What do you think?
Rate this book
Η αληθινή ιστορία του Πινόκιο
Βασισμένη στο βραβευμένο σενάριο που θα μεταφερθεί σύντομα στον κινηματογράφο, «Η Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο» είναι ένα σκοτεινό παραμύθι για το δεσμό ανάμεσα σε έναν πατέρα και το γιο του, η ιστορία μιας μαριονέτας η οποία το μόνο που ήθελε ήταν να γίνει ένα αληθινό αγόρι...
208 pages, Paperback
Published November 13, 2018
1 person is currently reading
63 people want to read
About the author
Αντώνης Τουμανίδης
6 books34 followersΟ Αντώνης Τουμανίδης ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Γεννήθηκε στη Σκύδρα Εδέσσης το 1979. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και αχαιολογία στα Ιωάννινα και Ιστορία της Τέχνης και Τεχνοκριτική στη Γαλλία, όπου και πραγματοποίησε επιπλέον σπουδές στον Κινηματογράφο και στη Θρησκειολογία.
Στη Θρησκειολογία ειδικεύτηκε στην ιστορία των Παπών, η οποία μετέπειτα του προσέφερε πολύτιμο υλικό για τις ιστορίες του. Στα πλαίσια της έρευνάς του κατέγραψε, για πρώτη φορά σε πανεπιστημιακή έρευνα, το γενεαλογικό δέντρο και την ιεραρχία των δαιμόνων. Επίσης, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου του Πανεπιστημίου του Bordeaux στη γαλλική θρησκευτική γλυπτική του 19ου αιώνα και υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδίκευση στη σύγχρονη ελληνική γλυπτική.
Το 2006-2007, δημιούργησε το «The Toymaker's Diary», το πρώτο αμιγώς ελληνικό λογοτεχνικό blog που έχει ως θέμα τον τρόμο. Το «The Toymaker's Diary» τον έκανε γνωστό ως «Παιχνιδοποιό» και το 2008 και 2009 στα Blogger's Choice Awards ψηφίστηκε ως ένα από τα καλύτερα μη αγγλόφωνα blog παγκοσμίως ενώ μέχρι σήμερα έχει λάβει πλήθος διακρίσεων.
Tο 2009, συνεργάστηκε με τη σκηνοθέτιδα Λουκία Ρικάκη παραχωρώντας μια ιστορία του για την ταινία της «You... my mirror», στην οποία υπήρξε και αφηγητής. Από τότε, άρχισε την επαγγελματική του ενασχόληση με το σενάριο υποβάλλοντας προτάσεις σε κινηματογραφικές εταιρείες του εξωτερικού και μετατρέποντας κάποιες από τις ιστορίες του σε σενάρια.
Το 2010, κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τον τίτλο «Trapped».
Το 2012-2014, ασχολήθηκε και πειραματίστηκε με τη λογοτεχνία flash fiction δημοσιεύοντας μια σειρά ιστοριών στο blog του.
Την Άνοιξη του 2015, δίδαξε δημιουργική γραφή στο Ρομάντσο απευθυνόμενος σε ευρύ κοινό, με βασικό αντικείμενο το μυθιστόρημα και το διήγημα.
Μέχρι σήμερα, ο Αντώνης Τουμανίδης έχει γράψει πάνω από 300 ιστορίες τρόμου και συνεχίζει!
Στη Θρησκειολογία ειδικεύτηκε στην ιστορία των Παπών, η οποία μετέπειτα του προσέφερε πολύτιμο υλικό για τις ιστορίες του. Στα πλαίσια της έρευνάς του κατέγραψε, για πρώτη φορά σε πανεπιστημιακή έρευνα, το γενεαλογικό δέντρο και την ιεραρχία των δαιμόνων. Επίσης, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου του Πανεπιστημίου του Bordeaux στη γαλλική θρησκευτική γλυπτική του 19ου αιώνα και υποψήφιος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδίκευση στη σύγχρονη ελληνική γλυπτική.
Το 2006-2007, δημιούργησε το «The Toymaker's Diary», το πρώτο αμιγώς ελληνικό λογοτεχνικό blog που έχει ως θέμα τον τρόμο. Το «The Toymaker's Diary» τον έκανε γνωστό ως «Παιχνιδοποιό» και το 2008 και 2009 στα Blogger's Choice Awards ψηφίστηκε ως ένα από τα καλύτερα μη αγγλόφωνα blog παγκοσμίως ενώ μέχρι σήμερα έχει λάβει πλήθος διακρίσεων.
Tο 2009, συνεργάστηκε με τη σκηνοθέτιδα Λουκία Ρικάκη παραχωρώντας μια ιστορία του για την ταινία της «You... my mirror», στην οποία υπήρξε και αφηγητής. Από τότε, άρχισε την επαγγελματική του ενασχόληση με το σενάριο υποβάλλοντας προτάσεις σε κινηματογραφικές εταιρείες του εξωτερικού και μετατρέποντας κάποιες από τις ιστορίες του σε σενάρια.
Το 2010, κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τον τίτλο «Trapped».
Το 2012-2014, ασχολήθηκε και πειραματίστηκε με τη λογοτεχνία flash fiction δημοσιεύοντας μια σειρά ιστοριών στο blog του.
Την Άνοιξη του 2015, δίδαξε δημιουργική γραφή στο Ρομάντσο απευθυνόμενος σε ευρύ κοινό, με βασικό αντικείμενο το μυθιστόρημα και το διήγημα.
Μέχρι σήμερα, ο Αντώνης Τουμανίδης έχει γράψει πάνω από 300 ιστορίες τρόμου και συνεχίζει!
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 22 of 22 reviews
July 1, 2019
Τα παραμύθια είναι αληθινά, αγαπητή μου... και μπορούν να σκοτώσουν!
Η αληθινή ιστορία του Πινόκιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τον Έλληνα συγγραφέα Αντώνη Τουμανιδη. Μου άφησε ωραία αίσθηση και θα κοιτάξω και για άλλα του βιβλία... Ήταν πολύ ευκολοδιάβαστο, με γρήγορο ρυθμό και σίγουρα δεν θα βλέπω τις μαριονέτες με το ίδιο μάτι... Αλλά ήταν ελλιπές. Με έκανε να ανυπομονώ να δω πάρα πολύ την ταινία που είναι να βγει αλλα το βιβλίο ήταν κυρίως ένα σενάριο και όχι ένα μυθιστόρημα. Ήθελα να δω βάθος στους χαρακτήρες να δεθώ μαζί τους και με την τρομαχτική ιστορία τους κάτι που δεν συμβαίνει επ'ουδενί... Πάντως αν γίνει καλή δουλεια πιστεύω θα δούμε μια πολύ καλή ταινία!
Η αληθινή ιστορία του Πινόκιο είναι το πρώτο βιβλίο που διαβάζω από τον Έλληνα συγγραφέα Αντώνη Τουμανιδη. Μου άφησε ωραία αίσθηση και θα κοιτάξω και για άλλα του βιβλία... Ήταν πολύ ευκολοδιάβαστο, με γρήγορο ρυθμό και σίγουρα δεν θα βλέπω τις μαριονέτες με το ίδιο μάτι... Αλλά ήταν ελλιπές. Με έκανε να ανυπομονώ να δω πάρα πολύ την ταινία που είναι να βγει αλλα το βιβλίο ήταν κυρίως ένα σενάριο και όχι ένα μυθιστόρημα. Ήθελα να δω βάθος στους χαρακτήρες να δεθώ μαζί τους και με την τρομαχτική ιστορία τους κάτι που δεν συμβαίνει επ'ουδενί... Πάντως αν γίνει καλή δουλεια πιστεύω θα δούμε μια πολύ καλή ταινία!
September 29, 2022
Edit, περίπου δύο χρόνια μετά: Έμαθα ότι το συγκεκριμένο πλέον μπαίνει στο στάδιο παραγωγής, οπότε είναι πολύ πιθανό να το δούμε στον κινηματογράφο. My guess είναι ότι θα πάει άπατο και θα ξεχαστεί. Το σενάριο να έχει πέσει πολλή και καλή δουλειά από κάποι@ που έχει όντως ταλέντο και να δούμε κάτι αξιοπρεπές, το θεωρώ απίθανο. Θα εξέταζα και το σενάριο να φανεί πανηγυρικά ότι είναι πατάτα, αλλά νομίζω ότι το να μην ασχοληθεί κανείς, είναι πιο πιθανό.
Fairytales are real and sometimes they kill...
This is a retelling of the classic fairytale of Pinocchio, in which the famous puppet and its maker are blood thirsty serial killers in search of human bodies for them to inhabit, after accidentally being transformed into puppets.
After murdering a famous actor, the case gets noticed by the head policeman Carl Beckler (I don't know if this is how his name is spelled in english, let's all pretend it is, for the time being) who decides to dive into deep in order to find the killer, whom he still doesn't know is an actual puppet.
He discovers the truth after finding clues here and there from the puppets' victims, and at some point, the older puppet pays him a visit. He finds out the truth about the identity of the two puppets who are Pinocchio and Geppetto and their backstory.
A fight between the three breaks out, lifeless puppets come alive and the two killers try to inhabit Carl's body, in which they are successful. But they haven't considered him taking his own life in an attempt to put an end to their reign of terror. He is brought back to life by Marie Collodi - the wife of the author Carlo Collodi - in the body of a puppet. Marie has also been transformed into a puppet since late 1800s and is after Geppetto and Pinocchio as well.
The pair tries to contact Carl's sister and nephew and warn them about the killer puppets and luckily enough, despite being puppets themselves, he and Marie manage to convince them to run away.
Mother and son manage to find shelter in uncle Anthony's old toyshop but the horror follows them there. Carl and Marie find out how to make their own puppet army, but not before the former's sister is brutally killed, and decide to take Geppetto's army by full force.
Only it is very late when they realize that Geppetto and Pinocchio are not part of that puppet war.
They have been disolved into black clouds, and the story ends with themprobably finding Carl's nephew and Anthony and victoriously claiming their bodies.
Yes, I know I did a poor job describing the plot, but I'm not gonna dedicate more time to it, when even the writer himself hasn't thought his work through.
I kind of feel the need to mention that I'm a little worried I may receive some hate for my low rating by the fans, but whatever, that hasn't stopped me before.
Αντώνης Τουμανίδης is an author that mostly writes fantasy - at least that I know of - and let's say that fantasy books by greek authors are somewhat of a rare phaenomenon. Being done well, is even rarer tho.
First of all, the writing isn't the best. The characters are underdeveloped, the supposedly meaningful relationships between them are non-existant, the action was sloppy, same as all the loose plot-lines that were sloppily resolved, there were some continuity errors and the author seemed to rely heavily on plot convenience and shock value.
Before going on with what else I didn't like, I'll try to give some examples regarding the stuff mentioned above.
An example of continuity errors, would be a big part of Marie's character. As I already mentioned, she was supposed to be the fictional wife of the real life author Carlo Collodi. She and her husband were running an orphanage in France. One night tho, she is attacked by one of the puppets and develops a phobia of them. And this is why Carlo writes his book about the wooden boy who wanted to become a real one, to make her fears go away. But it's stated that the book has already been written before she is attacked? I mean, you can't have it both ways? You have to choose? Otherwise it doesn't make any sense.
As of the plot convenience, you can easily see it when it comes to everyone turning into a puppet. We have no idea how that kind of sorcery works and despite learning about Geppetto's backstory and about him loving Chucky I'm sorry, I meant Pinocchio very much to let him die of the plague, it is not explained how he got that knowledge, let alone how the other characters got it. I guess in this universe, people are born with the knowledge of latin poems that can transfer their souls into wooden dolls or can bring them to life, implanted into their brains...
Also, that latin poem I spoke about? Yeah, it was cool the first or the second time I had to read it, but it was repeated four or five times throughout the book and it lost its coolness.
I don't think I need more examples of sloppy action besides saying how quick and blurry (for lack of a better word) the final climax seemed. And speaking of climaxes, I feel like the book doesn't have a single one but at least two events that seem to be the big conflicts between the good and the bad guys, both of them building up to something great, only to feel kinda 'meh' afterwards.
Similarly, the shock value can be easily seen in the way the author chooses to kill the victims and in the amounts it does. I'll give him that, the killings in the first half were actually shocking and made an impact on me. But past the middle point, I had become desensitized to it and I was thinking if there was anyone in the town left human and how come no one had found out a way to kill them.
There were also a few instances where details were thrown around during key moments but with zero set up, which made them a bit off-putting. For example, during the first fight between Carl, Geppetto and Pinocchio, Geppetto proclaims his intention to take over Carl's body, along with his son and will have to wait until Carl has a kid, so that the younger puppet will take over their body. Then, Carl loudly says that he can't have kids. Zero set up and zero pay off. For something that could have been easily set up from the beginning with only a few words.
And finally, let's talk about the ending of the book. No, not the ending of the story, but of the book. The story ends with the puppets being victorious but there are some extra pages about Geppetto's christmas. Which is basically A Christmas Carol but with puppets.Because ripping of Child's Play and possibly Frankenstein (not gonna count Collodi's work) wasn't enough.
Here, Geppetto is a grumpy toymaker who doesn't want to celebrate Christmas with his nephew, won't give his employee a day off and won't give money to the poor. At night he is visited by three spirits, a fairy with torquoise hair, a cricket and a giant puppet, realizes the error of his ways and the moment he decides to change, his human body is taken over by his dead co-worker, Enrico and he turns into a puppet. And that's how the book ends. Unless you count Collodi's biography in the end.
This book, according to the author, is gonna get a film adaptation and who knows, maybe it will work as a film. In the hands of a capable screenwriter and a good director, it may end up being an enjoyable film. But unfortunatelly, the book doesn't live up to the expectations it builts up even from the summary on the back.
If you made it this far, congratulations!
'Til next time, take care :) :) :)
Fairytales are real and sometimes they kill...
This is a retelling of the classic fairytale of Pinocchio, in which the famous puppet and its maker are blood thirsty serial killers in search of human bodies for them to inhabit, after accidentally being transformed into puppets.
After murdering a famous actor, the case gets noticed by the head policeman Carl Beckler (I don't know if this is how his name is spelled in english, let's all pretend it is, for the time being) who decides to dive into deep in order to find the killer, whom he still doesn't know is an actual puppet.
He discovers the truth after finding clues here and there from the puppets' victims, and at some point, the older puppet pays him a visit. He finds out the truth about the identity of the two puppets who are Pinocchio and Geppetto and their backstory.
A fight between the three breaks out, lifeless puppets come alive and the two killers try to inhabit Carl's body, in which they are successful. But they haven't considered him taking his own life in an attempt to put an end to their reign of terror. He is brought back to life by Marie Collodi - the wife of the author Carlo Collodi - in the body of a puppet. Marie has also been transformed into a puppet since late 1800s and is after Geppetto and Pinocchio as well.
The pair tries to contact Carl's sister and nephew and warn them about the killer puppets and luckily enough, despite being puppets themselves, he and Marie manage to convince them to run away.
Mother and son manage to find shelter in uncle Anthony's old toyshop but the horror follows them there. Carl and Marie find out how to make their own puppet army, but not before the former's sister is brutally killed, and decide to take Geppetto's army by full force.
Only it is very late when they realize that Geppetto and Pinocchio are not part of that puppet war.
They have been disolved into black clouds, and the story ends with them
Yes, I know I did a poor job describing the plot, but I'm not gonna dedicate more time to it, when even the writer himself hasn't thought his work through.
I kind of feel the need to mention that I'm a little worried I may receive some hate for my low rating by the fans, but whatever, that hasn't stopped me before.
Αντώνης Τουμανίδης is an author that mostly writes fantasy - at least that I know of - and let's say that fantasy books by greek authors are somewhat of a rare phaenomenon. Being done well, is even rarer tho.
First of all, the writing isn't the best. The characters are underdeveloped, the supposedly meaningful relationships between them are non-existant, the action was sloppy, same as all the loose plot-lines that were sloppily resolved, there were some continuity errors and the author seemed to rely heavily on plot convenience and shock value.
Before going on with what else I didn't like, I'll try to give some examples regarding the stuff mentioned above.
An example of continuity errors, would be a big part of Marie's character. As I already mentioned, she was supposed to be the fictional wife of the real life author Carlo Collodi. She and her husband were running an orphanage in France. One night tho, she is attacked by one of the puppets and develops a phobia of them. And this is why Carlo writes his book about the wooden boy who wanted to become a real one, to make her fears go away. But it's stated that the book has already been written before she is attacked? I mean, you can't have it both ways? You have to choose? Otherwise it doesn't make any sense.
As of the plot convenience, you can easily see it when it comes to everyone turning into a puppet. We have no idea how that kind of sorcery works and despite learning about Geppetto's backstory and about him loving Chucky I'm sorry, I meant Pinocchio very much to let him die of the plague, it is not explained how he got that knowledge, let alone how the other characters got it. I guess in this universe, people are born with the knowledge of latin poems that can transfer their souls into wooden dolls or can bring them to life, implanted into their brains...
Also, that latin poem I spoke about? Yeah, it was cool the first or the second time I had to read it, but it was repeated four or five times throughout the book and it lost its coolness.
I don't think I need more examples of sloppy action besides saying how quick and blurry (for lack of a better word) the final climax seemed. And speaking of climaxes, I feel like the book doesn't have a single one but at least two events that seem to be the big conflicts between the good and the bad guys, both of them building up to something great, only to feel kinda 'meh' afterwards.
Similarly, the shock value can be easily seen in the way the author chooses to kill the victims and in the amounts it does. I'll give him that, the killings in the first half were actually shocking and made an impact on me. But past the middle point, I had become desensitized to it and I was thinking if there was anyone in the town left human and how come no one had found out a way to kill them.
There were also a few instances where details were thrown around during key moments but with zero set up, which made them a bit off-putting. For example, during the first fight between Carl, Geppetto and Pinocchio, Geppetto proclaims his intention to take over Carl's body, along with his son and will have to wait until Carl has a kid, so that the younger puppet will take over their body. Then, Carl loudly says that he can't have kids. Zero set up and zero pay off. For something that could have been easily set up from the beginning with only a few words.
And finally, let's talk about the ending of the book. No, not the ending of the story, but of the book. The story ends with the puppets being victorious but there are some extra pages about Geppetto's christmas. Which is basically A Christmas Carol but with puppets.
Here, Geppetto is a grumpy toymaker who doesn't want to celebrate Christmas with his nephew, won't give his employee a day off and won't give money to the poor. At night he is visited by three spirits, a fairy with torquoise hair, a cricket and a giant puppet, realizes the error of his ways and the moment he decides to change, his human body is taken over by his dead co-worker, Enrico and he turns into a puppet. And that's how the book ends. Unless you count Collodi's biography in the end.
This book, according to the author, is gonna get a film adaptation and who knows, maybe it will work as a film. In the hands of a capable screenwriter and a good director, it may end up being an enjoyable film. But unfortunatelly, the book doesn't live up to the expectations it builts up even from the summary on the back.
If you made it this far, congratulations!
'Til next time, take care :) :) :)
August 2, 2019
Έχουμε και λέμε...
•Αν ήμουν 15 και όχι σχεδόν 45
•Αν δεν είχα ψάξει παλιότερα τις αυθεντικές εκδοχές των περισσότερων γνωστών παραμυθιών
•Αν δεν είχα διαβάσει τόνους ιστορίες τρόμου
•Αν,αν,αν.....Ίσως και να μου άρεσε.Αλλά δεν.Μου φάνηκε σαν ένα συνονθύλευμα της παλιάς ιστορίας, πασπαλισμένη με τη φρεσκάδα της νέας ματιάς,πιτσιλισμένη με λίγο αίμα.
Ίσως γίνει μια ενδιαφέρουσα,λίγο τρομακτική ταινία,δεν ξέρω.Τούτο δω,όμως,με απογοήτευσε.2⭐
•Αν ήμουν 15 και όχι σχεδόν 45
•Αν δεν είχα ψάξει παλιότερα τις αυθεντικές εκδοχές των περισσότερων γνωστών παραμυθιών
•Αν δεν είχα διαβάσει τόνους ιστορίες τρόμου
•Αν,αν,αν.....Ίσως και να μου άρεσε.Αλλά δεν.Μου φάνηκε σαν ένα συνονθύλευμα της παλιάς ιστορίας, πασπαλισμένη με τη φρεσκάδα της νέας ματιάς,πιτσιλισμένη με λίγο αίμα.
Ίσως γίνει μια ενδιαφέρουσα,λίγο τρομακτική ταινία,δεν ξέρω.Τούτο δω,όμως,με απογοήτευσε.2⭐
April 2, 2019
Κάτι από αστυνομικό, κάτι από παραμύθι, κάτι από θρίλερ, το βιβλίο του Έλληνα Αντώνη Τουμανίδη προσπαθεί να είναι πολλά πράγματα μαζί, και ενώ ξεκινάει με ένα ωραίο εύρημα, τον αξιαγάπητο παιδικό ήρωα Πινόκιο να μετατρέπεται σε διαβολική κούκλα, βάζει στην αφήγηση τόσο πολλούς πρωταγωνιστές που πριν καν συστηθούν στον αναγνώστη πεθαίνουν, καταλήγοντας σε μία διαρκή βαρετά σπλάτερ αφηγηματική λούπα που αφαιρεί εντελώς το στοιχείο της έκπληξης και ειδικά στο τέλος προφανώς καταλήγει και εντελώς δυσανάγνωστη. Οφείλω να αναγνωρίσω όμως πως είχε ρυθμό, είχε το τέμπο αστυνομικού μυθιστορήματος, είχε στρωτή γραφή, αλλά κρίνω πως θα έπρεπε να ήθελε να γίνει λιγότερα από όλα αυτά που τελικά έγινε (;), και να ανέπτυσσε καλύτερα ούτε τους μισούς χαρακτήρες από όσους τελικά μας γνώρισε.
Σε κάθε περίπτωση, θα κάνει εξαιρετικό σενάριο για ταινια.
Σε κάθε περίπτωση, θα κάνει εξαιρετικό σενάριο για ταινια.
April 14, 2019
Η αληθινή ιστορία του Πινόκιο.
Τι να πω και τι να σχολιάσω.
Συμπέρασμα πρωτο: Απογοητεύτηκα.
Διαβάζοντας το οπισθόφυλλο περίμενα ότι θα διάβαζα ένα βιβλίο αστυνομικής λογοτεχνίας. Και οκ ας μην είμαι παράλογη αυτό ένιωσα έως τις πρώτες 100 σελίδες.
Μετά όμως μπέρδευτικα.
Δεν έχω καταλάβει ακόμα τι προσπάθησε να δώσει ο συγγραφέας στον αναγνώστη.
Προσπάθησε να τον κάνει να τρομάξει και Να φοβηθεί τον Πινόκιο;
Προσπάθησε να μας δείξει ότι οι μαριονέτες είναι πλάσματα του διαβόλου;
Αν σταθώ στο αστυνομικό κομμάτι ελλιπέστατο.
Περνάγανε οι ήρωες μπροστά μου χωρίς καθόλου ψυχογράφημα των χαρακτήρων.
Οι φονοι απλά πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Οκ είχαν το αιματακι τους.
Αλλά ένιωσα Σαν να μου έλεγε ο συγγραφέας: Έλα διάβασες τους φόνους ; Σε τρόμαξα λιγάκι;
Ε αστους τώρα πάμε παρακάτω.
Μην μένουμε σε λεπτομέριες.
Και στη συνέχεια ξεκίνησα να διαβάζω ένα βιβλίο που ήταν στηριγμένος
στον Πινόκιο και στον πατέρα του του τζεπέτο.
Στη ζωή τους.
Και σε αυτά που έκαναν στη ζωή τους.
Και ξαφνικά διαβάζω και δεν καταλαβαίνω τι διαβάζω.
Μπερδεύτηκαν αλλά παραμύθια μέσα στον Πινόκιο και εγώ η καψερή αναγνώστρια Προσπαθούσα να δω τι δεν διάβασα και που χάθηκε η μπάλα.
Και στο τέλος;;Ανάθεμα κι αν κατάλαβα αυτό το τέλος.
Τελείως ακαταλαβίστικο το τέλος.
Okay σαν θεατρικό Άντε και σαν ταινία μπορεί να έχει επιτυχία αλλα σαν βιβλίο.. Από την δική μου άποψη είναι οχι.
Επίσης Κάπου στο τέλος χάθηκε και ο Πινόκιο με τον τζεπέτο δεν καταλάβαινα τίποτα.
Από κει που άρχιζα να φοβάμαι τις μαριονέτες, οι μαριονέτες εξαφανιστηκαν από το βιβλίο.
Πραγματικά Σκέτη απογοήτευση.
Πολυ κριμα γιατι το περιμένα με τόση ανυπομονησία να το διαβάσω.
Τι να πω και τι να σχολιάσω.
Συμπέρασμα πρωτο: Απογοητεύτηκα.
Διαβάζοντας το οπισθόφυλλο περίμενα ότι θα διάβαζα ένα βιβλίο αστυνομικής λογοτεχνίας. Και οκ ας μην είμαι παράλογη αυτό ένιωσα έως τις πρώτες 100 σελίδες.
Μετά όμως μπέρδευτικα.
Δεν έχω καταλάβει ακόμα τι προσπάθησε να δώσει ο συγγραφέας στον αναγνώστη.
Προσπάθησε να τον κάνει να τρομάξει και Να φοβηθεί τον Πινόκιο;
Προσπάθησε να μας δείξει ότι οι μαριονέτες είναι πλάσματα του διαβόλου;
Αν σταθώ στο αστυνομικό κομμάτι ελλιπέστατο.
Περνάγανε οι ήρωες μπροστά μου χωρίς καθόλου ψυχογράφημα των χαρακτήρων.
Οι φονοι απλά πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Οκ είχαν το αιματακι τους.
Αλλά ένιωσα Σαν να μου έλεγε ο συγγραφέας: Έλα διάβασες τους φόνους ; Σε τρόμαξα λιγάκι;
Ε αστους τώρα πάμε παρακάτω.
Μην μένουμε σε λεπτομέριες.
Και στη συνέχεια ξεκίνησα να διαβάζω ένα βιβλίο που ήταν στηριγμένος
στον Πινόκιο και στον πατέρα του του τζεπέτο.
Στη ζωή τους.
Και σε αυτά που έκαναν στη ζωή τους.
Και ξαφνικά διαβάζω και δεν καταλαβαίνω τι διαβάζω.
Μπερδεύτηκαν αλλά παραμύθια μέσα στον Πινόκιο και εγώ η καψερή αναγνώστρια Προσπαθούσα να δω τι δεν διάβασα και που χάθηκε η μπάλα.
Και στο τέλος;;Ανάθεμα κι αν κατάλαβα αυτό το τέλος.
Τελείως ακαταλαβίστικο το τέλος.
Okay σαν θεατρικό Άντε και σαν ταινία μπορεί να έχει επιτυχία αλλα σαν βιβλίο.. Από την δική μου άποψη είναι οχι.
Επίσης Κάπου στο τέλος χάθηκε και ο Πινόκιο με τον τζεπέτο δεν καταλάβαινα τίποτα.
Από κει που άρχιζα να φοβάμαι τις μαριονέτες, οι μαριονέτες εξαφανιστηκαν από το βιβλίο.
Πραγματικά Σκέτη απογοήτευση.
Πολυ κριμα γιατι το περιμένα με τόση ανυπομονησία να το διαβάσω.
April 19, 2019
Μια ενδιαφέρουσα ιστορία που θα γίνει υπέροχη ταινία, αλλά δυστυχώς αυτό που διάβασα ήταν το σενάριο της και όχι βιβλίο.
Ο κύριος Τουμανιδης ειχε μια καταπληκτική ιδεα και επίσης έκανε μια εκ βαθέως έρευνα......αλλά έμεινε εκεί.
Τίτλοι κεφαλαίων που είναι οδηγίες προς τον σκηνοθέτη πια σκηνή γυρίζει, μονοκοματοι διάλογοι που περιμένουν τους ηθοποιούς να τους δώσουν συναίσθημα, η ατμόσφαιρα υποτυπώδης, τα ειδικά εφέ δεν έχουν μπει ακόμα στο παιχνίδι.
Λυπάμαι πολύ σαν βιβλίο δεν μου πρόσφερε τίποτα αλλά με έκανε να προσμένω την ταινία με μεγαλο ενδιαφέρον , η οποία αν ειναι καλογυρισμένη, πιστεύω ότι θα καταφέρει να μου προσφέρει ότι δεν κατάφερε το βιβλίο. Ένα σκοτεινό τρομακτικό παραμύθι. Αυτή η προσμονή είναι και ο λογος που εδωσα 3.
Ο κύριος Τουμανιδης ειχε μια καταπληκτική ιδεα και επίσης έκανε μια εκ βαθέως έρευνα......αλλά έμεινε εκεί.
Τίτλοι κεφαλαίων που είναι οδηγίες προς τον σκηνοθέτη πια σκηνή γυρίζει, μονοκοματοι διάλογοι που περιμένουν τους ηθοποιούς να τους δώσουν συναίσθημα, η ατμόσφαιρα υποτυπώδης, τα ειδικά εφέ δεν έχουν μπει ακόμα στο παιχνίδι.
Λυπάμαι πολύ σαν βιβλίο δεν μου πρόσφερε τίποτα αλλά με έκανε να προσμένω την ταινία με μεγαλο ενδιαφέρον , η οποία αν ειναι καλογυρισμένη, πιστεύω ότι θα καταφέρει να μου προσφέρει ότι δεν κατάφερε το βιβλίο. Ένα σκοτεινό τρομακτικό παραμύθι. Αυτή η προσμονή είναι και ο λογος που εδωσα 3.
December 27, 2018
Πάντα πίστευα ότι κάθε παραμύθι έχει και την σκοτεινή πλευρά του. Ο συγγραφέας κατάφερε να μετατρέψει αυτό το γλυκό παραμύθι σε ένα σκοτεινό και ατμοσφαιρικό μυθιστόρημα με μεγάλη επιτυχία.
Read
February 16, 2019Ο γνωστός σε όλους μας Πινόκιο, πρωταγωνιστής σε ένα θρίλερ γεμάτο αγωνία!
Το βιβλίο βασίζεται στο κλασσικό παραμύθι του Κάρλο Κολόντι και είναι γεμάτο από στοιχεία τρόμου. Η πλοκή εξελίσσεται γρήγορα, το βιβλίο χωρίζεται σε παρελθόν και παρόν και σιγά-σιγά ενώνονται τα κομμάτια της ιστορίας. Λάθη που έγιναν στο παρελθόν και αποφάσεις που πάρθηκαν σε αδιέξοδες καταστάσεις θα οδηγήσουν σε μια τρομακτική πραγματικότητα.
Το βιβλίο εκτός από στοιχεία τρόμου και φυσικά φαντασίας, περιλαμβάνει και αστυνομικά στοιχεία. Ένας αστυνομικός θα βρεθεί παγιδευμένος και θα προσπαθήσει να λύσει το μυστήριο που κυριαρχεί σε όλο το βιβλίο. Βέβαια δεν είναι πολύ τρομακτικό, διαβάζεται εύκολα και βασικό στοιχείο του είναι οι φόνοι.
Μου άρεσε πολύ η ιδέα του συγγραφέα να βασίσει την ιστορία του στο παρελθόν με τεκμηριωμένα στοιχεία. Δηλαδή, δε μας παρουσιάζει μια νέα ιστορία χωρίς τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί. Δε θεωρεί τίποτα δεδομένο. Μας δίνει στοιχεία από το πρωτότυπο βιβλίο του Κολοντι, τον τοποθετεί στην ιστορία και με τις αναφορές σε παρελθόν και παρόν μας οδηγεί στο τέλος του δικού του βιβλίου, στην αληθινή ιστορία του Πινόκιο.
Στα παραμύθια των παιδιών το τέλος είναι πάντα όμορφο. Εδώ τίποτα δεν είναι όμορφο...
Το βιβλίο βασίζεται στο κλασσικό παραμύθι του Κάρλο Κολόντι και είναι γεμάτο από στοιχεία τρόμου. Η πλοκή εξελίσσεται γρήγορα, το βιβλίο χωρίζεται σε παρελθόν και παρόν και σιγά-σιγά ενώνονται τα κομμάτια της ιστορίας. Λάθη που έγιναν στο παρελθόν και αποφάσεις που πάρθηκαν σε αδιέξοδες καταστάσεις θα οδηγήσουν σε μια τρομακτική πραγματικότητα.
Το βιβλίο εκτός από στοιχεία τρόμου και φυσικά φαντασίας, περιλαμβάνει και αστυνομικά στοιχεία. Ένας αστυνομικός θα βρεθεί παγιδευμένος και θα προσπαθήσει να λύσει το μυστήριο που κυριαρχεί σε όλο το βιβλίο. Βέβαια δεν είναι πολύ τρομακτικό, διαβάζεται εύκολα και βασικό στοιχείο του είναι οι φόνοι.
Μου άρεσε πολύ η ιδέα του συγγραφέα να βασίσει την ιστορία του στο παρελθόν με τεκμηριωμένα στοιχεία. Δηλαδή, δε μας παρουσιάζει μια νέα ιστορία χωρίς τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί. Δε θεωρεί τίποτα δεδομένο. Μας δίνει στοιχεία από το πρωτότυπο βιβλίο του Κολοντι, τον τοποθετεί στην ιστορία και με τις αναφορές σε παρελθόν και παρόν μας οδηγεί στο τέλος του δικού του βιβλίου, στην αληθινή ιστορία του Πινόκιο.
Στα παραμύθια των παιδιών το τέλος είναι πάντα όμορφο. Εδώ τίποτα δεν είναι όμορφο...
February 7, 2019
«Η Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο», είναι ένα πολύ καλογραμμένο και έξυπνο μυθιστόρημα, με γρήγορη εξέλιξη που διαβάζεται με ενδιαφέρον μέσα σε λίγες ώρες. Το γνωστό παραμύθι για μικρά παιδιά, αποκτά τη δική του σκοτεινή πλευρά, με αρκετή δόση φαντασίας, τρόμου και μυστηρίου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το παραμύθι δεν τελειώνει με το «Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα».
September 23, 2020
Άκρως κινηματογραφικό,με μικρά κεφάλαια που το κάνουν ευκολοδιάβαστο και πλοκή που ρέει γρήγορα. Στα πολύ συν η αναφορά στην κούκλα του Σατανά γιατί δεν πιστεύω να διάβασε κάνεις αυτό το βιβλίο και να μην του ήρθε στο μυαλό αμέσως η Τσάκι.
July 3, 2019
Υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται για το ελληνικό φανταστικό στα λόγια. Και υπάρχουν και άνθρωποι που ενδιαφέρονται για το ελληνικό φανταστικό στα έργα. Και χύνουν καθημερινά ιδρώτα, για ώρες, για να το εμπλουτίσουν, για να το υπηρετήσουν, για να το πάνε ένα βήμα μπροστά. Όπως ο Αντώνης Τουμανίδης, ο οποίος -ευτυχώς για τον ίδιο αλλά και για όλους εμάς που αγαπάμε το είδος- έχει ξεφύγει από τα στεγανά που κάποιοι έχουν δημιουργήσει. Προς τιμήν του ποτέ δεν δήλωσε "Λογοτέχνης" και νομίζω αποφεύγει ακόμα και τον όρο "Συγγραφέας". Λέει ότι γράφει για να διασκεδάζει ο κόσμος. Είναι ένας σύγχρονος entertainer που μοιράζει απλόχερα ανατριχίλες μέσα από τη γραφή του που έχει μια μοναδική κινηματογραφική ροή. Και ναι, το "Η Αληθινή Ιστορία του Πινόκιο" με διασκέδασε. Με τρόμαξε. Με κράτησε σε αγωνία μέχρι το τέλος. Κύριε Τουμανίδη keep on rocking!
August 30, 2020
Εκτιμησα το τέλος του. Δεν με πειραξε ότι ήταν λιγάκι αποτομο. Αλλά για μυθιστόρημα ήταν λιγο. Θα ήθελα να επεκταθεί σε μερικά πράγματα. Έμοιαζε με σενάριο πιο πολύ. Αλλά βρήκα την προσπάθεια πολυ καλη. Θα το συνιστουσα άνετα.
February 8, 2020
Δεν πρόκειται για βιβλίο αλλά για σενάριο με φλατ χαρακτηρες και προβληματικό τέλος.
Δεν σου αφήνει τίποτα.
Δεν σου αφήνει τίποτα.
November 28, 2018
Χρωστάω το ποσό άβολα νιώθω κοντά σε κλόουν στον Stephen King... Τώρα πια δεν μπορώ να κοιτάξω με τον ίδιο αθώο τρόπο τις μαριονέτες και αυτό το χρωστάω στον Αντώνη Τουμανίδη. Έχετε όλοι ακουστά το παραμύθι του Πινόκιο ε; Την χαριτωμένη μαριονέτα που θέλει να γίνει αληθινό αγόρι και είναι φτιαγμένη από τον αξιαγάπητο Τζεπέτο; Ξέρετε ποιο λέω... Εκείνο το μικρό ξύλινο αγοράκι που με τα ψέμματα μεγαλώνει τόσο πλακατζίδικα η μύτη του... Τι είπατε;; ναι; ξέρετε ποιο εννοώ; εσείς λέτε ναι και κάπου εκεί πίσω στο μισοσκόταδο ο κ. Τουμανίδης γελάει... Γιατί δεν ξέρετε τελικά... Νομίζετε ότι ξέρετε...
Είναι από τα πιο ευφυή και καλογραμμένα βιβλία που έχω διαβάσει. Δεν είναι απλά ότι ο συγγραφέας παίρνει ένα αγαπημένο παραμύθι και το κάνει σκοτεινό... Είναι ότι το κάνει τόσο αριστοτεχνικά που σβήνει το παραμύθι από το μυαλό σου και το αντικαθιστά με την δική του εκδοχή. Εξαιρετικό και καλογραμμένο και το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Είναι από τα πιο ευφυή και καλογραμμένα βιβλία που έχω διαβάσει. Δεν είναι απλά ότι ο συγγραφέας παίρνει ένα αγαπημένο παραμύθι και το κάνει σκοτεινό... Είναι ότι το κάνει τόσο αριστοτεχνικά που σβήνει το παραμύθι από το μυαλό σου και το αντικαθιστά με την δική του εκδοχή. Εξαιρετικό και καλογραμμένο και το συστήνω ανεπιφύλακτα.
May 11, 2019
https://dominicamat.blogspot.com/2018...
Όλοι λίγο έως πολύ γνωρίζουμε το παραμύθι με ήρωα τον Πινόκιο από την παιδική μας ηλικία. Αν έχετε διαβάσει το βιβλίο του ίδιου συγγραφέα με τίτλο ''Εφιάλτες & παραμύθια'' έχετε πάρει μία πρώτη γεύση από την ιστορία του Πινόκιο. Για μένα είναι μία από τις πιο δυνατές-αν όχι η πιο δυνατή καί ενδιαφέρουσα-ιστορία που περιέχει μέσα το βιβλίο. Είναι μία ιστορία που έχει τα κατάλληλα εφόδια για να γίνει ένα εξαιρετικό βιβλίο τρόμου καί γιατί όχι ακόμη μία σπουδαία ταινία θρίλερ για μεγάλα παιδιά. Μπορεί ένα άκακο παιχνίδι να προκαλέσει τόσο τρόμο; Τί άραγε θα μπορούσε να κρύβετε πίσω από τα άψυχα κάι ψυχρά μάτια μιας μαριονέτας; Μαγικές σκοτεινές δυνάμεις,η απελπισία ενός ανθρώπου για τον χαμό του γιού του καί η προσπάθεια για να τον επαναφέρει στη ζωή πολλά χρόνια πρίν,πλέκουν ένα μέρος της ιστορίας του βιβλίου. Στο παρόν θα μας απασχολήσουν φρικτές δολοφονίες από έναν κατά συρροήν δολοφόνο που αφήνει τα θύματα του με έ��α ιδιαίτερο τρόπο(δεν θα σας πώ βέβαια παραπάνω),θα είναι η αρχή για να ξετυλιχτεί το κουβάρι της ιστορίας που ξεκινάει από τον μεσαίωνα. Η αληθινή ιστορία του Πινόκιο... Θα κλείσω λέγοντας πως πρόκειται για ένα βιβλίο που θα σας καθηλώσει από την πρώτη του κιόλας σελίδα καί θα σας ''στοιχειώσει'' για μέρες. Εγώ το λάτρεψα καί οφείλω να ομολογήσω πως θα κοιτάζω τις μαριονέτες με άλλη ματιά πλέον. Μην σας πώ ότι με έφτασε στο σημείο να τις φοβάμαι κιόλας. Αξίζει να το αναζητήσετε. Μπράβο στον συγγραφέα που για μία ακόμη φορά κατάφερε να με μαγέψει με την πένα του.
Όλοι λίγο έως πολύ γνωρίζουμε το παραμύθι με ήρωα τον Πινόκιο από την παιδική μας ηλικία. Αν έχετε διαβάσει το βιβλίο του ίδιου συγγραφέα με τίτλο ''Εφιάλτες & παραμύθια'' έχετε πάρει μία πρώτη γεύση από την ιστορία του Πινόκιο. Για μένα είναι μία από τις πιο δυνατές-αν όχι η πιο δυνατή καί ενδιαφέρουσα-ιστορία που περιέχει μέσα το βιβλίο. Είναι μία ιστορία που έχει τα κατάλληλα εφόδια για να γίνει ένα εξαιρετικό βιβλίο τρόμου καί γιατί όχι ακόμη μία σπουδαία ταινία θρίλερ για μεγάλα παιδιά. Μπορεί ένα άκακο παιχνίδι να προκαλέσει τόσο τρόμο; Τί άραγε θα μπορούσε να κρύβετε πίσω από τα άψυχα κάι ψυχρά μάτια μιας μαριονέτας; Μαγικές σκοτεινές δυνάμεις,η απελπισία ενός ανθρώπου για τον χαμό του γιού του καί η προσπάθεια για να τον επαναφέρει στη ζωή πολλά χρόνια πρίν,πλέκουν ένα μέρος της ιστορίας του βιβλίου. Στο παρόν θα μας απασχολήσουν φρικτές δολοφονίες από έναν κατά συρροήν δολοφόνο που αφήνει τα θύματα του με έ��α ιδιαίτερο τρόπο(δεν θα σας πώ βέβαια παραπάνω),θα είναι η αρχή για να ξετυλιχτεί το κουβάρι της ιστορίας που ξεκινάει από τον μεσαίωνα. Η αληθινή ιστορία του Πινόκιο... Θα κλείσω λέγοντας πως πρόκειται για ένα βιβλίο που θα σας καθηλώσει από την πρώτη του κιόλας σελίδα καί θα σας ''στοιχειώσει'' για μέρες. Εγώ το λάτρεψα καί οφείλω να ομολογήσω πως θα κοιτάζω τις μαριονέτες με άλλη ματιά πλέον. Μην σας πώ ότι με έφτασε στο σημείο να τις φοβάμαι κιόλας. Αξίζει να το αναζητήσετε. Μπράβο στον συγγραφέα που για μία ακόμη φορά κατάφερε να με μαγέψει με την πένα του.
December 2, 2018
Και ομως ο Πινοκιο ειναι ξύλινη μαριονέτα και ζει και αναπνέει.Οχι το παραμύθι που ξεραμε ολοι μας δεν υπάρχει. Ο Αντωνης κατάφερε να το εξορίσει στο πυρ το εξώτερον.Θελει ιδιαίτερο χάρισμα να φτιάξεις εναν αλλο Πινοκιο και να του βαλεις μεσα του την ψυχή του διαβόλου. Οταν ο Πινοκιο πεθανει ο πατέρας του ο Τσεπετο δεν θα αντέξει το χαμό του.Και απο ενας πιστός του θεου θα αλλάξει στρατόπεδο. Δυο βασανισμένος ψυχές κλεισμένες σε κομμάτια ξυλου. Ενα ταξίδι απο την Φλωρεντία του μεσαίωνα στην Αμερική του σήμερα. Φόνοι που γίνονται απο εναν σιριαλ κίλερ. Και μαριονέτες παντού. Πάντα τις φοβόμουν απο παιδί τις μαριονέτες και ο Αντωνης Τουμανιδης κατάφερε να μη ξεπεράσω ποτέ αυτον μου τον φόβο. Άφησε τα σχοινιά ελεύθερα και ξεπήδησαν μέσα απο αυτά οι εφιάλτες μου. Και δεν φτάνει που με στοιχειωσε. Καταστρεψε και τα λαμπερά μου Χριστούγεννα βάζοντας μαριονέτες παντού. Να μη μπορω να ξεφυγω. Με έδεσε στον καταραμένο του κόσμο. Και εκει δεμένη περιμενω την σωτηρία μου.
September 10, 2019
Ως βιβλίο, δε μου λέει τίποτα. Πολύ απλή γραφή, αδιάφορη. Προσπαθεί να εμπνεύσει τρόμο, όμως δεν τα καταφέρνει. Ελλειπέστατο, απλή καταγραφή φόνων, χωρίς λογοτεχνικά στοιχεία. Ως ταινία θα έχει να δώσει περισσότερα πράγματα
February 6, 2019
Είναι όμορφο να διαβάζεις παραμύθια. Ακόμη καλύτερα είναι, όταν αυτά σε τρομάζουν. Ο Αντώνης Τουμανίδης, πιστός σε όσα είχε ξεκινήσει στο βιβλίο του 'Εφιάλτες και Παραμυθια', παίρνει το κλασικό παραμύθι του Πινόκιο και το κάνει ιστορία τρόμου. Πολλές φορές ένιωσα πως βλέπω ταινία τρόμου. Και δεν είναι τυχαίο πως κέρδισε τόσα βραβεία σεναρίου και θα γίνει ταινία προσεχώς. Το γεγονός πως μου πήρε μόλις μία μέρα για να ολοκληρώσω το διάβασμα, είναι υπέρ του. Ο ίδιος ο συγγραφέας λέει χαρακτηριστικά πως ο Πινόκιο δεν θα τον αφήσει ποτέ του. Μακάρι, θα αναφωνήσω. Χρειαζόμαστε τέτοια βιβλία.
May 24, 2020
Το πρώτο βιβλίο που διάβασα του συγγραφέα Αντωνη Τουμανιδη κ μπορώ να πω οτι με εντυπωσίασε η γραφη του κ σίγουρα θα διαβασω κ αλλα βιβλια του...
Για αυτο το βιβλιο μπορώ να πω οτι αν κάποιος απο μικρος-η δε του αρεσαν οι μαριονέτες ή ο Πινόκιο διαβάζοντας θα καταλάβει οτι ο Πινόκιο δε ειναι κ τοσο αθώος τελικα γιατι πολυ απλά :Τα παραμύθια είναι αληθινά, αγαπητή μου... και μπορούν να σκοτώσουν!!!Ενα βιβλιο που σε κρατάει σε αγωνια μεχρι το τελος η ροη ειναι γρήγορη κ αξίζει να το διαβάσετε σιγουρα....
Για αυτο το βιβλιο μπορώ να πω οτι αν κάποιος απο μικρος-η δε του αρεσαν οι μαριονέτες ή ο Πινόκιο διαβάζοντας θα καταλάβει οτι ο Πινόκιο δε ειναι κ τοσο αθώος τελικα γιατι πολυ απλά :Τα παραμύθια είναι αληθινά, αγαπητή μου... και μπορούν να σκοτώσουν!!!Ενα βιβλιο που σε κρατάει σε αγωνια μεχρι το τελος η ροη ειναι γρήγορη κ αξίζει να το διαβάσετε σιγουρα....
April 14, 2020
έτρεμε η ψυχή μου σε κάθε σελίδα. Αναπάντεχο μέχρι τέλους. Αστυνομική λογοτεχνία τρόμου που με έκανε να χάσω τον ύπνο μου. Καταπληκτική πλοκή, ροή και σύνδεση των προσώπων και των εποχών. Υπέροχα τρομακτικό..
October 25, 2020
Οπότε το διαβάζω ξεχνιέμαι και βυθίζομαι στις σελίδες του. Από τα αγαπημένα μου.
February 9, 2020
Ένα παραμύθι για παιδιά ή ένα παραμύθι για μεγάλους;; Μια ιστορία που ξεκινά τον Μεσαίωνα αλλά συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Μια μαριονέτα που ταξιδεύει από χώρα σε χώρα .... Περπατάμε στις παλιές γέφυρες της Φλωρεντίας, στους δρόμους του Παρισιού και χανόμαστε στη Γαλλική ύπαιθρο του Μεσαίωνα για να καταλήξουμε στη σύγχρονη Νέα Υόρκη, με τον διευθυντή του NYPD, μια δημοσιογράφο και μια πανεπιστημιακή καθηγήτρια Ιταλικής Φιλολογίας.
Μια κούκλα, ένα παιδί ή ένας δολοφόνος;; Ποια είναι τελικά η αληθινή ιστορία του Πινόκιο;;
Διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα ως κείμενο, δεν κουράζει, είναι μια καλή προσπάθεια, αλλά ήθελα το κάτι παραπάνω... Δεν είχε την αγωνία που περίμενα.
Μια κούκλα, ένα παιδί ή ένας δολοφόνος;; Ποια είναι τελικά η αληθινή ιστορία του Πινόκιο;;
Διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα ως κείμενο, δεν κουράζει, είναι μια καλή προσπάθεια, αλλά ήθελα το κάτι παραπάνω... Δεν είχε την αγωνία που περίμενα.
Displaying 1 - 22 of 22 reviews