What do you think?
Rate this book
198 pages, Paperback
First published January 1, 1921
“มหาสมุทรแปซิฟิกเปรียบแล้วก็ปานดวงจิตมนุษย์ ไม่คงเส้นคงวา เอาแน่เอานอนไม่ได้”
“ฉันว่ามนุษย์เรามัววุ่นวายจำแนกคนประเภทหนึ่งออกจากคนอีกประเภทมากเกินไป คนที่เราว่าดีที่สุดในหมู่เราอาจเป็นคนบาป ส่วนคนที่เราว่าชั่วสุดในหมู่เราอาจเป็นนักบุญก็ได้ ใครจะไปรู้”
“โศกาดูรแห่งรักไม่ใช่การตายหรือพลัดพรากหรอกครับ
คุณว่าจะใช้เวลานานไหม กว่าใครคนหนึ่งจะเลิกเหลียวแลอีกคน
ความขมขื่นที่สุดจะบังเกิดก็ต่อเมื่���
อยู่มาวันหนึ่งคุณมองหญิงที่เคยรักสุดชีวิต สุดขั้วหัวใจ
ถึงขนาดไม่ยอมให้คลาดสายตา
แล้วคิดได้ว่าคงไม่ยี่หระสักนิดหากจะไม่เห็นหน้าเธออีก
โศกาดูรแห่งรักคือความเฉยชาหรอกครับ”