Bassam. De jongen om wie je op straat met een boog heen loopt. Een gestolen fiets ruilt hij voor een blok hasj en daarmee begint zijn weg die hem zal leiden naar de troon van de discotheek. Hij voorziet jou van medicinaal genot wanneer het je uitkomt, en jij wilt hem terugsturen naar zijn ‘eigen land’ als je hem niet meer wilt tolereren.
Maar Bassam heeft dromen, terwijl hij met zijn bende van ellende in twee werelden leeft: in een sombere achterbuurt van Schiedam en tegelijk permanent in liefdevolle gedachten aan zijn overleden moeder.
Arab is het rauwe, ontroerende debuut van Parham Rahimzadeh, over een vwo-leerling die in drugs handelt om voor zijn depressieve vader te kunnen zorgen. Met Arab kruip je in de psyche van een jongen die omringd is door criminaliteit maar eruit wil komen als volwassen mens. Bassam is een Nederlander en Arabische Iraniër die maar één ding wil: de vrijheid om zijn eigen, goede keuzes te kunnen maken, zelfs, en misschien zelfs juist, als zijn omgeving het daar niet mee eens is.
Rauw en realistisch, vol straattaal en armoede, geschreven als een playlist Hoe moet ik aan geld komen als ik geen geld heb?
Parham Rahimzadeh schrijft pakkend over het leven in Schiedam van Sammy, een jongen die worstelt met het overlijden van zijn moeder en zijn vader die uit Iran een nieuwe stiefmoeder laat overkomen. Hij wordt voor zijn gevoel gedwongen op 13 jarige leeftijd om zorg te dragen voor het gezin, door drugshandel. De armoede en uitzichtloosheid is invoelbaar geschreven en ook hoe bevolkingsgroepen elkaar zien wordt zonder een blad voor de mond vertelt door de auteur.
Sammy, de hoofdpersoon, is wel heel erg een held, met gevechten op school met grotere jongens die hij bijna gehandicapt slaat, met altijd vlotte clapbacks paraat, en interesse vanuit knappe, maar lichtelijk instabiele meiden. Ondanks LGBT personages is Arab hierdoor een erg masculien boek, geschreven als een thriller (Sammy zegt ook gegeven moment over een gebeurtenis: Hoe is dit mogelijk? De timing is als in een scène uit een slechte film), in een vorm waarbij de hoofdstukken liedjes zijn in een Spotify playlist. Er is ook een verhaallijn die draait om hoe Sammy valt op een verboden (want andere etniciteit) meisje. Deze Ayla lijkt naast lekkere billen weinig andere karaktereigenschappen te hebben.
Maar overall is dit een rauw en vlot boek, met ook voldoende humor, ironie en scherpe dialogen, zoals: Ik weet in elk geval dat dit de lasten zijn die je draagt als kind van een immigrant. Jij moet de bullshit van je ouders regelen. Mijn ma heeft wel altijd haar shit op orde. Ik heb nog nooit een brief moeten schrijven. Laat staan naar de overheid, zegt Gi.
Een verdienstelijk debuut over een wereld die weinig in de spotlights staat, maar de grimmige dagelijkse realiteit is voor velen.
Een hartverscheurend verhaal over een jongen die op jonge leeftijd zijn moeder verliest en om die reden het verkeerde pad gaat bewandelen om zijn vader financieel te voorzien. Liefde, haat, romantiek, criminaliteit en geweld wisselen zich elkaar voortdurend af in dit ongekende debuut dat je niet kan laten liggen.
Toen ik Arab startte, werd ik gelijk al meegezogen in het verhaal. Geen wonder dat ik met 2 dagen dan ook al door het boek heen gevlogen was. Ik vond de schrijfstijl prettig om te lezen. Het taalgebruik reflecteerde de setting goed, en ik waardeerde de voetnoten die ervoor zorgden dat er straattaal en ook andere talen als Farsi gebruikt konden worden.
Naar mijn mening waren de personages ook goed uitgediept. Elk personage kreeg veel diepgang, en ik had echt het idee dat ik wist hoe iedereen in elkaar zat. De flashbacks hielpen erbij om een beeld te vormen van de personages en hun geschiedenis, wat ertoe leidde dat je als lezer te zien kreeg dat er een tragisch verleden schuil ging achter de gebeurtenissen in het heden. Hierdoor leerde je de personages echt goed begrijpen, en leefde je met hen mee. Het plot zelf was rauw en intrigerend en hield mij zeker geboeid. Ik denk dat dit boek qua plot de interesse wel zou wekken van fans van de tv serie Breaking Bad. Echter biedt dit boek nog iets diepgaanders: Arab geeft een blik in het leven van een jongen die opgroeit als Arabisch Iranese Nederlander, en laat zien welke ongelijke behandeling en stereotypering hierbij komt kijken.
Zoals ik hierboven noemde, ben ik echt door dit boek heen gevlogen, en op het einde moest ik toch ook wel een traantje wegpinken: een zeer mooie afsluiting.
Kortom, Arab was voor mij een veelbelovend debut van Parham Rahimzadeh, en ik kijk zeker uit naar de boeken die hij in de toekomst zal schrijven.
(Kleine notitie: normaal ben ik gewend reviews in het Engels te schrijven, dus ik hoop dat deze Nederlandse review mijn normale review kwaliteit kan waarborgen! In ieder geval heeft dit boek me zeker enthousiast gemaakt om weer meer Nederlands te gaan lezen.)
Als geboren Rotterdammer kan ik zeggen dat ik mij heb vermaakt met dit coming of age verhaal die mij op vele momenten nostalgische gevoelens deed oproepen wanneer de personages zich op verschillende plekken bevonden in Rotterdam en Schiedam.
In het begin moest ik wel even wennen aan de schrijfstijl waarbij er soms van spreektaal in de dialogen werd overgeschakeld naar wat volwassener taalgebruik wanneer de hoofdpersoon diens gedachtegang deelde met de lezer. Toch is dit boek, dat een aantal beladen thema's belicht, zeer toegankelijk en leest het makkelijk weg.
Ik wilde maar een paar bladzijdes lezen. Uiteindelijk las ik het binnen 2 dagen uit. Dit is een boek zonder een politiek correct laagje erover heen. Het voelt echt, soms te echt. Soms liet het je met een naar gevoel achter, soms met ongekende vreugde en soms met zoveel sympathie voor de hoofdpersoon die je eigenlijk uit de pagina’s wilden trekken en wakker schudden.
Het is een ware rollercoaster. Een week na lezen denk ik er nog steeds aan. Maar ik vind dat juist fijn. Het is een moderne epos die gelezen moet worden.
Hoe kunnen er zo veel spelfouten in een boek staan? Voelde me nauwelijks serieus genomen. De schrijfstijl is ook wel heel kinderlijk, alsof het zijn eerste dagboek is. Daarnaast kan de migrantenliteratuur an sich wel een boost gebruiken. Kom met iets vernieuwends, leer me dingen over de cultuur en het geloof en blijf weg van de wapens en de drugs. Dit boek had gewoon een lekkere film moeten worden. Toch drie sterren, omdat mijn leerlingen hiervan smullen en dat is bijzonder, want "lezen is stom".
Ik moest er even inkomen, maar Parham is het gelukt om mee helemaal mee te laten leven met Bassam en zijn familie.
Zelf werkend op een school in Schiedam, is het Parham daarnaast ook goed gelukt een (herkenbaar) beeld te laten zien van hoe het opgroeien is voor jongeren in achterstandswijken. Een strijd van verwachtingen van cultuur, geloof, opvoeding en 'de straat'.
Toen ik eenmaal begon met lezen kon ik niet stoppen. Herkenning van niet alleen de plaatsen in Rotterdam, waar ik ook ben opgegroeid, maar ook bepaalde emoties die wel even binnen kwamen. Als dit zijn debuut is kan ik niet wachten op wat hij nog meer voor ons heeft.
An amazing book about struggles of identity, survival and love. Parham paints an amazing pictures in this coming of age story where trauma thrives off negative influences in one’s surroundings, and yet will make the best of it.
Goed boek, in één ruk uitgelezen. Geeft een confronterend beeld van het straatleven zoals dat in Nederland bestaat, en de druk waaronder jonge mensen in de wijken opgroeien.
Ik las dit boek terwijl op de televisie hoofdcommissarissen uitleggen waarom de drugscriminaliteit zo moeilijk te bestrijden zijn en hoe jong de dealers al ingezet worden. Alles staat in dit boek.
Aan het begin van het boek had ik niet verwacht dat ik het helemaal zou luisteren. Laat staan binnen korte tijd.
Het is een boek dat ik niet gauw zou oppakken, opnieuw eentje ver buiten mijn comfortzone. Oké, thrillers zijn een ding, maar een zeer realistisch verslag krijgen van meerdere vechtpartijen, en zelfs een lijkvinding is best heftig.
Ik heb echt helemaal niets gemeen met de hoofdpersoon, behalve dat ook ik een vwo-diploma heb. Het was een caleidoscopische ervaring dit boek te luisteren. Goed dat de auteur het zelf leest, dan komt het Arabisch en Farsi beter tot z'n recht. Het maakt het verhaal nog indringender dan het al is. Ik heb een parallelle wereld mogen verkennen, waarin dealen, eer, wraak en andere andere culturen, gecombineerd met straatcultuur de hoofdrol spelen.
Het boek was toch ook verwarrend, omdat het zowel niet chronologisch werd verteld, alsook dat de ik in het verhaal niet altijd Bassam is.
Verhaal dat zich afspeelt in een achterstandswijk in Schiedam. Bassam mist de liefde van zijn moeder die is overleden. Zijn vader pakt zijn vaderrol niet en hij moet het voor een groot deel zelf zien te rooien. Hij wil na het VWO graag Schiedam verlaten en studeren. Ondertussen gaat hij geld verdienen in de drugswereld om zo zichzelf en vader in zijn levensonderhoud te kunnen voorzien. En ondertussen droomt hij sinds de lagere school van Ayla. Onbereikbaar en dichtbij.
Een heel goed boek! Zeker een aanrader! Ik werd helemaal in het verhaal meegezogen, jammer genoeg veel sneller uit gelezen dan ik wilde. Kan niet wachten op meerdere boeken!
Na zijn vwo-opleiding volgde Parham Rahimzadeh een studie fiscaal recht, vooral omdat hij op zoek was naar structuur in zijn leven. In zijn werk als fiscalist kan hij zijn creativiteit niet kwijt en daarom is hij opnieuw gaan schrijven (als tiener schreef hij samen met zijn vrienden al verhalen). In 2021 debuteerde hij met de roman Arab, waarin hij een aantal autobiografische elementen in heeft verwerkt. Hij benadrukt daarbij echter wel dat het geen boek is dat over hemzelf gaat.
Bassam was nog maar net tiener toen zijn moeder overleed. Inmiddels is hij vijftien jaar oud, zit op het vwo en zorgt ondertussen voor zijn terneergeslagen en werkloze vader. Om aan geld te komen verkoopt hij met zijn vaste vriendengroep xtc-pillen in een club. Hij raakt steeds meer verstrikt in het criminele web, waardoor zijn relatie met zijn vrienden op de proef wordt gesteld. Maar hij heeft echter ook zijn idealen, want hij weet dat hij niet voor altijd een leven als dit wil leiden. Zal het hem lukken zijn innerlijke strijd te overwinnen?
Het is een bijzonder korte proloog waar het verhaal mee begint, maar wel zodanig dat die er al meteen inhakt. De lezer wordt nieuwsgierig gemaakt en er is een spanning die in een thriller niet zou misstaan. Hoewel de inleiding geen tijdsaanduiding bevat, heb je bij het eerste hoofdstuk, dat zich op de laatste dag van februari 2005 afspeelt, wel in de gaten dat dit een sprong terug in de tijd is en dat in de plot geleidelijk naar dat moment suprême wordt toegewerkt. Die vindt – uiteraard – in de ontknoping plaats en laat, net als iedere andere scène in de roman, niets aan de verbeelding over.
Arab wordt voornamelijk verteld vanuit het perspectief van Bassam, ook wel Sam of Sammy genoemd. De lezer komt daarom tamelijk veel over hem te weten. Dat komt mede, of misschien wel voornamelijk, omdat er regelmatig een flashback is naar eerdere perioden en daarin wordt veel over hem verteld. De auteur besteedt tevens ruim voldoende aandacht aan Bassams vrienden, hij brengt immers erg veel tijd met hen door. De uitwerking van de personages is sowieso een van de sterke punten van Rahimzadeh, maar zijn inlevingsvermogen in het leven van Bassam en de andere jongeren mag eveneens niet onderschat worden. Ongetwijfeld heeft dit te maken met het feit dat de auteur enigszins als ervaringsdeskundige beschouwd mag worden.
Dat de roman het predicaat rauw heeft meegekregen is voorstelbaar. De vriendengroep bevindt zich veel op straat en houdt zich bezig met criminele activiteiten. Velen zullen hen, hoewel de term niet genoemd wordt, zien als het schuim der aarde. Toch hebben sommigen van hen wel degelijk hun goede kanten. Zij zijn regelmatig sociaal en gevoelig en denken écht na over hun eigen leven. In het verhaal komt overduidelijk naar voren dat ze met een innerlijke tweestrijd te kampen hebben. Aan de ene kant willen ze hun criminele bestaan achter zich laten, aan de andere kant vinden ze het snelle geld ook wel aantrekkelijk.
Het verhaal, dat zowel heftige als aangrijpende momenten bevat, komt buitengewoon realistisch over. Dat komt onder andere door de vele straattaal die erin verwerkt is (aan het eind van ieder hoofdstuk wordt een uitleg gegeven), maar eveneens omdat de geschetste omstandigheden waarheidsgetrouw overkomen en dat ongetwijfeld ook zijn. Omdat de gebeurtenissen zich in een rap tempo opvolgen, heeft de roman een behoorlijk tempo, hoewel dit voor een deel ook aan de schrijfstijl van de auteur ligt. Die is beeldend, eigentijds, vlot, ‘streetwise’ en bij tijde wel wat grof, wat overigens inherent is aan de setting. In ieder geval is Arab, waarin overigens wel te veel taalkundige missers zitten, een indringend en veelbelovend debuut.
Het boek Arab gaat over Bassam die opgroeit in Schiedam-Noord. Het verdiept zich in de gevoelens en gedachte van het personage. Het is een emotioneel verhaal over het opgroeien in een moeilijke buurt en slechte thuis situatie. Het gaat over vriendschap, loyaliteit, familie en verlies. Het verhaal is erg realistisch. Hoe verder je in het verhaal zit, hoe meer je je betrokken voelt bij de gebeurtenissen. Na een paar bladzijden voelt het alsof je Bassam al je hele leven kent. Je ziet hoe hij drugs dealt om boodschappen voor zijn gezin te kunnen betalen en vecht voor zijn vrienden. Hij zou er alles aan doen om de mensen rondom hem gelukkig te maken, ookal is hij het dan zelf niet. Echt een aanrader!
Rauw en intens. Bij vlagen werd ik meegesleept door dit verhaal. Confronterend, omdat het een wereld is die zover staat van mijn eigen omgeving. En ergens bekruipt toch het gevoel dat het wat uitvergroot is, of is dat mijn hoop? Klein minpunt is dat het verhaal soms wat over de top leek, zowel qua gebeurtenissen, als hoe snel personages draaiden in hun gevoelens over elkaar.
Debuutroman van Rahimzadeh die globaal wel een goede verhaallijn heeft, maar toch wisselen sterk geschreven stukken en minder goede elkaar af. Zeker naar het einde toe maakt de schrijver er zich op een drafje vanaf.
This is my first Dutch Novel and I really enjoyed it. I have visited the neighbourhoods mentioned, though they have been gentrified, you can still see the impression it must of had on the author growing up. At times the book was too real for my taste and the street terms difficult to understand. But that is probably because of my level of Dutch and lack of street cred. This is a great debut Novel, I loved the development of the writing. It starts shy and humble and as it progresses becomes much more daring. The dream sequences became much more vivid as the story went on. I can imagine the writer struggling to tie it up at the end, because it could have go on. Well done to Parham and cheers to future stories 🥂
Poe, heftig boek zeg. Een aanrader wat mij betreft. Wat een prachtig debuut. Uit 2021 al. Ik geloof niet dat Parham Rahimzadeh al een volgend boek heeft geschreven maar ik hoop dat er nog iets aankomt. Het is rauw boek, spannend, ontroerend en goed geschreven.
Rauw en puur. In een sneltreinvaart raas je door velen werelden, waar haat en liefde elkaar bestoken. De spirituele wereld, de onderwereld en het verleden dringen door tot de harde realiteit waarin een jonge jongen zich moet gedragen als een man. 4,5.⭐
Oppervlakkig genoeg gekocht vanwege de cover, chapeau voor de vormgever, echt mooi geworden. Typische ‘migrantenliteratuur’ met een kleine letter m. The struggles are real. Doe mij maar liever een Kader Abdolah of iets dergelijks.