Κι όμως κάποτε υπήρξαν αληθινές!

[Marios Shekeris · Rating 4 out of 5]

Εν τέλει μια ιστορία για την μοναχική μάχη κάθε ανθρώπου ξεχωριστά να κρατηθεί στη ζωή. Τέσσερις ομάδες (μια μάνα με τα δυο της παιδιά και τους παππούδες από την Θράκη, μια μάνα με τα δυο παιδιά της από την Καστοριά, τρία αδέλφια από την Θήβα, δύο φίλοι δραπέτες) στην τρομακτική και σκοτεινή σκιά της ιταλογερμανικής εισβολής, της κατοχής και του μεγάλου λιμού του χειμώνα του 1941-1942. Η απειλή του θανάτου είναι παντού, σε όλες τις μορφές και οι πιο πάνω πρωταγωνιστές προσπαθούν να ξεφύγουν, σαν να αντιμετωπίζουν μια ακατανόητη θεομηνία. Πλάνο και λογική δεν υπάρχουν, μόνο το ζωώδες ένστικτο της επιβίωσης. Παρόν και σε αυτό το βιβλίο φυσικά και ο μόνιμος και υπέρτατος στόχος του Ηλία Βενέζη: η κατάληξη στη γαλήνη . Το βιβλίο χωρίζεται σε τρεις ενότητες με τις ξεχωριστές πορείες της κάθε ομάδας ώσπου αυτές κάπου συγκλίνουν και κάπου χάνονται. Αν και περιγράφονται κάποια συγκλονιστικά περιστατικά, διαβάζεται εύκολα, υπάρχει ενδιαφέρον και αγωνία. Βασικό θέμα η πάλη για επιβίωση, παρά η κατοχή ή ο πόλεμος.

[Bella Baxter · Rating 5 out of 5]

Στο μνημειώδες αυτό έργο, ακολουθούμε τις περιπέτειες μιας ομάδας προσφύγων (δύο γυναίκες από την Καστοριά και μια οικογένεια από τη Θράκη) και δυο φυλακισμένων οι οποίοι απέδρασαν από τη φυλακή, όταν αυτή βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς εισβολείς. Οι περιπέτειες της ομάδας κατά μήκος του δρόμου, προσπαθώντας να φτάσει στην Αθήνα, διακόπτονται -ή μάλλον, συνεχίζονται- όταν η τύχη θα τους φέρει κοντά στους δυο φυλακισμένους οι οποίοι είχαν βρει καταφύγιο σε ένα βουνό, κοντά σε ένα βοσκό.
Οι περιγραφές του βιβλίου είναι αρκετές φορές σκληρές, γιατί περιγράφουν τον θάνατο και την προσπάθεια του ανθρώπου με κάθε μέσο να κρατηθεί στη ζωή
Τέτοια μυθιστορήματα θα είναι εκεί να μας θυμίζουν πόσο απεχθής είναι ο πόλεμος και όποια μορφή εχθροπραξίας.

[Σταύρος Παυλίδης · Rating 4 out of 5]

Οι γερμανοί μπαίνουν στη χώρα μας μαζί με τους ιταλούς και τους βούλγαρους και ρημάζουν τα πάντα.Παρακολουθούμε την πορεία μιας ομάδας Ελλήνων που προσπαθούν να φτάσουν στην Αθήνα.Πολύ καλή,λυπητερή ιστορία.Θυμίζει λίγο την υπέροχη "Γαλήνη" του ίδιου συγγραφέα.