کتاب حاضر به شرحی موجز در رمینه تاریخ هنر و عرضه ی شماری از آثار هنری از تمدن های بزرگ باستانی تا اقوام کوچک و بومیان و جزیره نشینان گمنام پرداخته است؛ و نیز با الحاق واژگانی هنری و با ارزش در دو بخش هنر ایران قبل از اسلام و پس از آن به خوانندگان فارسی زبان کمک شایانی کرده است.
به جرئت می تونم بگم با وجود کمتر بودن حجمش؛ چیزی از "هنر در گذر زمان از هلن گارنر" و "تاریخ هنر جانسون" کم نداره. مختصر و جامع است ولی به تناسب حجمش (414 صفحه-نسبت به حجم زیاد مطالب)بیشتر به ذکر نکات اکتفا کرده است. که البته طبیعی ست!
این کتاب رو در کنار تاریخ هنر گامبریچ خوندم ، و مهم ترین نکته ایی که برای من داشت این بود که نیاید هیچ نویسنده ایرانی رو دست کم گرفت ( متاسفانه یک گارد عجیبی به نویسنده ایرانی وجود داره و اطمینان کمتری با ایرانی جماعت میشه نسبت به خارجی ها ) .
در هر بخش مخصوصا هنر یونان و عصر هلنی ، هنر روم در ۳۰۰ قبل میلاد تا ۳۰۰ بعد میلاد و قبل از ایجاد بیزانس اطلاعاتی داشت که در کتاب ارنست گامبریچ وجود نداشت و حتی شاید تو بعضی بخش ها بهتر از گامبریچ بود نکته دیگه کتاب اینه که تاریخ هنر ایران رو در کنار هنر هند و چین و ژاپن مورد برسی قرار میده و از اون مهمتر این که هنر اتروریایی رو هم برسی میکنه درحالی که در گامبریچ اسمی از اتروریا اورده نمیشه و این نکته برای این مهمه که ریشه هنر رومی وام گرفته شده از اتروریا و هنر هلنی یونان هست .
این کتاب رو حتما باید بخونید برای من اینقدر اطلاعات داشت که نمیتونم خودم در قبل و بعد این کتاب باهم مقایسه کنم .
کتاب جمع و جور و خوبی برای تاریخ هنر. طبق اسمش «خلاصه»ای از تاریخ هنره که میشه از هر نکته و اسمی، با جستوجو به کلی منبع و اطلاعات دیگه دست پیدا کرد. من ولی با دو مورد مشکل داشتم، یک ترجمهی «اشعهی x» به «اشعهی مجهول» بود و نفهمیدم چرا. دو ترجمهی «گینهی نو» به «گینهی جدید» بود. به هر حال ذهن خواننده ایرانی با اولی آشناتره... در کل، برای من مناسب بود. پیشنهاد میکنم اگه میخواید تازه تاریخ هنر رو بخونید، از این کتاب شروع کنید.