April 12, 2017
Έζησα ένα όνειρο μέσα σε μαγικές νύχτες. Μπροστά μου ξετυλίχτηκαν απίστευτες ιστορίες,μερη που είχαν χαθεί για πάντα και το έθνος των μάγων που ήρθε να με ταξιδέψει μακριά στις εκστάσεις της Φούγκας.
Μέσα σε αυτό το όνειρο υπήρχε χρόνος για θαύματα,για αγάπη,πίστη,φιλία και φαντασία.
Υπήρχε χρόνος για φαντάσματα και μεταμορφώσεις. Για φρικαλέα πλάσματα που τρέφονταν με μίσος και κακία.
Για πάθη και ασάφεια. Για μεσημεριάτικα οράματα και βραδινές οπτασίες.
Υπήρχε άφθονος χρόνος.
Γιατί σε αυτό το όνειρο δεν υπάρχει αρχή. Και αφού η ιστορία δεν έχει αρχή,δεν θα ’χει ούτε τέλος.
Έτσι, έζησα την ιστορία του Υφαντόκοσμου, γραμμένη απο μια μαγική πένα,
βίαια και περίτεχνα ιδιοφυή.
Ο Barker ορμάει μέσα στην ψυχή του αναγνώστη με όλη τη δύναμη της ελευθερίας των ανθρωπίνων συναισθημάτων και τα περιπλέκει με την τρομακτική του φαντασία.
Διεισδύει στα άδυτα του μυαλού και ενσωματώνει τα πλάσματα κάποιου άλλου κόσμου,ποικιλόμορφου και σαγηνευτικού με τον πραγματικό κόσμο.
Με ιδιαίτερη μαεστρία κάνει την απόλυτη αντιστοίχιση ανάμεσα στον παραδείσου του ιδεατού φανταστικού
και στην καθημερινότητα
του πεζού ρεαλισμού,αποκαλύπτοντας προβληματισμούς,ανθρώπινες επιθυμίες,πάθη,μοναξιά,αποχωρισμούς,έρωτα,
απληστία,αγάπη,προδοσία,φιλία και πόνο.
Χάνεσαι στην τρομερή πλοκή του, βυθίζεσαι σε άβυσσσους και πετάς σε γαλαξίες εκστάσεων.
Απολαμβάνεις,αναρωτιέσαι,μαγεύεσαι,συμπάσχεις,
αφήνεσαι στη μυστηριακή έλξη και αντέχεις όλα τα δεινά και τα θαύματα.
Πριν με κυριεύσει η λήθη-αγαπημένη μου λέξη- που κυριεύει όσους βγαίνουν απο τον Υφαντόκοσμο θα περιγράψω τα όσα καταπληκτικά έζησα σε αυτήν την αξέχαστη και μαγικά τρομακτική αναγνωστική εμπειρία.
Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ένας δαίμονας παραπλανημένος και ξεχασμένος στα βάθη της ερήμου που φυλάει τις πύλες της πάλαι ποτέ Εδέμ και νομίζει πως τον λένε Ουριήλ. Ούτε άγγελοι,ούτε δαίμονες διεκδικούν την πατρότητα του. Ωστόσο είναι οργισμένος,υπερδύναμος και φρικαλέα παράφρων και αναζητά μόνο εκδίκηση. Είναι η διαβόητη Μάστιγα.
Στο βασίλειο των μουρλών(όπως αποκαλούνται οι άνθρωποι)ζουν οι βασικοί μας ήρωες.
Ο Καλ,που γνωρίζει τυχαία τον υπέροχο παραμυθένιο κόσμο και αδυνατεί να τον ξεχάσει. Άλλωστε είχε έναν παππού τρελό ποιητή που συνομιλούσε με τους αγγέλους.
Η Σουζάνα,που κληρονομεί απο την απόκοσμη γιαγιά της ένα τρομερό κειμήλιο και μια μεγάλη δύναμη (μενστρούουμ) κόντρα στους εχθρούς της μαγείας. Η γιαγιά ήταν η τελευταία φύλακας της Φούγκας.
Σουζάνα και Καλ ενώνονται μοιραία και ψυχικά για να σώσουν τον Υφαντόκοσμο.
Ο Σάντγουελ,ο πωλητής με το μαγικό σακάκι και η τρομερή και σαγηνευτική
Ιμακολάτα που ποθεί και μισεί τον Υφαντόκοσμο.
Οι δυο τους αποτελούν ένα παράξενο ζευγάρι που τους ενώνει η μνησικακία και το πάθος για κατοχή και εξουσία.
Και αρχίζει το αριστούργημα των παραισθήσεων.
Το έθνος των μάγων και όλων των χαρισματικών πλασμάτων όταν κάποια εποχή άρχισε να τους αφανίζει η προαναφερθείσα Μάστιγα,αποφάσισε να κρυφτεί. Το έθνος αυτό είναι οι περιβόητοι Διοράτες.
Αποτελείται απο διάφορες φυλές,ταξεις και αξιώματα με πολλές διαφορές και μεγάλες δυνάμεις. Κύρια δύναμη τους οι εκστάσεις. Κάτι ανάμεσα σε τρέλα και μαγεία. Σε παραλήρημα και όνειρο. Σε αλήθεια και φαντασία.
Και κάπου εδώ η παραισθησιογόνα αφήγηση του συγγραφέα αρχίζει να σε τραβάει απο τη μύτη σε απόκοσμες ατραπούς.
Εκτός απο την φρικτή Μάστιγα και τη δεισιδαιμονία των Μουρλών,οι Διοράτες κινδυνεύουν και απο κάποια φρικαλέα και σατανικά πλάσματα που τα έχουν εξοβελίσει απο τον κόσμο τους.
Ανάμεσα σε αυτά και η εξωτική μάγισσα Ιμακολάτα. Η οποία μαζί με τις τερατώδεις αδελφές της,την ακόλαστη Μαγδαληνή και την απαίσια Στρίγγλα ορκίζονται εκδίκηση.
Επομένως οι Διοράτες πρέπει να βρουν άμεσα λύση.
Και κάπως έτσι ξεκινάει η βουτιά μας στο υφαντό. Με τη βοήθεια του μαγικού αργαλειού και της εκστατικής μαγείας οι Διοράτες κρύβουν μέσα στον Υφαντόκοσμο τη Φούγκα.
Όλα τα θαύματα,οι σκιές,η αθάνατη ζωή, η εκστατική ομορφιά, τα μυστήρια, τα γλυκόπνοα πνεύματα, ο μυστικισμός,οι γαλάζιες σκιές του σύμπαντος της ευδαιμονίας και της χαράς, οι κήποι των ασύλληπτων φυτών που αναπνέουν,οι πλανητικοί λόφοι της θεάς Αφροδίτης, το Απαράμιλλο-η πόλη τους- το ιερό του Κάπρα-άθρησκου ηγέτη της αγάπης- ουράνιες απολαύσεις,η φωτεινή στενωπός και πάρα πολλές ακόμα ψευδαισθήσεις κρύβονται μέσα στο υφαντό.
Στη Φούγκα.
Ορίζουν φύλακες απο τον κόσμο των Μουρλών για να ξεδιπλώσουν το χαλί και να ζωντανέψει το παραμύθι τους όταν θα υπάρχει ασφάλεια.
Και πάλι ο συγγραφέας μας τρελαίνει. Γιατί όλοι περιμένουμε όλη μας τη ζωή και παραπάνω για να ζήσουμε εκεί. Εκεί ακριβώς. Όπως περιγράφεται αυτός ο κόσμος με τους παραμυθένιους πόθους και την αιχμαλωτισμένη μαγεία.
Τώρα αυτή η τρελά δυνατή γραφή αρχίζει να μας βάζει μέσα στον απόλυτο τρόμο. Το αδίστακτο κακό απο υποχθόνια πλάσματα αλλά και πλάσματα του κόσμου των Μουρλών παραμονεύει παντού και ζητάει πόνο και αίμα.
Η σκιαγράφηση των δαιμονίων και των αηδιαστικών πλασμάτων που άγονται και φέρονται σύμφωνα με τις επιδιώξεις της μάγισσας, της Μάστιγας και των ανθρώπων πνίγεται στη βία, την κτηνωδία και την καταστροφή.
Το παραμύθι μας αιμορραγεί. Κινδυνεύει. Καταστρέφεται.
Νεκροί. Ουρλιαχτά. Φωτιές. Δηλητηριώδεις απάτες και απελπισία παντού σε κάνουν να προσπαθείς διακαώς να μπεις στην ιστορία, να βοηθήσεις, να συμπαρασταθείς, να παλέψεις, να σκοτώσεις....
Οι δράσεις, οι αντιδράσεις και οι εκπλήξεις με η χωρίς παρηγοριά κορυφώνονται μετά απο πολλές ανατροπές, περιπέτειες και απίστευτη ένταση,σε μια τελική μονομαχία.
Ο Μπάρκερ συνεχίζει να χαμογελά σαδιστικά.
Ούτε τώρα μας δίνει την πολυπόθητη ικανοποίηση.
Οι αποκαλύψεις με το σταγονόμετρο. Τα μυστήρια εξηγούνται με διάφορους συλλογισμούς.
Η ελπίδα έρχεται με νέα μυστήρια και νέα γοητεία.
Απόψε όμως που τελείωσα το βιβλίο,η χώρα των θαυμάτων δεν θα απέχει περισσότερο απο ένα βημα,περισσότερο απο μια σκέψη.
Άφθονος χρόνος για όλα.
Γιατί σε αυτό το όνειρο δεν υπάρχει αρχή.
Επομένως χωρίς αρχή, δεν θα ’χει ούτε και τέλος.
Καλή ανάγνωση.
Εκστατικούς ασπασμούς!
Μέσα σε αυτό το όνειρο υπήρχε χρόνος για θαύματα,για αγάπη,πίστη,φιλία και φαντασία.
Υπήρχε χρόνος για φαντάσματα και μεταμορφώσεις. Για φρικαλέα πλάσματα που τρέφονταν με μίσος και κακία.
Για πάθη και ασάφεια. Για μεσημεριάτικα οράματα και βραδινές οπτασίες.
Υπήρχε άφθονος χρόνος.
Γιατί σε αυτό το όνειρο δεν υπάρχει αρχή. Και αφού η ιστορία δεν έχει αρχή,δεν θα ’χει ούτε τέλος.
Έτσι, έζησα την ιστορία του Υφαντόκοσμου, γραμμένη απο μια μαγική πένα,
βίαια και περίτεχνα ιδιοφυή.
Ο Barker ορμάει μέσα στην ψυχή του αναγνώστη με όλη τη δύναμη της ελευθερίας των ανθρωπίνων συναισθημάτων και τα περιπλέκει με την τρομακτική του φαντασία.
Διεισδύει στα άδυτα του μυαλού και ενσωματώνει τα πλάσματα κάποιου άλλου κόσμου,ποικιλόμορφου και σαγηνευτικού με τον πραγματικό κόσμο.
Με ιδιαίτερη μαεστρία κάνει την απόλυτη αντιστοίχιση ανάμεσα στον παραδείσου του ιδεατού φανταστικού
και στην καθημερινότητα
του πεζού ρεαλισμού,αποκαλύπτοντας προβληματισμούς,ανθρώπινες επιθυμίες,πάθη,μοναξιά,αποχωρισμούς,έρωτα,
απληστία,αγάπη,προδοσία,φιλία και πόνο.
Χάνεσαι στην τρομερή πλοκή του, βυθίζεσαι σε άβυσσσους και πετάς σε γαλαξίες εκστάσεων.
Απολαμβάνεις,αναρωτιέσαι,μαγεύεσαι,συμπάσχεις,
αφήνεσαι στη μυστηριακή έλξη και αντέχεις όλα τα δεινά και τα θαύματα.
Πριν με κυριεύσει η λήθη-αγαπημένη μου λέξη- που κυριεύει όσους βγαίνουν απο τον Υφαντόκοσμο θα περιγράψω τα όσα καταπληκτικά έζησα σε αυτήν την αξέχαστη και μαγικά τρομακτική αναγνωστική εμπειρία.
Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ένας δαίμονας παραπλανημένος και ξεχασμένος στα βάθη της ερήμου που φυλάει τις πύλες της πάλαι ποτέ Εδέμ και νομίζει πως τον λένε Ουριήλ. Ούτε άγγελοι,ούτε δαίμονες διεκδικούν την πατρότητα του. Ωστόσο είναι οργισμένος,υπερδύναμος και φρικαλέα παράφρων και αναζητά μόνο εκδίκηση. Είναι η διαβόητη Μάστιγα.
Στο βασίλειο των μουρλών(όπως αποκαλούνται οι άνθρωποι)ζουν οι βασικοί μας ήρωες.
Ο Καλ,που γνωρίζει τυχαία τον υπέροχο παραμυθένιο κόσμο και αδυνατεί να τον ξεχάσει. Άλλωστε είχε έναν παππού τρελό ποιητή που συνομιλούσε με τους αγγέλους.
Η Σουζάνα,που κληρονομεί απο την απόκοσμη γιαγιά της ένα τρομερό κειμήλιο και μια μεγάλη δύναμη (μενστρούουμ) κόντρα στους εχθρούς της μαγείας. Η γιαγιά ήταν η τελευταία φύλακας της Φούγκας.
Σουζάνα και Καλ ενώνονται μοιραία και ψυχικά για να σώσουν τον Υφαντόκοσμο.
Ο Σάντγουελ,ο πωλητής με το μαγικό σακάκι και η τρομερή και σαγηνευτική
Ιμακολάτα που ποθεί και μισεί τον Υφαντόκοσμο.
Οι δυο τους αποτελούν ένα παράξενο ζευγάρι που τους ενώνει η μνησικακία και το πάθος για κατοχή και εξουσία.
Και αρχίζει το αριστούργημα των παραισθήσεων.
Το έθνος των μάγων και όλων των χαρισματικών πλασμάτων όταν κάποια εποχή άρχισε να τους αφανίζει η προαναφερθείσα Μάστιγα,αποφάσισε να κρυφτεί. Το έθνος αυτό είναι οι περιβόητοι Διοράτες.
Αποτελείται απο διάφορες φυλές,ταξεις και αξιώματα με πολλές διαφορές και μεγάλες δυνάμεις. Κύρια δύναμη τους οι εκστάσεις. Κάτι ανάμεσα σε τρέλα και μαγεία. Σε παραλήρημα και όνειρο. Σε αλήθεια και φαντασία.
Και κάπου εδώ η παραισθησιογόνα αφήγηση του συγγραφέα αρχίζει να σε τραβάει απο τη μύτη σε απόκοσμες ατραπούς.
Εκτός απο την φρικτή Μάστιγα και τη δεισιδαιμονία των Μουρλών,οι Διοράτες κινδυνεύουν και απο κάποια φρικαλέα και σατανικά πλάσματα που τα έχουν εξοβελίσει απο τον κόσμο τους.
Ανάμεσα σε αυτά και η εξωτική μάγισσα Ιμακολάτα. Η οποία μαζί με τις τερατώδεις αδελφές της,την ακόλαστη Μαγδαληνή και την απαίσια Στρίγγλα ορκίζονται εκδίκηση.
Επομένως οι Διοράτες πρέπει να βρουν άμεσα λύση.
Και κάπως έτσι ξεκινάει η βουτιά μας στο υφαντό. Με τη βοήθεια του μαγικού αργαλειού και της εκστατικής μαγείας οι Διοράτες κρύβουν μέσα στον Υφαντόκοσμο τη Φούγκα.
Όλα τα θαύματα,οι σκιές,η αθάνατη ζωή, η εκστατική ομορφιά, τα μυστήρια, τα γλυκόπνοα πνεύματα, ο μυστικισμός,οι γαλάζιες σκιές του σύμπαντος της ευδαιμονίας και της χαράς, οι κήποι των ασύλληπτων φυτών που αναπνέουν,οι πλανητικοί λόφοι της θεάς Αφροδίτης, το Απαράμιλλο-η πόλη τους- το ιερό του Κάπρα-άθρησκου ηγέτη της αγάπης- ουράνιες απολαύσεις,η φωτεινή στενωπός και πάρα πολλές ακόμα ψευδαισθήσεις κρύβονται μέσα στο υφαντό.
Στη Φούγκα.
Ορίζουν φύλακες απο τον κόσμο των Μουρλών για να ξεδιπλώσουν το χαλί και να ζωντανέψει το παραμύθι τους όταν θα υπάρχει ασφάλεια.
Και πάλι ο συγγραφέας μας τρελαίνει. Γιατί όλοι περιμένουμε όλη μας τη ζωή και παραπάνω για να ζήσουμε εκεί. Εκεί ακριβώς. Όπως περιγράφεται αυτός ο κόσμος με τους παραμυθένιους πόθους και την αιχμαλωτισμένη μαγεία.
Τώρα αυτή η τρελά δυνατή γραφή αρχίζει να μας βάζει μέσα στον απόλυτο τρόμο. Το αδίστακτο κακό απο υποχθόνια πλάσματα αλλά και πλάσματα του κόσμου των Μουρλών παραμονεύει παντού και ζητάει πόνο και αίμα.
Η σκιαγράφηση των δαιμονίων και των αηδιαστικών πλασμάτων που άγονται και φέρονται σύμφωνα με τις επιδιώξεις της μάγισσας, της Μάστιγας και των ανθρώπων πνίγεται στη βία, την κτηνωδία και την καταστροφή.
Το παραμύθι μας αιμορραγεί. Κινδυνεύει. Καταστρέφεται.
Νεκροί. Ουρλιαχτά. Φωτιές. Δηλητηριώδεις απάτες και απελπισία παντού σε κάνουν να προσπαθείς διακαώς να μπεις στην ιστορία, να βοηθήσεις, να συμπαρασταθείς, να παλέψεις, να σκοτώσεις....
Οι δράσεις, οι αντιδράσεις και οι εκπλήξεις με η χωρίς παρηγοριά κορυφώνονται μετά απο πολλές ανατροπές, περιπέτειες και απίστευτη ένταση,σε μια τελική μονομαχία.
Ο Μπάρκερ συνεχίζει να χαμογελά σαδιστικά.
Ούτε τώρα μας δίνει την πολυπόθητη ικανοποίηση.
Οι αποκαλύψεις με το σταγονόμετρο. Τα μυστήρια εξηγούνται με διάφορους συλλογισμούς.
Η ελπίδα έρχεται με νέα μυστήρια και νέα γοητεία.
Απόψε όμως που τελείωσα το βιβλίο,η χώρα των θαυμάτων δεν θα απέχει περισσότερο απο ένα βημα,περισσότερο απο μια σκέψη.
Άφθονος χρόνος για όλα.
Γιατί σε αυτό το όνειρο δεν υπάρχει αρχή.
Επομένως χωρίς αρχή, δεν θα ’χει ούτε και τέλος.
Καλή ανάγνωση.
Εκστατικούς ασπασμούς!