Έρχονται με την ομίχλη

by Αγνή Σιούλα

Βασισμένο πάνω σ' ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια της δημοτικής μας ποίησης, «Του νεκρού αδελφού», μιλάει για τα θέματα της μοίρας, του θανάτου και της μεταστροφής της τύχης στον σύγχρονο κόσμο τεσσάρων εφήβων της βόρειας Ελλάδας.

Το κάλεσμά του Κωνσταντίνου προς την αδερφή του είναι ένα τραγούδι, που κουβαλάει όμως μια προειδοποίηση γιατί οι πύλες της κόλασης είναι αφύλακτες. Τα δύο αδέρφια είναι μέρος ενός σχεδίου τόσο αρχαίου, όσο και η τύχη του κόσμου.

Η Αρετή είναι μια δεκαεξάχρονη κοπέλα που στην παιδική της ηλικία βασανιζόταν από τρομακτικούς εφιάλτες. Όταν, τρία χρόνια πριν, έχασε τον πατέρα και τον αδερφό της σε δυστύχημα, κατέφυγε μαζί με τη μητέρα της στο σπίτι της γιαγιάς της, σε ένα μικρό χωριό της παραμεθορίου. Χρειάστηκε χρόνια για να συνέλθει από τον πόνο της απώλειάς της, άλλα χάρη στις δύο φίλες της - την Ηλέκτρα και τη Νίνα - έχει πλέον ορθοποδήσει. Ένα βράδυ όμως στο τέλος του καλοκαιριού, η Αρετή ονειρεύεται τον αδερφό της -για πρώτη φορά ύστερα απ' το θάνατό του. Εκείνος ισχυρίζεται πως δεν είναι δημιούργημα του υποσυνειδήτου της, αλλά συνεχίζει να υπάρχει μέσα στα όνειρα και θα είναι δίπλα της για να την προετοιμάσει ώστε να αντιμετωπίσει αυτούς που θα την καταδιώξουν. Στη συνέχεια γνωρίζει τον Βλαδίμηρο, ένα δεκαεννιάχρονο νέο που τη γοητεύει. Η Αρετή τον ερωτεύεται και αγνοεί τις προειδοποιήσεις του αδερφού της, αλλά και τα φρικτά οράματα που την βασανίζουν αποδίδοντάς τα στη φαντασία της.

Μέχρι που ο αγαπημένος της εξαφανίζεται κι αυτή πρέπει τώρα να αγνοήσει τον πόνο της απουσίας, και να πολεμήσει με όλες τις δυνάμεις της αυτούς που παραμονεύουν στο σκοτάδι κι έρχονται με την ομίχλη...

Genres: Fantasy, Young Adult

616 pages, Paperback

First published November 18, 2013

About the author

Η Αγνή Σιούλα γεννήθηκε στην Κοζάνη και έζησε εκεί έως το 2007. Στη συνέχεια μετακόμισε με την οικογένειά της σε ένα μικρό χωριό των Σερρών. Από το 1991 εργάζεται ως βιβλιοθηκονόμος σε ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες, ενώ παράλληλα και για τέσσερα έτη εργάστηκε σαν εργαστηριακή συνεργάτης στο Τ.Ε.Ι. Δυτικής Μακεδονίας και στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης. Σπούδασε Βιβλιοθηκονομία και έχει μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων με Εξειδίκευση στη Διοίκηση Ανθρώπινων Πόρων.

= Agni Sioula was born and lived in Kozani until 2007. Then she moved in a small village near Serres with her family. She works as a librarian in academic libraries since 1991. In the meantime she also worked as a lab assistant professor at the Technological Educational Institute of Western Macedonia and Thessaloniki for four years. She studied Librarianship and she has a Master degree in Business Administration with specialty in Human Resources Management.

Reviews

[Nasia · Rating 3 out of 5]

Πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα στην σφαίρα της λογοτεχνίας του φανταστικού από μια Ελληνίδα συγγραφέα που μάλιστα αποφασίζει να τοποθετήσει την ιστορία της σε ένα μικρό χωριό των Σερρών. Μου άρεσαν ιδιαίτερα τα στοιχεία του φανταστικού που μπήκαν στην πλοκή, αλλά θα ήθελα να είχαν αναπτυχθεί αυτά περισσότερο (όπως στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου) εις βάρος της ρομαντικής ιστορίας που καταλάμβανε υπερβολικά πολλές σελίδες. Θεωρώ πως υπάρχει χώρος για συνέχεια, δεν ξέρω τι πλάνα έχει η συγγραφέας, αλλά σίγουρα θέλω να διαβάσω και το επόμενο δικό της!

[Kyriaki · Rating 4 out of 5]

Πάρα πολύ ωραίο!

Το πρώτο μισό του βιβλίου ήταν τέλειο! Ατμοσφαιρικό, σκοτεινό, ομιχλώδες, ενώ ταυτόχρονα κάποιες φορές -οι πρώτες αληθινές φιλίες, ο πρώτος έρωτας- γλυκό και αθώο.
Η εισαγωγή στην ιστορία ήταν υπέροχη, απίστευτα ενδιαφέρουσα, με έκανε να μην μπορώ να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου!
Στο δεύτερο μισό όλα αυτά υπήρχαν, μαζί με αρκετή αγωνία και περισσότερη δράση από το πρώτο μισό, αλλά κάπου με κούρασε και έκοψα ταχύτητα....θα το ήθελα λίιιιγο μικρότερο.....αυτό μόνο!

Πολύ ωραία ιδέα, πολύ ωραία γραφή και ξαναλέω πολύ πολύ ωραία ατμόσφαιρα μιας και θεωρώ ότι είναι το πιο σημαντικό και αυτό που σε έβαζε μέσα στην ιστορία και δεν σε άφηνε να φύγεις!

Σίγουρα θα διαβάσω και άλλο βιβλίο της συγγραφέως!


B.R.A.CE 2018: 4 βιβλία με ένα χρώμα στον τίτλο ή στο εξώφυλλο (1/4)

[Vaso · Rating 4 out of 5]

Το συγκεκριμμένο βιβλίο το είχα στα υπόψιν αρκετό καιρό και ήρθε πλεόν η σειρά του.
Η ιστορία που έχει πλάσει η συγγραφέας είναι καλοδουλεμένη, με εξαιρετικές περιγραφές τοπίων. Ξεκινάει να ξετυλίγεται αργά κι οι εμπλεκόμμενοι παίρνουν μέρος σταδιακά ώστε να τους γνωρίσουμε καλύτερα. Η ιστορία είναι στημένη πολύ καλά και ειλικρινά χαίρομαι όταν βλέπω Έλληνες συγγραφείς να γράφουν fantasy βιβλία, που αφήνουν να διαχέεται η αγάπη τους προς αυτό το είδος!!

[Γιώργος Γιώτσας · Rating 5 out of 5]

Τελείωσα το βιβλίο σου αλλά δεν ήθελα να τελειώσει! Εξαιρετικό σε όλα τα επίπεδα! Νιώθω τυχερός σαν Έλληνας αναγνώστης και συγγραφέας που έχουμε μια πέννα όπως η Αγνή Σιούλα στο χώρο του φανταστικού. Τόσο πλούσια γλώσσα, τόσο εκφραστικά κείμενα, τόσα συναισθήματα, άγρια ομορφιά τοπίων, αλλά και στο εσωτερικό της ανθρώπινης ψυχής και καρδιάς... Και φυσικά μας τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια όταν "αγριεύει" και δίνει δόσεις καθαρού horror στο δεύτερο μέρος του 'Έρχονται με την ομίχλη". Εκεί που από τους κοφτερούς διαλόγους γεμάτους οργή και αιχμηρές λέξεις, μέχρι τους αποτρόπαιους θανάτους μας έχει κολλήσει στον τοίχο... Με την αγωνία για την Αρετή, την Ηλέκτρα και τους δικούς τους.. Μέχρι την λύτρωση (στο αέναο παιχνίδι του καλού και του κακού). Δε ξέρω αν φανεί περίεργο αλλά προσωπικά λάτρεψα το πρώτο μισό του βιβλίου με τα αθώα συναισθήματα και την αριστοτεχνική ματιά της Αγνής μέσα από το μυαλό και την καρδιά και τα μάτια της Αρετής, του Βλαδίμηρου και του αγνού εφηβικού έρωτα. Ίσως γιατί εμείς έχουμε χάσει αυτό το κομμάτι του εαυτού μας και το κρατάμε κλειδωμένο σε ένα πολύτιμο μπαούλο με άλλα ονειρέματα του παρελθόντος. Τρομερά συναισθήματα, τόση αγάπη, τόσος θυμός, απώλεια, τόση ελπίδα και τόσος έρωτας. Είμαι ένας 34χρονος συγγραφέας τρόμου και νυχτερινός ρεσεψιονίστ, αλλά ειλικρινά ένιωσα πάλι παιδί, άγγιξε την ψυχή μου και μου χάρισε ένα αυθεντικό ομορφο χαμόγελο σαν να ονειρευόμουν ξανά.. Απόλαυσα φυσικά και το δεύτερο μέρος με τα ονειρέματα το πεδίο, τον μηχανοδηγό, το χωριό της λήθης, τη σκηνή με τους στρατιώτες (πόση φρίκη και αγγαλίαση μας δίνει μόνο σε λίγες γραμμές;!) την Οικογένεια τη Φιλία και την τελική μάχη! Συγχαρητήρια στην Αγνή από καρδιάς!!!Αν η έκδοση από τον Πατάκη λέει πολλά, όταν κάποιος το διαβάζει καταλαβαίνει την λογοτεχνική αξία της (αλλά και τις αρχές και ηθική της που σπανίζουν) σε όλο τους το μεγαλείο.

[Γιώργος Δάμτσιος · Rating 5 out of 5]

​ Το ότι διάβασα 620 σελίδες σε 2 μέρες, μάλλον λέει πολλά από μόνο του. Αν το συνδυάσει τώρα κανείς και με το ότι το βιβλίο είναι –πρωτίστως– εφηβικό, θα καταλάβει ακόμα περισσότερα! Θεωρητικά πάντα, το “έρχονται με την ομίχλη” θα έπρεπε να “πιάσει” πρωτίστως τους εφήβους. Κι όμως, με άγγιξε και με προβλημάτισε κι εμένα το ίδιο έντονα.

Το στοιχείο που πρωτίστως το καθορίζει αυτό είναι η γραφή της συγγραφέως. Εντόπισα μεγάλο πλούτο λέξεων, δίχως όμως να γίνεται στιγμή κατάχρηση αυτού. Το λεξιλόγιο παραμένει απολαυστικά απλό αλλά ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν υπερόπλο, αφού οι απλές αυτές λέξεις δημιουργούν προτάσεις, και εκείνες με τη σειρά τους παραγράφους επί παραγράφων στις οποίες οι εικόνες που τελικά γεννιούνται είναι πεντακάθαρες και άκρως περιγραφικές.

Και η ιστορία είναι εξαιρετική. Μου άρεσε πολύ που είναι βασισμένη σε αστικούς μύθους, καθώς επίσης και που είναι σκοτεινή και τρομακτική, όχι όμως με γκροτέσκο τρόπο, αλλά με έναν ατμοσφαιρικό, σχεδόν μυστηριακό. Όσο για την ανάπτυξή της, είναι πολύ μεθοδευμένη. Υπάρχουν στοιχεία στις τελευταίες σελίδες που έχουν προοικονομηθεί από πολύ νωρίτερα, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν αβίαστα κι ας είναι πολύ σημαντικά για τη ροή της πλοκής.

Εξαιρετικό βρήκα και το τρίτο σημαντικό στοιχείο του βιβλίου (μετά τη γραφή και την πλοκή), το οποίο δεν είναι άλλο από την ανάπτυξη των χαρακτήρων. Τόσο η βασική πρωταγωνίστρια (Αρετή) όσο και οι υπόλοιποι νεαροί χαρακτήρες, κεφάλαιο με το κεφάλαιο εξελίσσονται ανάλογα με τις καταστάσεις που βιώνουν, με τα πάνω και τα κάτω τους, θυμίζοντας πραγματικούς ανθρώπους…

Γίνεται λοιπόν προφανές ότι όχι απλώς βρήκα το βιβλίο εξαιρετικό, αλλά και ότι θα αναμένω με αγωνία και τις επόμενες δουλειές τις συγγραφέως…

[Μαρία Γεωργοπούλου · Rating 5 out of 5]

Πάρα πολύ καλό! Το βιβλίο "Έρχονται με την ομίχλη" είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο νεανικής φαντασίας, που αποδεικνύει πως και στην Ελλάδα μπορούν οι συγγραφείς να γράψουν αυτό το είδος με απόλυτη επιτυχία. Μου άρεσε πολύ η ατμόσφαιρα του βιβλίου και ο τρόπος γραφής της Αγνής Σιούλα, που ήταν παραστατικός και σε βοηθούσε να μπεις στο κλίμα. Στα θετικά του βιβλίου βάζω και τις αναφορές σε κοινωνικά προβλήματα της χώρας, ώστε να αποκτήσει η ιστορία σύνδεση με την πραγματικότητα.
Και πάλι μπράβο!!!
Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους και όσες αγαπούν το είδος αυτό!

[mary · Rating 4 out of 5]

Ανέκαθεν θεωρούσα ότι το να γραφτεί ένα ελληνικό βιβλίο φαντασίας που θα λαμβάνει χώρα σε ελληνικό έδαφος ήταν μια εντελώς γελοία ιδέα και κάτι αδύνατο.Το «έρχονται με την ομίχλη όμως κατάφερε να μου αλλάξει εντελώς άποψη καθώς όχι μόνο γελοίο δεν είναι αλλά αντιθέτως είναι αντάξιο πολλών άλλων βιβλίων του είδους.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα μικρό χωριό του νομού Σερρών όπου η νεαρή Αρετή ζει με τη μητέρα της και τη γιαγιά της προσπαθώντας να ξεπεράσει το χαμό του αδερφού της και του πατέρα της.Με την εμφάνιση του γοητευτικού Βλαδίμηρου η ζωή της αρχίζει να αλλάζει προς το καλύτερο παράλληλα όμως αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα γεγονότα καθώς η ίδια έχει την ικανότητα να συναντά στα όνειρα της τον αδερφό της .Εκεί μαθαίνει το σημαντικό της ρόλο στα γεγονότα που διαδραματίζονται σε ολόκληρη τη χώρα όπως και αυτόν του αγαπημένου της Βλαδίμηρου.
Το μυθιστόρημα της κυρίας Αγνής Σιούλα είναι αυθεντικό και μοναδικό και καταφέρνει με ξεχωριστό τρόπο να αναδείξει τις ελληνικές ομορφιές αλλά και τις λαϊκές δοξασίες και παραδόσεις.Μιας και έχω επισκεφθεί πολλές φορές αυτά τα μέρη μέσα από το βιβλίο ένιωσα σαν να ξαναβρισκόμουν εκεί με τις πολύ παραστατικές εικόνες που μου προσέφερε.
Ο συνδυασμός μύθου και φαντασίας δημιουργούν μια πολύ ενδιαφέρουσα ατμόσφαιρα και αρκετά ανατριχιαστική θα έλεγα καθώς πολλές σκηνές του βιβλίου ήταν υπερβολικά αληθοφανή σκοτεινές.Ειλικρινά θαυμάζω τη φαντασία της συγγραφέως που σκέφτηκε όλα αυτά!
Αν πρέπει να βρω κάπ��ια αρνητικά θα έλεγα πως το ρομάντζο της Αρετής και του Βλαδίμηρου εξελίχθηκε αρκετά βιαστικά και αν και δημιουργήθηκε χημεία μεταξύ τους, αισθάνομαι ότι η σχέση τους έπρεπε να εξελιχθεί πιο σταδιακά.Επίσης θα μου άρεζε οι χαρακτήρες να είναι καλύτερα σκιαγραφημένοι καθώς όλοι είχαν ιδιαίτερα μεγάλο ενδιαφέρον.
Το «έρχονται με την ομίχλη» είναι ένα μοναδικό βιβλίο που κυριολεκτικά κανένα δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί του αφού δεν έχει κυκλοφορήσει κάτι παρόμοιο .Το μόνο που αναρωτιέμαι είναι αν θα υπάρξει συνέχεια γιατί νομίζω πως είναι μια ιστορία που έχει πολλά να πει ακόμα.

[Nikoleta · Rating 4 out of 5]

Ένα πολύ ωραίο βιβλίο που αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο καλό φάντασυ μπορούν να γράψουν οι έλληνες συγγραφείς όταν το θέλουν. Αυτό που με εξέπληξε ευχάριστα είναι το πόσο πετυχημένα ενσωμάτωσε την ελληνική παράδοση, την ελληνική μυθολογία και φυσικά το ελληνικό τοπίο σε μια τέτοια ιστορία. Βέβαια, η ιστορία είχε και κάποια μείον, π.χ. οι επίμονες περιγραφές των χώρων, όπως χρώματα τοίχων, κουρτινών κλπ. Και επίσης κάτι άλλο που θεωρώ ότι θα μπορούσε να γίνει καλύτερο είναι στην πλοκή, μερικές φορές η τροπή που έπαιρνε έκανε την ιστορία να μοιάζει ιστορία για μικρότερες ηλικίες αναγνωστών, είχε μια παιδικότητα που με χαλούσε, ειδικά προς το τέλος, δεν θα το αναλύσω για να μην προδώσω τις εξελίξεις. Παρ’ όλα είναι ένα πολύ ωραίο έργο και ανυπομονώ για τα επόμενα έργα της Αγνής Σιούλα.

[Giannis Margetis · Rating 5 out of 5]

Το βιβλίο της Αγνής Σιούλα, Έρχονται με την ομίχλη, είναι ένα βιβλίο το οποίο αποδεικνύει πως οι Έλληνες συγγραφείς μπορούν να γράψουν λογοτεχνία του φανταστικού με αξιώσεις. Ότι δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τους ξένους ομοτέχνους τους.
Το 'Ερχονται με την ομίχλη διααδραματίζεται στην ελληνική επαρχία και έχει πρωταγωνιστές απλούς καθημερινούς ανθρώπους. Τα δυο αυτά στοιχεία είναι τα βασικότερα προτερήματα του, καθώς λίγοι Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού τολμούν να εντάξουν τις ιστορίες τους στον ελληνικό χώρο. Ιδίως η ελληνική επαρχία αναδεικνύεται ως το ιδανικό σκηνικό για μια γνήσια ιστορία του φανταστικού. Αυτό δεν το λέω με κάποια στενόμυαλη και τοπικιστική διάθεση, αλλά επειδή το ελληνικό φανταστικό, για να είναι τέτοιο, θα πρέπει να διαδραματίζεται στον ελληνικό χώρο και να μιλά για τους ανθρώπους της Ελλάδας. Επίσης, οι απλοί άνθρωποι, οι καθημερινοί άνθρωποι, που πρωταγωνιστούν στην ιστορία είναι επιτυχημένες μεταφορές στο χαρτί των ανθρώπων, των συμπατριωτών μας, που ζουν δίπλα μας. Επιτυχημένες μεταφορές ημών των ιδίων!
Η ιστορία είναι καλά δομημένη και κλιμακώνεται εξαιρετικά. Οι χαρακτήρες είναι καλά δουλεμένοι και πολύ πειστικοί. Η γλώσσα είναι εξαιρετική και η ατμόσφαιρα είναι σε ορισμένες σελίδες υποβλητικότατη!
Γενικά, τέτοια είδους βιβλία έχει ανάγκη η σκηνή της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού.
Συνεπώς αξίζουν συγχαρητήρια στην Αγνή, η οποία εμφανίζεται στο πρώτο της βιβλίο σαν έτοιμη από καιρό, καθώς και στις εκδόσεις Πατάκη, που τόλμησαν να εκδώσουν μια ιστορία γνήσιου φανταστικού. Αναμένω με αγωνία και προσμονή το επόμενο συγγραφικό βήμα της Αγνής

[Αταλάντη Ευριπίδου · Rating 2 out of 5]

Το βιβλίο αυτό με άφησε με αρκετά ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία, είχε ένα έντονο και πειστικό ελληνικό στοιχείο, το οποίο μου άρεσε, και μια κοσμοπλασία η οποία παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και στην οποία φαίνεται να αφιερώθηκε χρόνος, κόπος και αγάπη. Από την άλλη, τα θετικά αυτά στοιχεία δεν κατάφεραν να με ενθουσιάσουν αρκετά ώστε να παραβλέψω τα πολλά αρνητικά.

Θα ξεκινήσω από αυτό που με ενόχλησε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο: τη σχέση του Βλαδίμηρου και της Αρετής. Η οποία μετά από ένα μόλις ραντεβού και μια βόλτα τυχαία εξελίσσεται σε epic love story και λατρεία άνευ προηγουμένου, με την εύκολη αιτιολόγηση ότι αγαπιούνται από προηγούμενες ζωές. Αλλά δεν είναι καν αυτό το πρόβλημά μου. Το πρόβλημά μου είναι ότι αυτή η κοπέλα είναι 15 χρονών και τα έχει με έναν 19άρη και είναι όλοι OK με αυτό. Αυτό το βιβλίο απευθύνεται σε εφηβικό κοινό, 15 χρονών είναι ανήλικο κοριτσάκι και αυτό το μήνυμα είναι ΤΕΛΕΙΩΣ λάθος. Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν τέτοιες σχέσεις και στην πραγματικότητα, όλοι το ξέρουμε πως υπάρχουν, αλλά από αυτό μέχρι το να τις υποστηρίζουμε ενεργά μέσα από το καλλιτεχνικό μας έργο υπάρχει μια απόσταση. Και δεν κάνουν σεξ παρόλο που το 15χρονο (το 15χρονο, όχι ο 19άρης, έτσι;) το ζητάει, επειδή... δεν έχουν πάρει ακόμη τις δυνάμεις τους;;;

Προχωρώντας σε λίγο πιο τεχνικά θέματα, τώρα, νομίζω πως το βιβλίο είναι πολύ μεγαλύτερο απ' όσο χρειαζόταν. Γι' αυτό ευθύνονται οι άπειρες φορές που η Αρετή ρωτάει κάτι και της λένε ότι δεν είναι ακόμη ώρα να μάθει. Αυτό δεν γίνεται για κανέναν πειστικό λόγο, μιας και η άγνοιά της βάζει σε κίνδυνο τόσο την ίδια όσο και άλλους, στην πορεία της ιστορίας. Αποκορύφωμα είναι το σημείο όπου ρωτάει η Αρετή τη μάνα της "ποια είναι η τέταρτη, η τάδε ή η δείνα;", η μάνα της λέει "δεν μπορώ να σου πω" και, κυριολεκτικά, μερικές ώρες μετά και χωρίς να έχει μεσολαβήσει απολύτως τίποτα συνταρακτικό, η Αρετή ξαναρωτάει "η τάδε είναι η τέταρτη;" και η μάνα της απαντάει "ε, δεν έχει νόημα να στο κρύβουμε άλλο πια, ναι, αυτή είναι". Τι φάση, λίγες ώρες έκαναν τη διαφορά δηλαδή; Και ποια διαφορά; Δεν συνέβη κυριολεκτικά τίποτα που να μπορούσε να την κάνει να αλλάξει γνώμη.

Ο διάλογος είναι εντελώς αφύσικος, οι σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων δεν μοιάζουν καθόλου οργανικές και είναι προφανές από πολλά πράγματα ότι ο κεντρικός χαρακτήρας είναι η ιδέα ενός μεγαλύτερου ανθρώπου για τη συμπεριφορά ενός εφήβου. Αυτό είναι μια παγίδα στην οποία είναι πάντα εύκολο να πέσεις και δεν αρκεί να χρησιμοποιήσεις κάποιες εκφράσεις της αργκό (όπως "είσαι τελείως φέηλ", το οποίο λέγεται μέσα στο βιβλίο, αλλά χρησιμοποιείται με άκυρο τρόπο). Όταν η έφηβή σου βλέπει κάποιον και σκέφτεται ότι μοιάζει με τον... Μπόγκαρτ, όταν μπαίνει σε ένα δωμάτιο κι αναγνωρίζει αμέσως τον πίνακα του Καντίνσκυ, όταν θυμάται ιταλικά από random ταινίες που έχει δει και θυμάται απ' έξω ιστορία, μάχες και στρατηγούς του '40... ε, εντάξει. Το φοβερό είναι πως παρά τις καταπληκτικές της γνώσεις σε τόσα πολλά θέματα, η Αρετή καταφέρνει να είναι τελείως άχρωμη και άοσμη σαν χαρακτήρας. Γι' αυτό ευθύνεται, βέβαια, και το γεγονός ότι η ίδια δεν παίρνει παρά ελάχιστες πρωτοβουλίες σε όλο το βιβλίο, ενώ η υπόθεση εστιάζεται περισσότερο σε πράγματα που της συμβαίνουν και όχι σε πράγματα που κάνει.

Πολλά θαυμαστικά. ΠΟΛΛΑ. Κάποια στιγμή μέτρησα 15 σε μία σελίδα. Δεν χρειάζονται.

Και πολύ tell. Χαρακτήρες μας αφηγούνται πράγματα που θα ήταν πολύ προτιμότερο να βλέπαμε να συμβαίνουν, υπάρχει πολλή προϊστορία και πολλή κοσμοπλασία πίσω από τα γεγονότα του βιβλίου και νομίζω πως, εν τέλει, η πρωτοπρόσωπη αφήγηση δεν ήταν η καλύτερη επιλογή για τη συγκεκριμένη ιστορία. Η ματιά της Αρετής δεν προσφέρει τίποτα ιδιαίτερο - η ματιά της Ηλέκτρας, αντίθετα, ή του Βλαδίμηρου θα ήταν καλύτερες επιλογές αν έπρεπε οπωσδήποτε να έχουμε πρωτοπρόσωπη αφήγηση - και η εναλλαγή οπτικών γωνιών και flashbacks θα απογείωνε, πιθανότατα, το κείμενο και θα το έκανε και πολύ πιο σφιχτό.

Τέλος, ομολογώ πως περίμενα πολύ διαφορετική την πλοκή δεδομένου ότι το βιβλίο μου διαφημίστηκε ως βασισμένο στου "Νεκρού Αδερφού" και η μόνη σύνδεση που βρήκα ήταν ότι έχουμε δυο αδέρφια με τα ίδια ονόματα κι ο αδερφός έχει πεθάνει. Φανταζόμουν κάτι πιο κοντά στο καταπληκτικό "Ποιος έφερε την Ντορουντίν" του Ισμαήλ Κανταρέ και πήρα κάτι τελείως αλλιώτικο. Δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα, άλλωστε η κοσμοπλασία του βιβλίου παρουσιάζει ενδιαφέρον, όπως είπα ήδη, αλλά έψαχνα μια παραπάνω σύνδεση με το δημοτικό τραγούδι και δεν τη βρήκα.

Εν κατακλείδι, το μυθιστόρημα με απογοήτευσε. Είχα ακούσει πολύ καλά λόγια γι' αυτό και ήμουν προετοιμασμένη για άλλα πράγματα. Δεν θα το πρότεινα ούτε θα το έκανα δώρο σε εφήβους επειδή δεν αισθάνομαι άνετα με το πώς παρουσιάζονται οι σχέσεις στην ηλικία αυτή. Κατά τα άλλα, έχει μια πρωτότυπη κοσμοπλασία και ιστορία να πει, όμως αυτά θάβονται κάτω από άστοχες επιλογές τεχ��ικής φύσης. Κάποιες από αυτές δικαιολογούνται στα πλαίσια ενός πρώτου βιβλίου και γι' αυτόν τον λόγο θα διάβαζα και επόμενη δουλειά της συγγραφέως. Αλλά, δυστυχώς, αυτό εδώ δεν με κέρδισε.

[Stavroula Veloni · Rating 5 out of 5]

Ο μυθοπλαστικός λόγος του βιβλίου και η προσεγμένη χρήση της γλώσσας προκαλούν εντύπωση από την αρχή. Η πλοκή όμως και οι χαρακτήρες σε κατακτούν με την εφευρετικότητα τους βαθμιαία. Μπορεί να έρχονται με την ομίχλη τα δεινά, φεύγουν όμως με την αγωνιστική διάθεση και την ενότητα. Οι πολυσημίες της συγγραφέως σαφώς επικαλυμμένες και δεμένες με μύθους και παραδόσεις χαράζουν τοπιογραφικά μια άλλη παραμεθόριο περιοχή στην άκρη της γης του σήμερα. Οι εικόνες της κρίσης απογυμνώνονται και μεταλλάσσονται από παραμύθια σε πραγματικότητα και από ακραία ρεαλιστικά φαινόμενα σε μύθους. Φανταστικός ρεαλισμός έξω από το αστικό τοπίο, σαν εκδρομή ανάμεσα στον παράδεισο και στην κόλαση, με φόντο τοπία της Μακεδονίας. Αυτή η μαγεία είναι νέα, ντόπια, οικεία και πολύ πιο δυνατή από τα ξενόφερτα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, που κατά καιρούς έχουμε υποστεί. Θα τη λατρέψετε. Δεν είναι μόνο για έφηβους αυτή η γραφή, σίγουρα ανήκει σε όλους.

[Ευθυμία Δεσποτάκη · Rating 4 out of 5]

Τελείωσα το βιβλίο μέσα στις διακοπές του Πάσχα. Είχα τύψεις που δεν το είχα διαβάσει νωρίτερα, η Αγνή είναι ένας πολύ γλυκός κι ευγενικός άνθρωπος, κι ένιωθα ότι έπαιζα με την λαχτάρα της για μια γνώμη. Δυστυχώς από πέρσι που εκδόθηκε το βιβλίο δεν είχα βρει ακόμη το κουράγιο ή την όρεξη να το διαβάσω. Κι ήμουν σίγουρη ότι αν το έκανα χωρίς να έχω όρεξη γι' αυτό, τότε θα το αδικούσα κατάφορα.


Ξεκινώ με μια δήλωση: δε διαβάζω νεανική λογοτεχνία, της λείπει εκείνο το κομμάτι που μου αρέσει πιο πολύ, δηλαδή το βρώμικο, το μη-αθώο. Επίσης δε διαβάζω εύκολα urban fantasy ιστορίες.

Από την άλλη διαβάζω με μεγάλη ευχαρίστηση ιστορίες καλογραμμένες, που ρέουν και που τελικά βασίζονται σε πράγματα που μπορώ να τα αντιληφθώ χωρίς να χρειαστεί εκείνη η suspension of disbelief. Μικρές μπουκίτσες πραγματικότητας πάντα θεωρούσα ότι νοστίμευαν πάρα χαλούσαν ένα εκλεκτό λογοτεχνικό έδεσμα.

Το γυρίζω γύρω-γύρω για να πω αυτό ακριβώς: Δεν είναι ένα βιβλίο που το διάβασα μονορούφι, που με παρέσυρε και με γοήτευσε και με έκανε να ξετρελαθώ μαζί του. Είναι όμως ένα βιβλίο που θα το κατάφερνε αυτό αν ήμουν, όχι είκοσι, αλλά έστω δέκα χρόνια νεώτερη. Είναι επίσης ένα βιβλίο τίμιο και δε θα προσπαθήσει ούτε μια στιγμή να σε ξεγελάσει.

Στα επιμέρους στοιχεία του, έχει ωραία ρέουσα και απλή γλώσσα (με τις εκάστοτε αναφορές στη νεανική αργκό ουσιαστικά και ομαλά ενσωματωμένες). Η ιδέα είναι ενδιαφέρουσα και καλοστημένη, αν και κάποια πράγματα μένουν ως ερωτηματικά, ειδικά ένας από μηχανής θεός εκεί προς το τέλος. Η τεχνική ίσως να θέλει λίγη δουλειά ακόμα, αλλά για πρώτο έργο είναι πολύ καλή. Οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι, αλλά οι περιφερειακοί ήθελα λίγη δουλίτσα ακόμη. Η πλοκή κάνει μια μικρή κοιλιά προς το τέλος, αλλά η τελική μάχη είναι εντυπωσιακή και τολμώ να πω αξέχαστη.


Αν ξέρετε κάποιο κορίτσι που αγαπάει τις τραγικές ιστορίες αγάπης (λες και υπάρχουν αλλιώτικα κορίτσια!) τότε οι 600+ σελίδες του θα είναι από τα καλύτερα δώρα που θα του έχετε κάνει ποτέ.

[vagia · Rating 5 out of 5]

www.vivliakaioneira.blogspot.com
Ένα πανέμορφο βιβλίο μεταφυσικού, με σωστές δόσεις μυστηρίου, αγωνίας και υπέροχης κλιμακούμενης έντασης!
Προσεγμένο λεξιλόγιο, στρωτή γραφή και περίτεχνη δομή, κατάφεραν να με βάλουν στον κόσμο της Αρετής και του Βλαδίμηρου και στην προσπάθεια τους να κατανοήσουν, να αποφασίσουν και να υπερασπιστούν τον κόσμο τους, ακομα και όταν στο τέλος φαίνεται μόνο το αδιέξοδο.
Χωρίς φλυαρίες και προσπάθεια εντυπωσιασμού, η συγγραφέας στην πρώτη της συγγραφική απόπειρα κέρδισε το στοίχημα και εμένα μαζί, ως μία από τις πιο θερμές της αναγνώστριες.
Συστήνεται ανεπιφύλακτα!

[Nicoleta Balopitou · Rating 5 out of 5]

Αν και το Έρχονται με την ομίχλη είναι το δεύτερο μυθιστόρημα που πέφτει στην αντίληψή μου κι εμπνέεται από το γνωστό μελοποιημένο ποίημα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, '' Του νεκρού αδελφού '', σε καμία περίπτωση η γνώση αυτή δε λειτούργησε αποτρεπτικά και δεν μ' εμπόδισε από την ανάγνωσή του. Εξάλλου, από την υπόθεση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, ευθύς κατάλαβα πως η απόδοση αυτή καμία σχέση δεν είχε με την προηγούμενη, όντας πιο σύγχρονη και με νεαρότερους ήρωες για πρωταγωνιστές. Η ιστορία ξεκινάει στο σήμερα, σ' ένα μικρό χωριό της ελληνικής επαρχίας, με την νεαρή Αρετή, η οποία συντετριμμένη από τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα και του αδελφού της σε τροχαίο ατύχημα, προσπαθεί μαζί με τη μητέρα της να μαζέψει τα κομμάτια της και να συνεχίσει τη ζωή της, έχοντας για πολύτιμη βοήθεια τη συμπαράσταση της γιαγιάς της. Το τραγικό αυτό συμβάν θα γίνει και η αιτία που για ένα χρονικό διάστημα, η Αρετή, θα είναι κλεισμένη στον εαυτό της αδυνατώντας να κάνει φίλους, τουλάχιστον μέχρι και την ημέρα που θα την προσεγγίσουν δύο γενναιόδωρα συνομήλικά της κορίτσια από το σχολείο, η Ηλέκτρα και η Νίνα. Έχοντας από εδώ και πέρα τις φίλες της μαζί, τα πράγματα για την Αρετή θα αρχίσουν να κυλούν πιο ομαλά, ενώ η γνωριμία της με τον Βλαδίμηρο, ένα μεγαλύτερό της σε ηλικία αγόρι που θα συναντήσει μία αυγουστιάτικη ημέρα στο χωριό, θα της γεννήσει πρωτόγνωρα συναισθήματα και θα την κάνει να νιώσει ξανά ανέμελη, έως ότου ο Βλαδίμηρος για έναν ανεξήγητο λόγο θα εξαφανιστεί. Αυτό όμως, δεν είναι το μόνο ανεξήγητο που συμβαίνει στη ζωή της νεαρής κοπέλας, καθώς μετά το θάνατο του αδελφού της, η Αρετή συνεχίζει να βλέπει στα όνειρά της τον Κωνσταντίνο, ο οποίος δημιουργώντας τα ονειρέματα, την επισκέπτεται στον ύπνο της με σκοπό να την προετοιμάσει για ένα σχέδιο που δείχνει να λειτουργεί εδώ κι εκατοντάδες χρόνια αλλά και να τις δίνει πληροφορίες για τα μυθικά πλάσματα που εμφανίζονται στους εφιάλτες της και την ταλαιπωρούν από τη παιδική της ηλικία, συνεχίζοντας να τη τρομοκρατούν με τις απειλές και την δαιμονική τους παρουσία. Ουσιαστικά η ιστορία ξεκινάει μετά την εξαφάνιση του Βλαδίμηρου, όπου οι εξελίξεις κυριολεκτικά διαδέχονται η μία την άλλη ! Η συγγραφέας με γλώσσα μεστή, δημιουργεί χαρακτήρες προσιτούς που ο αναγνώστης εύκολα μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους, καθώς είναι απόλυτα γήινοι, με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους. Η ατμόσφαιρα του βιβλίου είναι σκοτεινή και οι υπέροχα διατυπωμένες περιγραφές των μεταφυσικών φαινομένων, σού δημιουργούν αγωνία, δέος και φόβο ! Χαρακτηριστικά τα οποία αγάπησα εξαρχής κι αυτό γιατί μπορεί να λατρεύω το fantasy σαν είδος αλλά ακόμη περισσότερο αγαπώ τα fantasy αυτά που διακρίνονται για την εφιαλτική τους ατμόσφαιρα και το έντονο μυστήριο που τα περιβάλλει. Περιέχει πολλές ανατροπές και λάτρεψα το γεγονός ότι μετά την ανάγνωση του κάθε κεφαλαίου, δεν ήξερα τι είναι αυτό που μπορεί να με περιμένει στην επόμενη σελίδα. Κι ακόμη πιο υπέροχη βρήκα τη διαπίστωση ότι η πλοκή λειτουργεί σαν '' παζλ '', καθώς οι απαντήσεις σού δίνονται σιγά σιγά, ώστε να προλάβεις να αποδεχτείς και να επεξεργαστείς τα εκάστοτε γεγονότα κι αυτό γιατί τίποτα δεν γίνεται τυχαία και δεν μένει χωρίς απάντηση. Επίσης, η συγγραφέας με το βιβλίο της αυτό που τυχαίνει να είναι και το πρώτο της, περνάει όμορφα μηνύματα για τη φιλία, την ελπίδα που χρειάζεται ο άνθρωπος για να συνεχίσει τη πορεία του στη ζωή, παρά τις δύσκολες καταστάσεις που ενδέχεται να παρουσιαστούν στο δρόμο του και ίσως να τον ξεπερνάνε, αλλά και για την αγάπη που είναι η κινητήριος δύναμη για πολλές καταστάσεις. Γενικά, το Έρχονται με την ομίχλη είναι ένα βιβλίο που αγάπησα από την πρώτη μέχρι τη τελευταία σελίδα κι επίτηδες πολλές φορές παρατήρησα τον εαυτό μου να καθυστερεί την ανάγνωσή του, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να το απολαύσω και να χαθώ στον '' εφιαλτικό '' κόσμο της έφηβης Αρετής, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό, όσο γίνεται
περισσότερο.

[Ersi Mech · Rating 5 out of 5]

Ένα καταπληκτικό βιβλίο με δροσερούς και δυναμικούς χαρακτήρες, που μπαίνουν σε ένα ταξίδι αναζήτησης με απρόοπτες εξελίξεις και κρατούν το ενδιαφέρον γι' αυτούς αμείωτο μέχρι και το τέλος.
Μια σύγχρονη μεταφορά της πασίγνωστης ιστορίας της Αρετής και του Κωνσταντίνου που θα σίγουρα θα λατρέψει όποιος αγαπά το μυθιστόρημα φαντασίας.

[Karina Beisembini · Rating 5 out of 5]

Απολαυστικότατο!!! Εζησα για ενα μικρο δ��άστημα στας Σέρρας! Βαδισα τα άγρια μονοπάτια της εξοχής, είδα αξιοθέατα, εισεπνευσα κάθε ευωδία. Ενοιωσα την αγωνία, τον πόνο και την αγάπη της πρωταγωνιστριας. Ειδα με τα ματια της τα τέρατα μεσα στην ομίχλη! Ηταν ενα αξέχαστο ταξίδι, όπως φυσικά καθε δημιούργημα της Αγνής Σιούλα!!!

[Maria Aravani · Rating 4 out of 5]

Ήταν ένα πολύ ευχάριστο βιβλίο, ευφάνταστο και με αγάπη για τον τόπο του. Το θέμα του μου άρεσε πάρα πολύ, έξυπνο και σε κρατάει, αλλά θα το ήθελα λίγο πιο ώριμο στην απόδοσή του.

[Maraki M. · Rating 5 out of 5]

Το "Έρχονται με την Ομίχλη" είναι το πρώτο βιβλίο της Ελληνίδας συγγραφέως Αγνής Σιούλα, το οποίο, από την πρώτη στιγμή που έμαθα για την κυκλοφορία του, ανυπομονούσα να το διαβάσω, να δω περί τίνος πρόκειται. Και αυτό, φυσικά, γιατί δεν βλέπουμε κάθε μέρα βιβλία που ασχολούνται με το μεταφυσικό στοιχείο από Έλληνες συγγραφείς, που, μάλιστα, διαδραματίζονται στην χώρα μας.

Η νεαρή Αρετή ακόμη προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια της και να γεμίσει το κενό που άφησε η φρικτή τραγωδία που στέρησε την ζωή από τον πατέρα της και τον αδελφό της, Κωνσταντίνο. Λίγα χρόνια μετά από το συμβάν, ζει, πλέον, μαζί με την γιαγιά της και την μητέρα της σε ένα μικρό χωριό, και τα πράγματα έχουν αρχίσει να πηγαίνουν προς το καλύτερο. Έτσι νόμιζε η Αρετή, τουλάχιστον, μέχρι που ο αδελφός της αρχίζει να εμφανίζεται στα όνειρά της και να της μιλάει για αλλόκοτα πράγματα, για τους εφιάλτες που είχε όταν ήταν μικρή και έναν αρχαίο πόλεμο μεταξύ καλού και κακού. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στη ζωή της εμφανίζεται, ξαφνικά, και ο Βλαδίμηρος, ένα παράξενο αγόρι που την μια στιγμή φαίνεται να της δίνει σημασία, ενώ την επόμενη εξαφανίζεται... Χωρίς να ξέρει ποιον να εμπιστευτεί, η Αρετή προσπαθεί να συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι είναι μέρος ενός μεγάλου σχεδίου και ότι πρέπει να πολεμήσει, όχι μόνο για τα αγαπημένα της πρόσωπα, αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Κατ' αρχάς, οφείλω να ομολογήσω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο κέντρισε την προσοχή μου από τις πρώτες, κιόλας, σελίδες. Το γεγονός ότι η ιστορία εκτυλίσσεται στην Ελλάδα, κάνει το "Έρχονται με την Ομίχλη" ακόμη πιο ελκυστικό για τους αναγνώστες, καθώς μπορούμε να ταυτιστούμε πολύ πιο εύκολα με τους πρωταγωνιστές. Εδώ, λοιπόν, θα τα βρείτε όλα: δράση και περιπέτεια που ξεχειλίζουν σχεδόν από κάθε σελίδα, κάνοντάς σας να κάθεστε σε αναμμένα κάρβουνα. Αγωνία για την συνέχεια και την τύχη των πρωταγωνιστών, τους οποίους θα λατρέψετε. Ένα ρομαντικό ειδύλλιο, στο οποίο πολύ σωστά η συγγραφέας δεν στρέφει όλη την προσοχή της, μόνο όση χρειάζεται για να δώσει περισσότερο ενδιαφέρον στην ιστορία. Επίσης, σας περιμένουν πολλές ανατροπές που θα σας αφήσουν με το στόμα ανοιχτό, καθώς και πολλές απρόβλεπτες εξελίξεις. Τέλος, πρόκειται να συναντήσετε αξιολάτρευτους πρωταγωνιστές, που, σίγουρα, θα προσθεθούν στους αγαπημένους σας. Γι' αυτό, πάμε να πούμε λίγα πράγματα για αυτούς.

Ας μιλήσουμε, πρώτα, για την Αρετή, από της οποίας την οπτική γωνία παρακολουθούμε τα γεγονότα. Η Αρετή είναι, λοιπόν, μια έφηβη κοπέλα η οποία, όμως, έχει βιώσει υπερβολικά πολύ πόνο για την ηλικία της, γεγονός το οποίο την έκανε να κλειστεί στον εαυτό της για αρκετά μεγάλο διάστημα. Έχασε δύο μέλη της οικογένειάς της, όμως πιο πολύ την σημάδεψε η απώλεια του αδελφού της, ο οποίος της είχε σταθεί περισσότερο από όλους. Ποτέ δεν την αμφισβήτησε και ήταν δίπλα της στα προβλήματα που αντιμετώπιζε, επομένως, όταν τον έχασε, χάθηκε μαζί του και ένα κομμάτι του εαυτού της. Ωστόσο, φαίνεται πως τα βάσανά της δεν έχουν τελειωμό, τελικά. Μόλις αρχίζει να ξεπερνάει τον χαμό του αδελφού της και ο έρωτας της χτυπάει την πόρτα για πρώτη φορά, μαζί ακολουθούν και σοβαρές αποκαλύψεις για την ταυτότητά της και το χρέος της στην ανθρωπότητα. Εντούτοις, η Αρετή διαθέτει θάρρος και ισχυρή θέληση και δεν το βάζει κάτω, παρά τις δυσκολίες. Θα παλέψει, όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά και για αυτούς που αγαπάει, και αυτό την καθιστά μια πραγματική ηρωίδα.

Όσον αφορά τον Βλαδίμηρο, είναι ένας έφηβος που, και αυτός, με την σειρά του, δεν έχει αντιμετωπίσει λίγα προβλήματα στα δεκαεννιά του χρόνια. Τα όσα του συνέβαιναν τον έκαναν να πιστεύει ότι είναι τρελός, μέχρι που γνωρίζει την Αρετή και, ξαφνικά, όλα αλλάζουν. Τότε, ανακαλύπτει ότι δεν είναι μόνος του σε αυτό που περνάει και ότι τον μακρύ δρόμο που απλώνεται μπροστά του θα τον περπατήσει με την κοπέλα που κέρδισε την καρδιά του. Ο Βλαδίμηρος είναι θαρραλέος, προστατευτικός, έξυπνος και αστείος. Με λίγα λόγια, είναι το τέλειο αγόρι, το όνειρο κάθε κοπέλας. Έχει μια γενναία ψυχή και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι επιβίωσε παρ' όλα αυτά που έχει περάσει, και θα κάνει τα πάντα για να επιβιώσει και από αυτά που θα φέρει το άμεσο μέλλον.

Επιπρόσθετα, ένας αξιοσημείωτος χαρακτήρας που, αν και νεκρός, παίζει μεγάλο ρόλο στην ιστορία, είναι ο Κωνσταντίνος. Είναι αυτός που θα καθοδηγήσει την Αρετή, καθώς και τους άλλους, και θα τους βοηθήσει στην δύσκολη μάχη που έρχεται. Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε και στην Ηλέκτρα, κολλητή της Αρετής, η οποία είναι ένα σημαντικό πρόσωπο για το βιβλίο. Δεν μπορείτε παρά να λατρέψετε τον χαρακτήρα της, ο οποίος αλλάζει και ωριμάζει πολύ καθώς η ιστορία εξελίσσεται.

Με λίγα λόγια, το "Έρχονται με την Ομίχλη" είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε. Πρόκειται για μια ξεχωριστή ιστορία, διαφορετική από ό,τι έχετε συναντήσει σε κάθε άλλο μεταφυσικό βιβλίο. Φαίνεται να βασίζεται αποκλειστικά στις ιδέες της συγγραφέως, και όχι σε κάτι άλλο που έχει διαβάσει, πράγμα που την καθιστά τόσο ενδιαφέρουσα. Το τέλος ήταν εντελώς απροσδόκητο, διότι συνέβησαν πράγματα που δεν περίμενα με τίποτα. Επίσης, ήταν αρκετά συγκινητικό, ώστε να φέρει δάκρυα στα μάτια μου (ναι, ξέρω, κλασσική περίπτωση Μαρίας που κλαίει σε όλες τις συγκινητικές σκηνές:Ρ). Μακάρι να υπήρχε και συνέχεια...δεν ξέρω αν μπορώ να αποχαιρετήσω αυτούς τους ήρωες τόσο γρήγορα!

Σας συνιστώ οπωσδήποτε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο! Εκτός από το ότι θα γνωρίσετε έναν νέο, συναρπαστικό κόσμο, θα στηρίξετε και μια νέα Ελληνίδα συγγραφέα που αξίζει την προσοχή μας, και είμαι σίγουρη ότι έχει να μας χαρίσει πολλές ακόμη ωραίες στιγμές στο μέλλον!

[Argiro Charitou · Rating 5 out of 5]

Είναι ένα βιβλίο που σε ταξιδεύει.. Μας γυρίζει πίσω στην εφηβεία μας. Στον πρώτο μας έρωτα. Είναι ένα νεανικό βιβλίο, με υπέροχες περιγραφές. Κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο. Χρησιμοποιεί με μαεστρία τα Ελληνικά μέρη, περιγράφοντας τα, άλλοτε για την ομορφιά που διαθέτουν και την ηρεμία που προκαλούν και άλλοτε για τον τρόμο. Η συγγραφέας έχει δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα που ταιριάζει απόλυτα με τον τίτλο του βιβλίου. Ο τρόπος που γράφει σε ταξιδεύει. Είναι δυνατές οι εικόνες που χρησιμοποιεί, το ίδιο και οι κεντρικοί ήρωες. Χαίρομαι που δημιούργησε τους ήρωες, όχι υπερβολικούς, αλλά και γεμάτους αδυναμίες που είναι έτοιμοι να πολεμήσουν, να υπερπηδήσουν, για το γενικό καλό.
Περιμένω το επόμενό της, το οποίο ξέρω ότι δεν θα με απογοητεύσει.

[Karamarkos Kostas · Rating 5 out of 5]

επαγγελματική γραφή,
γήινοι αλλά ομιχλώδεις χαρακτήρες,
ιστορία που κορυφώνεται απρόσμενα,
αστικοί μύθοι και όντα, που ευτυχώς δεν ζουν ανάμεσα μας !!!

[Αγγελική · Rating 5 out of 5]

Εκπληκτικό βιβλίο!!! Πρωτότυπο και συναρπαστικό!! Δε σε αφήνει να το αφήσεις! Συγχαρητήρια στην συγγραφέα!!!

[Κατερίνα. · Rating 5 out of 5]

Φαντασία, μυστήριο, τρόμος. Τα τρία στοιχεία που αγαπώ από παιδί. Όχι πως δε διάβασα και κλασική λογοτεχνία. Όμως πάντα με γοήτευε το άγνωστο,το σκοτεινό. Η πάλη του καλού με το κακό.
Το μυθιστόρημα της Αγνής Σιούλας, ΈΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ το κατατάσσουν στη νεανική λογοτεχνία. Εγώ δε το είδα έτσι. Οι ήρωες του είναι έφηβοι αλλά αυτά που έζησαν τα αντιμετώπισαν ως ώριμοι ενήλικες.
Με μια παραλλαγή του δημοτικού μας τραγουδιού ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΎ ΑΔΕΛΦΟΎ η Αγνή Σιουλα στήνει μια φανταστική ιστορία σε ένα χωριό στις Σέρρες. Εκεί μέσα,στη καταχνιά του ορεινού τοπίου,μια ομίχλη που έρχεται, φέρνει το κακό. Πίσω της καραδοκεί ένας κόσμος αθέατος,για τους περισσότερους από εμάς. Πίσω από την υγρή της μορφή σκοτεινά πλάσματα ,που τρέφονται από τα κακά στοιχεία του εαυτού μας, περιμένουν να σπείρουν τη διχόνοια και τις κακές πράξεις.
Απόλαυσα κάθε εικόνα που μου έδωσε απλόχερα η συγγραφέας. Του χωριού,της φύσης,των δέντρων,του ποταμού. Μύρισα το υγρό χώμα μετά την βροχή. Χάιδεψα τα αδέσποτα σκυλιά που τόσο πιστά με ακολουθούσαν,σε κάθε αλλαγή του σκηνικού. Και με προστάτεψαν. Και όταν η διαδρομή μέσα στην ιστορία γινόταν ανηφορική και λαχανιαζα,τότε η συγγραφέας μου χάριζε ένα πεζούλι να ξαποστάσω. Ένα εκκλησάκι να βρω γαλήνη. Μια κορυφογραμμή για να αγναντεύω.

Γιατί μπορεί η ομίχλη να ερχόταν το βράδυ υγρή και σιωπηλή,για να μου ρουφήξει το αίμα. Όμως το πρωινό με έβρισκε με ένα ήλιο ζεστό και τα πουλιά να τιτιβιζουν απά στα δέντρα.
Λατρεύω τα βιβλία μυστηρίου, φαντασίας,η τρόμου. Τα αστυνομικά που παίρνουν σάρκα και υπόσταση μέσα από την Ελληνική επικράτεια. Γιατί μου δημιουργούν συναισθήματα που μου είναι οικεία.
Η γραφή δε με κούρασε. Η ιστορία κυλούσε σα το γάργαρο νερό. Το τέλος δε μου άφησε καμία απορία.

Το ΈΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ είναι μία γνήσια ιστορία του φανταστικού,με υποβλητική ατμόσφαιρα, αγωνία και τρόμο πιο πολύ μυστηριακό. Αν το διαβάσετε χειμώνα να έχετε κλείσει την πόρτα και τα παράθυρα. Αν το διαβάσετε καλοκαίρι προσέξτε στον ύπνο σας να μη χαθείτε σε άγνωστα μέρη, γιατί μπορεί να ξεχάσετε τον σκοπό σας.

ΚΑΛΌ ΣΑΣ ΤΑΞΊΔΙ Η ΟΜΙΧΛΗ ΈΦΤΑΣΕ.
ΤΗΝ ΝΟΙΩΘΕΤΕ;

[Γιάννης Σιδέρης · Rating 3 out of 5]

2,5 αστέρια που πλησιάζουν δειλά δειλά τα 3.
Αυτό το βιβλίο είναι η επιτομή της φράσης "Θα μπορούσε να είναι αυτό αλλά..."
Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο αλλά. Να ξεκαθαρίσω ότι διαβάζω, πλέον, ελάχιστα YA κυρίως γιατί δεν βρίσκω εύκολα την σωστή συντιταγή μεταξύ κοσμοπλασίας, ιστορίας, πιστευών χαρακτήρων και σωστών μηνυμάτων. Το Έρχονται με την Ομίχλη συνοδευόταν από τα καλύτερα λόγια και για άλλη μία φορά επιβεβαιώθηκε η φήμη ότι η υπερβολή στο Ελληνικό στοιχείο καλά κρατεί, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει.

Το βιβλίο έχει πολύ καλές ιδέες. Όμορφη κοσμοπλασία η οποία φαίνεται ότι δημιουργήθηκε με πολλή αγάπη, έξυπνα τρικ που παίζουν με λαικά παραμύθια και αρχετυπικούς φόβους, ένα υποσχόμενο συνονθύλευμα ανάμεσα σε πραγματικότητα και όνειρα.
Τι δεν έχει;
Κάποια πολύ βασικά...
Δεν έχει καθόλου πιστευτούς χαρακτήρες (οι οποίοι, ό,τι κι αν κάνουν πάντα γίνεται με ένα ή και πολλά θαυμαστικά. Πάντα! Πάντα!), έχει άγουρους και αφύσικους διαλόγους, επικίνδυνα μοτίβα πάνω στις ερωτικές σχέσεις όπως και κλισέ εμφανίσεις χαρακτήρων. Το βιβλίο φαίνεται πως γράφτηκε από έναν άνθρωπο που είχε πολλή όρεξη και πολύ μεράκι για να το φτιάξει αλλά είχε ξεχάσει να δώσει σημασία σε βασικά υλικά που θα έδεναν καλύτερα το γλυκό.

Το διάβασα μεταξύ άλλων βιβλίων καθώς μετά από ένα σημείο ήθελα απλά να δω πού θα πάει η πλοκή. Οι χαρακτήρες με είχαν χάσει, η αγωνία τους με είχε χάσει όπως και το τέλος με άφησε με ένα μεγάλο ερωτηματικό του στυλ "αυτό ήταν;".
Θεωρώ, επειδή έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το επόμενο της συγγραφέως, ότι αν το ξανάγραφε τώρα θα το έβλεπε με πολύ διαφορετικό μάτι.

[Stella Koletou · Rating 3 out of 5]

Θα το συνιστούσα κυρίως σε εφήβους και νέους ως 22 ετών...

[Damiana Koutsomiha · Rating 5 out of 5]

Αυτό που κάνει ένα έργο ανίκητο στο χρόνο είναι η ελευθερία που σου δίνει να το ερμηνεύσεις, να το πλάσεις και να το εξελίξεις. H παραλογή ‘Του Νεκρού αδελφού’, ένα ποίημα αιώνιο για την μοίρα, την κατάρα, την μάχη του ανθρώπου με τον θάνατο είναι ένα τέτοιο έργο και αυτό αποτέλεσε το χαλί για να αναπτύξει την ιστορία της η Αγνή Σιούλα. Η εξαιρετική χρήση της γλώσσας και οι περιγραφές των τοπίων των Σερρών ξεφεύγουν από τις συνηθισμένες βαρετές φόρμες και σε ταξιδεύουν σ’ ένα τοπίο που νομίζεις πως σου είναι οικείο επειδή μπορεί να το έχεις ταξιδέψει ή να το έχεις περπατήσει αλλά συνάμα αυτή η βεβαιότητά σου ανατρέπεται. Διαβάζεις για ένα μέρος υποβλητικό και φοβερό στο οποίο περιγράφονται και εξελίσσονται ιστορίες ανθρώπων που κρύβουν μυστικά και δυνάμεις που σου ξεδιπλώνονται σιγά σιγά και αριστοτεχνικά. Αυτή ακριβώς η ανάπτυξη της πλοκής και των χαρακτήρων γίνεται στο σήμερα, στο παρόν της Ελλάδας της κρίσης με έναν τρόπο μαγικό, παραμυθένιο και εντυπωσιακό. Το ‘Ερχονται με την ομίχλη’ θα το αδικούσα αν προσωπικά του έβαζα την ταμπέλα της εφηβικής λογοτεχνίας και το προτείνω σε όλους όσους αγαπούν να διαβάζουν.Αγνή Σιούλα

[AnaΣtaΣia · Rating 2 out of 5]

Δυστυχώς, ενώ ξεκίνησε καλά, από το 1/4 του βιβλίου και μετά, πήρε τον κατήφορο. Ένα μυθιστόρημα με ωραία σύλληψη αλλά που κατά την γνώμη μου ευδοκιμεί μόνο σε εφηβικές ηλικίες. Επίσης οι ομοιότητες με ξένα βιβλία του είδους (βλέπε twilight ) έπρεπε να λείπουν. Κρίμα, δουλεμένο διαφορετικά θα μπορούσε να είναι πολύ καλό αλλά πιστεύω πως και οι Έλληνες συγγραφείς, προσπαθώντας να πιάσουν τον ρυθμό της εποχής, ξεπέφτουν σε δουλειές κατώτερες για οικονομικό όφελος.

[Alkisti · Rating 1 out of 5]

Λοιπόοον, ας ξεκινήσουμε από τα θετικά. Μου άρεσε η ιδέα της συγγραφέως να εμπνευστεί από την παραδοσιακή ελληνική λαογραφία, και να τοποθετήσει την ιστορία της στην επαρχία. Θα ήθελα να δω ακόμα περισσότερο από αυτόν τον κόσμο μέσα στο βιβλίο, αντί των εκτενών περιγραφών δευτερευόντων (κατά τη γνώμη μου) πραγμάτων, όπως των ρούχων, των εσωτερικών των σπιτιών, ή κάθε παραγγελίας που δίνουν οι χαρακτήρες στα κυλικεία και τις καφετέριες που επισκέπτονται, όταν μάλιστα αυτά δεν προσδίδουν κάτι στην ιστορία.

Η πλοκή είχε και αυτή το ενδιαφέρον της αν και θα προτιμούσα να δίνεται περισσότερη έμφαση στο φανταστικό κομμάτι και όχι τόσο στα εφηβικά, "τραβηγμένα" ρομάντζα. Βέβαια εγώ δεν διάβασα το βιβλίο ως έφηβη, επομένως οι αναγνώστες αυτών των ηλικιών μπορεί να διαφέρουν.

Δεν μου άρεσε, όμως που, με ελάχιστες εξαιρέσεις όλοι έμοιαζαν να αντιδρούν στο μεταφυσικό ως κάτι απλό ή αναμενόμενο, ειδικά όταν μέχρι τη στιγμή που το μάθαιναν δεν είχαν καμία πρότερη γνώση για την ύπαρξη του. Πόσω μάλλον όταν αυτό είχε άμεσο αντίκτυπο στην υπόσταση τους.

Θα ήθελα, επίσης, η κορύφωση να είχε περισσότερη ένταση περιμέναμε τόσες σελίδες οι "τέσσερις" να "αλλάξουν", να αποκτήσουν δυνάμεις, να μεταμορφωθούν και τελικά η συμβολή τους έμοιαζε πολύ "λίγη" στην τελική μάχη .

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα που εντόπισα ήταν στην γλώσσα. Είναι εμφανές ότι η συγγραφέας διαθέτει πλούσιο λεξιλόγιο και ξέρει να το χειρίζεται. Όμως, σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις φαίνεται πόσο σημαντική είναι η επιλογή του αφηγητή σε μια ιστορία. Μοιάζει άτοπο, "ξύλινο", παρωχημένο, και γραφικό να είναι αυτή η γλώσσα ενός 16χρονου κοριτσιού, που όταν μιλάει με τους φίλους και τους δικούς της έχει μια τελείως διαφορετική φωνή. Δεν φαίνεται καθόλου φυσικό ένα σύγχρονο κορίτσι αυτής της ηλικίας να σκέφτεται (και κατ' επέκταση να μιλάει ως πρωτοπρόσωπη αφηγήτρια) χρησιμοποιώντας λέξεις και φράσεις όπως "ιταμότητα", "αμπέλοψη", "αθυροστομία", "ανομολόγητη παραδοχή" κ.ο.κ. ακόμα και αν διαβάζει Έσσε και Πολυδούρη, και ακούει Tom Waits (...)

Δυστυχώς φαίνεται πως οι συγγραφείς, και πιο σημαντικά και οι επιμελητές, ξεχνούν πώς αν ο ήρωας τους είναι και ο αφηγητής τους, η φωνή του δεν περιορίζεται στους διαλόγους του αλλά είναι παρούσα σε ΟΛΟ το κείμενο που αφηγούνται. Στην προκειμένη περίπτωση, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα αν είχε επιλεχθεί ένας τριτοπρόσωπος αφηγητής, ακόμα και αν η εστίαση ήταν αυτή της Αρετής. Τουλάχιστον έτσι η φωνή της δεν θα μπερδευόταν ανάμεσα στην αφήγηση της ιστορίας και στην άμεση συμμετοχή της σε αυτήν, και θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρη (τελικά και πιο συμπαθής) ως χαρακτήρας.

Τέλος, ας σταματήσει πια αυτή η εμμονή με τα άνευ λόγου ύπαρξης, αχρείαστα, αλλά και λάθος, θαυμαστικά.

[Γιάννης Στόιτσης · Rating 3 out of 5]

🌟2.5🌟

[Curious Cat · Rating 2 out of 5]

Ποσό κρίντζαρα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο! Πίστευα ότι θα διάβαζα ένα βιβλίο εμπνευσμένο από την παραλογή του Νεκρού αδερφού. Τελικά διάβασα μια εφηβική νουβέλα (κανένα πρόβλημα με αυτό) στην οποία μια 15χρονη ερωτεύεται με έναν 19χρονο (να το το πρόβλημα που έχω) και αυτός είναι ο προστάτης της ενάντια σε κατι δαίμονες που την κυνηγούν. Τώρα το θέμα του μεγαλύτερου άντρα, κούκλου και προστάτη σηκώνει πολλή κουβέντα, θα αρκεστώ στο να πω ότι δε θα πρότεινα το βιβλίο αυτό σε έφηβες. Κατά τα άλλα, η πρωταγωνίστρια είναι παντελώς αδιάφορη σαν χαρακτήρας, πορεύεται στη ζωή ως θύμα, σίγουρα δεν είναι μια ηρωίδα που εμπνέει. Η γραφή είναι περιγραφική, με πολλές ανούσιες λεπτομέρειες και φοβερά πεζούς διαλόγους. Οι χαρακτήρες ελάχιστα δουλεμένοι. Δυο αστεράκια για την κεντρική ιδέα , η οποία θα μπορούσε να βγάλει κάπου, αν είχε αξιοποιηθεί διαφορετικά.

[Ισαβέλλα Πρίτσα · Rating 1 out of 5]

Έπρεπε να είχαν κοπεί ολόκληρα κεφάλαια που μπορούσαν να συνοψιστούν σε μια πρόταση. Κριντζ σε πολλά σημεία. Το μόνο που βοήθησε κάπως να το ολοκληρώσω ήταν πως η συγγραφέας δεν είχε γλωσσικές ασυνέχειες.