What do you think?
Rate this book
Τόντα-Ράμπα
Στο έργο συμπυκνώνονται οι εντυπώσεις και οι εμπειρίες του Καζαντζάκη από τη Σοβιετική Ένωση. Κεντρικό πρόσωπο είναι ένας νέγρος, ο Τόντα-Ράμπα· το όνομά του στα εβραϊκά σημαίνει «ευχαριστώ». Τον πλαισιώνουν επτά ακόμη χαρακτήρες, με διαφορετική καταγωγή και πολιτισμικό υπόβαθρο: ο Σουκι, ένας Κινέζος γερο-δάσκαλος· ο Αμίτα, ένας Γιαπωνέζος γέρος ποιητής· η Πολωνοεβραία Ραχήλ (λογοτεχνική persona της Ραχήλ Λιπστάιν, φίλης του Καζαντζάκη από τα χρόνια του Βερολίνου)· ο Κρητικός Γερανός («Γερανός» είναι ένα από τα ψευδώνυμα του Καζαντζάκη)· ο Αζάντ, ένας Αρμένης γέρος εργάτης· και ο Άνθρωπος με τις μεγάλες μασέλες.
Όλα αυτά τα πρόσωπα έρχονται στη Ρωσία από διάφορους τόπους, πηγαίνουν πρώτα στο Αστραχάν για να παρακολουθήσουν ένα Ανατολικό Συνέδριο και κατόπιν στη Μόσχα, όπου γιορτάζεται η επέτειος της Επανάστασης με λαμπρές παρελάσεις. Στο τέλος, ο Τόντα-Ράμπα, που έχει πάει να προσκυνήσει στο Μαυσωλείο του Λένιν, έχει ένα όραμα πύρινης καταστροφής· μετά την κάθαρση του παλαιού κόσμου, βλέπει τους σπόρους κάτω από τη γη να ζωντανεύουν από τη βροχή και να σχηματίζουν τη μορφή του Λένιν.
Ο Τόντα-Ράμπα είναι καρπός της βαθειάς, συγκλονιστικής γνωριμίας του Νίκου Καζαντζάκη με τη Σοβιετική Ένωση, που έγινε σε τέσσερα ταξίδια: 1919, 1925-1926, 1927 και 1928-1929. Τοπία εξωτικά, αστικά, βιομηχανικά, το καθένα με τα χρώματα και τις μυρωδιές του, ζωντανεύουν από την απαράμιλλη πέννα τού οικουμενικού μας συγγραφέα. Η Οκτωβριανή Επανάσταση και ο παγκόσμιος αναβρασμός, οι αγώνες των λαών και των ατόμων, οι ελπίδες και οι ματαιώσεις, τα διλήμματα, ο ηρωισμός και η παρακμή, οι οραματισμοί και οι κοσμοθεωρίες, οι εμπειρίες και οι διαπιστώσεις ιστορούνται μυθιστορηματικά, με ματιά κινηματογραφική και έμφαση στη διαχρονική πτυχή των πραγμάτων και των προσώπων.
Ο Τόντα-Ράμπα γράφτηκε το 1929 απ' ευθείας στα γαλλικά. Μετά από περιπέτειες και παλινωδίες, εκδόθηκε το 1934 στο Παρίσι. Εκεί εκδόθηκε ξανά το 1962, με διαφωτιστική Εισαγωγή της Ελένης Ν. Καζαντζάκη. Η ελληνική μετάφραση του μυθιστορήματος, που έγινε από τον Γιάννη Μαγκλή, κυκλοφόρησε το 1956. Τώρα για πρώτη φορά περιλαμβάνεται στην ελληνική έκδοση η Εισαγωγή τής Ελένης Ν. Καζαντζάκη (1962), μεταφρασμένη από το γαλλικό της πρωτότυπο από τη Μαρία Γιουρούκου, καθώς και Προεισαγωγικό ενημερωτικό σημείωμα του Δρος Πατρόκλου Σταύρου.
Πρόκειται για κείμενα που απεικονίζουν, μέσα από ενδιαφέρουσες βιογραφικές και άλλες πληροφορίες, την αγωνιώδη πορεία τής έμπνευσης, συγγραφής και έκδοσης του προφητικού αυτού βιβλίου, το οποίο συγκίνησε «ανώνυμους» αναγνώστες και κορυφαία ονόματα των Γραμμάτων, όπως τον Stefan Zweig και τον Roger Martin du Gard (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1937).
Όλα αυτά τα πρόσωπα έρχονται στη Ρωσία από διάφορους τόπους, πηγαίνουν πρώτα στο Αστραχάν για να παρακολουθήσουν ένα Ανατολικό Συνέδριο και κατόπιν στη Μόσχα, όπου γιορτάζεται η επέτειος της Επανάστασης με λαμπρές παρελάσεις. Στο τέλος, ο Τόντα-Ράμπα, που έχει πάει να προσκυνήσει στο Μαυσωλείο του Λένιν, έχει ένα όραμα πύρινης καταστροφής· μετά την κάθαρση του παλαιού κόσμου, βλέπει τους σπόρους κάτω από τη γη να ζωντανεύουν από τη βροχή και να σχηματίζουν τη μορφή του Λένιν.
Ο Τόντα-Ράμπα είναι καρπός της βαθειάς, συγκλονιστικής γνωριμίας του Νίκου Καζαντζάκη με τη Σοβιετική Ένωση, που έγινε σε τέσσερα ταξίδια: 1919, 1925-1926, 1927 και 1928-1929. Τοπία εξωτικά, αστικά, βιομηχανικά, το καθένα με τα χρώματα και τις μυρωδιές του, ζωντανεύουν από την απαράμιλλη πέννα τού οικουμενικού μας συγγραφέα. Η Οκτωβριανή Επανάσταση και ο παγκόσμιος αναβρασμός, οι αγώνες των λαών και των ατόμων, οι ελπίδες και οι ματαιώσεις, τα διλήμματα, ο ηρωισμός και η παρακμή, οι οραματισμοί και οι κοσμοθεωρίες, οι εμπειρίες και οι διαπιστώσεις ιστορούνται μυθιστορηματικά, με ματιά κινηματογραφική και έμφαση στη διαχρονική πτυχή των πραγμάτων και των προσώπων.
Ο Τόντα-Ράμπα γράφτηκε το 1929 απ' ευθείας στα γαλλικά. Μετά από περιπέτειες και παλινωδίες, εκδόθηκε το 1934 στο Παρίσι. Εκεί εκδόθηκε ξανά το 1962, με διαφωτιστική Εισαγωγή της Ελένης Ν. Καζαντζάκη. Η ελληνική μετάφραση του μυθιστορήματος, που έγινε από τον Γιάννη Μαγκλή, κυκλοφόρησε το 1956. Τώρα για πρώτη φορά περιλαμβάνεται στην ελληνική έκδοση η Εισαγωγή τής Ελένης Ν. Καζαντζάκη (1962), μεταφρασμένη από το γαλλικό της πρωτότυπο από τη Μαρία Γιουρούκου, καθώς και Προεισαγωγικό ενημερωτικό σημείωμα του Δρος Πατρόκλου Σταύρου.
Πρόκειται για κείμενα που απεικονίζουν, μέσα από ενδιαφέρουσες βιογραφικές και άλλες πληροφορίες, την αγωνιώδη πορεία τής έμπνευσης, συγγραφής και έκδοσης του προφητικού αυτού βιβλίου, το οποίο συγκίνησε «ανώνυμους» αναγνώστες και κορυφαία ονόματα των Γραμμάτων, όπως τον Stefan Zweig και τον Roger Martin du Gard (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1937).
- GenresFictionLiterature
304 pages, Hardcover
First published January 1, 1934
4 people are currently reading
125 people want to read
About the author
Nikos Kazantzakis
59 books4,309 followers(Greek: Νίκος Καζαντζάκης)
Nikos Kazantzakis was a Greek writer, journalist, politician, poet and philosopher. Widely considered a giant of modern Greek literature, he was nominated for the Nobel Prize in Literature in nine different years, and remains the most translated Greek author worldwide.
Nikos Kazantzakis was a Greek writer, journalist, politician, poet and philosopher. Widely considered a giant of modern Greek literature, he was nominated for the Nobel Prize in Literature in nine different years, and remains the most translated Greek author worldwide.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 6 of 6 reviews
May 2, 2016
Ο Τόντα-Ράμπα είναι ο πρωταγωνιστής του ιδεολογικού-πολιτικού χαρακτήρα μυθιστορήματος του Καζαντζάκη, το οποίο γράφτηκε αμέσως μετά την Ασκητική και παράλληλα με τη συγγραφή της Οδύσειας. Μέσα στο έργο συμπυκνώνονται για ακόμα μια φορά οι φιλοσοφικές εσωτερικές αναζητήσεις του συγγραφέα, ενώ εδραιώνονται έννοιες όπως η επανάσταση, ο θεός, ο αγώνας.
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι το πλέον λιγότερο επεξεργασμένο καλλιτεχνικά, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα έργα του Καζαντζάκη, καθιστώντας το ανεκμετάλλευτο ως προς τη λογοτεχνική και αισθητική του αξία.
Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι το πλέον λιγότερο επεξεργασμένο καλλιτεχνικά, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα έργα του Καζαντζάκη, καθιστώντας το ανεκμετάλλευτο ως προς τη λογοτεχνική και αισθητική του αξία.
Read
May 12, 2022Πρότζεκτ Νίκος Καζαντζάκης
1) Όφις και κρίνο (1906)
2) Σπασμένες Ψυχές (1908)
3) Ο Νίτσε εν τη Φιλοσοφία Δικαίου & Πολιτείας (1909)
4) Συμπόσιον (1922)
5) Ασκητική: Salvatores Dei (1927)
6) Ταξιδεύοντας Ρουσία (1956)
7) Ιστορία της Ρωσικής λογοτεχνίας (1930)
8) Τόντα Ράμπα
Το μυθιστόρημα που ολοκληρώνει το ρωσικό τρίπτυχο του Καζαντζάκη. Και το βιβλίο που μου άρεσε λιγότερο από τα προηγούμενα.
Λόγω του ότι διάβασα το Ταξιδεύοντας Ρουσία δύο μήνες πριν αναγνώρισα στο Τόντα Ράμπα σκηνές αυτούσιες από το Ταξιδεύοντας Ρουσία, και μου φάνηκε αυτό το μυθιστόρημα ως μια βαρετή ανακύκλωση των εμπειριών του Καζαντζάκη στην Σοβιετική Ρωσία της δεκαετίας του 20.
Επίσης οι ιδέες περί κομμουνισμού και ουτοπικής σοβιετικής ένωσης με άφησαν παντελώς αδιάφορο.
Οι δε ήρωες δεν είχαν ούτε χαρακτήρα ούτε ιστορικό φόντο. Λειτουργούσαν απλά ως καζαντζακικά φερέφωνα και ήταν άκρως μονοδιάστατοι και χάρτινοι.
Το Τόντα Ράμπα ήταν η μυθοπλαστική μορφή του Ταξιδεύοντας Ρουσία, χωρίς να προσφέρει τίποτα καινούριο, αλλά και άκρως παρωχημένο και απαρχαιωμένο ανάγνωσμα για τα σημερινά δεδομένα.
Μια Εβραία, ένας μουσουλμάνος, ένας Αφρικανός, ένας βουδιστής και ένας κομμουνιστής συναντιούνται στην Μόσχα. Ακούγεται σαν αρχή ανεκδότου (αστεία ιστορία) που μόνο ανέκδοτο δεν είναι.
Και ανέκδοτο (μη δημοσιευμένο) να παρέμενε αυτό το βιβλίο νομίζω η λογοτεχνική σκηνή δε θα είχε κάτι να χάσει.
Από τους 10 Καζαντζάκιδες που διάβασα μέχρι στιγμής για αυτό το πρότζεκτ, το Τόντα Ράμπα βρίσκεται στην προτελευταία θέση. Καλύτερο μόνο από την Διατριβή του Καζαντζάκη πάνω στον Νίτσε.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
Χαρακτήρες: 3/10
Γραφή: 6/10
Αναγνωσιμότητα: 6/10
Εμπειρία: 4/10
Ιστορία: 3/10
Σύνολο: 4,4--> 2.2 stars ★★
March 2, 2020
A failure like communism, with some positives, but mostly negatives.
The "if they had only done this, it would have worked":
The novel presents the spiritual nature of the revolution and Lenin as a sort of red Christ, which is fascinating and unique. I am not sure I've read any account of the Russian Revolution which had such a dimension. And yet, I am not sure it completely works, as characters make religious pleas for machinery, etc that do not ring true.
It was interesting to tell this from different points of cultural view--all from the non-Russian point of view of the author. I understand that's how the Author experienced the Revolution, and had to craft his characters, but I am not sure he embodied any of the other cultural characters other than the Greek one. So, it also did not ring true.
The obvious failures, and why would anyone think this would work?"
The structure of the novel did not work. This should have been a screenplay or a play. There is no continuity in plot, and almost Hemingway like brevity, is paired with long emotional and spiritual passages of some beauty.
The characters were not realized.
The Toda Raba character and ending might of worked, had the rest of the novel been fleshed out. But it comes across as a dashed off ending to a book that really never came together.
In short, this might have been better as the Author's memoir or travel experiences of the revolution and USSR, rather than an attempt at a novel.
The "if they had only done this, it would have worked":
The novel presents the spiritual nature of the revolution and Lenin as a sort of red Christ, which is fascinating and unique. I am not sure I've read any account of the Russian Revolution which had such a dimension. And yet, I am not sure it completely works, as characters make religious pleas for machinery, etc that do not ring true.
It was interesting to tell this from different points of cultural view--all from the non-Russian point of view of the author. I understand that's how the Author experienced the Revolution, and had to craft his characters, but I am not sure he embodied any of the other cultural characters other than the Greek one. So, it also did not ring true.
The obvious failures, and why would anyone think this would work?"
The structure of the novel did not work. This should have been a screenplay or a play. There is no continuity in plot, and almost Hemingway like brevity, is paired with long emotional and spiritual passages of some beauty.
The characters were not realized.
The Toda Raba character and ending might of worked, had the rest of the novel been fleshed out. But it comes across as a dashed off ending to a book that really never came together.
In short, this might have been better as the Author's memoir or travel experiences of the revolution and USSR, rather than an attempt at a novel.
July 27, 2025
Τα ταξίδια του Καζαντζάκη στην ΕΣΣΔ του επιτρέπουν να χρωματίσει λαογραφικά το βιβλίο με μεγάλη λεπτομέρεια και ζεστασιά και κυρίως να αναδείξει την ποικιλομορφία των διάφορων δημοκρατιών και των ανθρώπων τους. Το ίδιο προσπαθεί να κάνει και μέσα από τους βασικούς ήρωές του, χωρίς ωστόσο να εστιάζει τόσο στα πολιτιστικά χαρακτηριστικά τους, όσο στην αντιμετώπισή τους ως προς "Την Ιδέα".
Το "Τόντα-Ράμπα" είναι ένα βιβλίο, το οποίο βρίσκεται σε συνεχή κίνηση. Ταξιδεύει σε πολλά μέρη και ανθρώπους, με τον Καζαντζάκη να αναδεικνύει την αξία του ταξιδιού ως εργαλείο πνευματικής ενδυνάμωσης και ανασύνταξης για τον ταξιδιώτη.
Τα παραπάνω, όμως, συναρτήσει με το μέγεθος του βιβλίου (περί τις 200 σελίδες), το κάνει σε μερικά σημεία πυκνό και κουραστικό στην ανάγνωση.
Το "Τόντα-Ράμπα" είναι ένα βιβλίο, το οποίο βρίσκεται σε συνεχή κίνηση. Ταξιδεύει σε πολλά μέρη και ανθρώπους, με τον Καζαντζάκη να αναδεικνύει την αξία του ταξιδιού ως εργαλείο πνευματικής ενδυνάμωσης και ανασύνταξης για τον ταξιδιώτη.
Τα παραπάνω, όμως, συναρτήσει με το μέγεθος του βιβλίου (περί τις 200 σελίδες), το κάνει σε μερικά σημεία πυκνό και κουραστικό στην ανάγνωση.
May 19, 2024
Εδώ έγραψε την ταφική του επιγραφή.
gave-up
March 1, 2024Just in case you were wondering, the title of this book seems to have no apparent connection to its meaning in Hebrew. (Toda Raba means Thank you very much)
This is strange, since Kazantzakis at one point lived in Jerusalem and understood Hebrew - He must have known the meaning of the phrase. In the title and as it's used in the Book, this refers to a character with this name and has no apparent relation to its literal meaning.
It's a mystery to me, why the book and the title character would have this name.
This is strange, since Kazantzakis at one point lived in Jerusalem and understood Hebrew - He must have known the meaning of the phrase. In the title and as it's used in the Book, this refers to a character with this name and has no apparent relation to its literal meaning.
It's a mystery to me, why the book and the title character would have this name.
Displaying 1 - 6 of 6 reviews