Ταξιδεύοντας Ρουσία

by Nikos Kazantzakis, Νίκος Καζαντζάκης

«Από το 1925-1930 πήγα τρεις φορές στη Σοβιετική Ρουσία κι έμεινα συνολικά δύο χρόνια, γυρίζοντας από το Μίνσκ έως το Βλαδιβοστόκ κι από το Μούρμανσκ έως την Μπουχάρα και το Εσμιατζίν. (...) Συγκεντρώνοντας σήμερα στο βιβλίο ετούτο τα όσα είδα, τα όσα στοχάστηκα κι ένιωσα στην απέραντη χώρα, δεν θέλησα να τ' αλλάξω. Μια νέα, εκ των υστέρων, σκηνοθέτηση θα τους έδινε βέβαια μια πιο λογική συνάρτηση, κι εύκολη, από τα πράματα αληθεμένη πρόβλεψη, μα θα τους αφαιρούσε, θαρρώ, κάποιο αυθόρμητο ψυχικό συνέπαρμα που έχουν, κι όλο το χνούδι της πρώτης παρθενικής επαφής -αρετές που θεωρώ, σε τέτοιας λογής έργα, ανώτερες από τη νηφάλια λογική ανάλυση κι από τη μάταιη καλοπροαίρετη προσπάθεια να κατασκεπάσουμε τη ρούσικη φλόγα. "Αλίμονο στον άνθρωπο που, όταν ο Θεός σηκώνει τρικυμία, αυτός χύνει λάδι στη θάλασσα".».

Genres: Travel, Russia, History, Nonfiction, Politics, Greece, 20th Century

278 pages, Hardcover

First published January 1, 1956

About the author

(Greek: Νίκος Καζαντζάκης)
Nikos Kazantzakis was a Greek writer, journalist, politician, poet and philosopher. Widely considered a giant of modern Greek literature, he was nominated for the Nobel Prize in Literature in nine different years, and remains the most translated Greek author worldwide.

Reviews

[Fani *loves angst* · Rating 2 out of 5]

Disappointing :( The writing is good, but where I expected a description of Russia's countryside & people, I got a enthousiastic advertisement of how communism is going to save all of world's workers from their slavery to capitalism. Reading what those young communists started out to do and what they eventually did -as the whole world found out in the 90s-is sad at best. But Kazantzakis himself says early in his book that it is expected from whoever has the power, to do anything and everything to keep it; apparently he didn't count that the communist leaders he interviewed were no excepion to this rule. But more than this, I ended up reading a communist manifesto where I expected a travel log; I simply wouldn't have picked it up had I known what to expect.

-----
Δυστυχώς, όσο καλό κι αν είναι το γράψιμο, το περιεχόμενο είναι δύσκολο να διαβαστεί μετά τις αρχές του '90, όπου όλοι μάθαμε πως εφαρμόστηκε στην πράξη αυτή η "λάμπερή Ιδέα που θα μεταμορφώσει τον κόσμο ολόκληρο".

Δεν είχα διαβάσει άλλο βιβλίο από τη σειρά "Ταξιδεύοντας" του Καταντζάκη και περίμενα πιο πολύ περιγραφές τοπίων και ανθρώπων-ηθών-εθίμων, παρά ένα ενθουσιώδες παραλήρημα για την Κομμουνιστική Ιδέα και πως αυτή θα αλλάξει τις ζωές των εργατών του κόσμου, οπότε ίσως φταίνε και οι προσδοκίες μου για την εντύπωση που μου άφησε τελικά το βιβλίο...

[Sorin Hadârcă · Rating 2 out of 5]

Cât de strâns trebuie să închizi ochii ca să vezi în Rusia Sovietică a anilor 30 un triumf al dreptății și al libertății? Sigur, o credință oarbă, dar o credință care a acaparat suficiente minți încât să permită unui grup de criminali inteligenți să răstoarne lumea. Oare au crezut și ei un pic? O gafă de proporții aceasta carte, dar interesantă în calitate de document, pentru a-l înțelege pe Celălalt mai bine.

[Kyriakos Sorokkou]

Πρότζεκτ Νίκος Καζαντζάκης

1) Όφις και κρίνο (1906)
2) Σπασμένες Ψυχές (1908)
3) Ο Νίτσε εν τη Φιλοσοφία Δικαίου & Πολιτείας (1909)
4) Συμπόσιον (1922)
5) Ασκητική: Salvatores Dei (1927)
6) Ταξιδεύοντας Ρουσία


Ο έκτος Καζαντζάκης που διαβάζω για το πρότζεκτ αυτό και ο πιο απολαυστικός, για δύο κυρίως λόγους:
(α)Δεν ήταν θαμμένος κάτω από βουνά φιλοσοφικών αποφθεγμάτων όπως στην Πολιτεία, την Ασκητική, και την Διατριβή, και (β) φυσικά κρατούσα μικρό καλάθι, διότι διαβάζοντας το 2020 το τελευταίο του ταξιδιωτικό, το Ταξιδεύοντας Αγγλία, ήξερα τι να περιμένω από ένα Καζαντζακικό ταξιδιωτικό.

Με άλλα λόγια περισσότερος λόγος γίνεται περί το πνεύμα την φιλοσοφία και την πολιτική του τόπου που πάει ο Καζαντζάκης παρά απλά ταξιδιωτικές εντυπώσεις που είδε με τα μάτια του σώματός του ο Καζαντζάκης.


Είναι πάντως ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα στο οποίο βλέπεις μέσα από τα μάτια του Καζαντζάκη την πρώτη δεκαετία της μετεπαναστατικής Ρωσίας, της Σοβιετικής.
Παρόλο που τόπος για τρία τέταρτα του βιβλίου είναι η πρωτεύουσα Μόσχα.

Ο Καζαντζάκης επισκέφτηκε την Ρωσία τρεις φορές από το 1925 μέχρι το 1930. Από αυτές του τις επισκέψεις γεννήθηκαν τρία βιβλία: το ταξιδιωτικό του αυτό, η Ιστορία της Ρωσικής λογοτεχνίας και το μυθιστόρημα Τόντα-Ράμπα, βιβλία που θα διαβάσω Μάρτη και Απρίλη αντίστοιχα.

Φυσικά λέγοντας ο πιο απολαυστικός Καζαντζάκης εννοώ πάντοτε εν συγκρίσει με τα προηγούμενα πέντε 
που διάβασα για το πρότζεκτ που ήταν κυρίως φιλοσοφικά και βαρετά για μένα.

Κλείνοντας θα ήθελα να πω ότι αυτό το βιβλίο δεν είναι κομμουνιστική προπαγάνδα όπως αναφέρουν αρκετοί εδώ.
Ο Καζαντζάκης άλλοτε συμφωνεί, άλλοτε διαφωνεί κι άλλοτε κατακρίνει την κοινωνία της πρώιμης σοβιετικής Ρωσίας λέγοντας «την αλήθεια όπως την είδαν τα μάτια μου».

Τέλος κάτι που δεν μου άρεσε και δεν το συνήθισα από την αρχή μέχρι το τέλος, ήταν η παρωχημένη πια λέξη Ρουσία και τα παράγωγά της: Ρούσος, Ρούσοι, ρούσικο, ρουσική κλπ.
Δεν γύριζε η γλώσσα μου να πει Ρουσία όποτε συναντούσα τη λέξη (σε κάθε σελίδα), και διαβάζα Ρωσία.

[Alexandru Dan · Rating 3 out of 5]

Read this book while traveling on the Trans-Siberian railway so I had the proper context, it does provide some amazing insight about the Soviet Union and best of all it personally gave me a different angle on how a single idea in the proper context can transform everything.

[Mz · Rating 4 out of 5]

https://www.artigo.gr/people/i-kazant...

[Δήμητρα Κόμτσια · Rating 2 out of 5]

Ο Νίκος Καζαντζάκης είναι ενας από τους αγαπημένους μου Έλληνες ανθρώπους των γραμμάτων.Δεν ήθελα να βάλω 2 αστέρια αλλά δυστυχώς δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.Αρχικά μου άρεσε η γραφή του και το ότι παραθέτει στο βιβλίο γεγονότα,πληροφορίες και επαφές με άτομα που συναντά στη Ρωσία.Ελάχιστα κεφάλαια μου τράβηξαν για πολύ λίγο τον ενδιαφέρον..Αυτά ήταν τα θετικά.Τα αρνητικά είναι ότι με κούρασε η πολύ πληροφορία,ο έντονος φανατισμός που μπορεί να διακρίνει κάποιος διαβάζοντας το βιβλίο αυτό,η συνεχείς αναφορές στον Λένιν και στο κουμουνισμό.Το βιβλιο κατά την γνώμη μου θα πρέπει να λεγόταν ‘’Ο κουμουνισμός στη Ρωσία’’. Ειλικρινά εάν κάποιος δεν ενστερνίζεται βαθιά τον κουμουνισμό σε έντονο βαθμό, ας μην διαβάσει το βιβλίο αυτό.Λυπάμαι..

[George · Rating 4 out of 5]

Η γραφή του Καζαντζάκη σε μαγνητιζει. Είναι μοναδικός στο να αγγίζει τον αναγνώστη στα πιο λεπτά του αισθήματα. Να τον καθηλωνει με τις αλήθειες του αλλά και τα ερωτήματα του. Το βιβλίο αυτό δεν είναι μακρυά από τα αριστουργηματα του. Διατηρεί το ύφος του, την αυθεντικοτητα του και διείσδυει στα άδυτα της Ρουσσιας.. αναφέρεται σε όλους τους βασικούς πυλώνες της κοινωνίας και πως το κομμουνιστικο στοιχείο έχει παρισφρυσει σε αυτούς και τους έχει αλλάξει στην βάση τους.. μεταφέρει το κλίμα από τον οργασμό της δικτατορίας του προλεταριατου με ζωντανές εικόνες και διαλόγους. Προσπαθεί και παραμένει αντικειμενικος αλλά πολλές φορές και συγκινημενος από την πλατιά επιρροή αυτού του κινήματος που θέλει να αλλάξει τον κόσμο και όχι μόνο την ίδια του την χώρα. Το εμείς κυριαρχεί παντού και ο Καζαντζάκης στον ρόλο του παρατηρητή μας μεταφέρει αυτήν την κοινωνία που ξηλωνει τα παλιά σαθρα θεμέλια της και τοποθετεί καινούργια. Ένα πράγμα που μου έμεινε πολύ έντονα είναι η διάθεση του Καζαντζάκη να τοποθετήσει αυτήν την επανάσταση και τον ρόλο της στο ιστορικό γιγνεσθαι αλλά και την σημασία του προς την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Δεν μένει στα στενά όρια της, αλλά την εννοει σαν ένα σκαλοπάτι, απορροια των ιστορικών γεγονότων και κομμάτι της ανθρώπινης εξέλιξης..

[Konstantinos · Rating 5 out of 5]

Στο "Ταξιδεύοντας: Ρουσία", ο Νίκος Καζαντζάκης με τον μοναδικό του τρόπο γραφής περιγράφει την Σοβιετική Ένωση όπως την έζησε ο ίδιος στις τρεις επισκέψεις του (1925-26, 1927, 1928-29). Όπως ο ίδιος λέει "χωρίς προκατάληψη καμιά, με συγκίνηση και με σαφήνεια, όσο μπορούσα, προσπάθησα να τη δω και να τη ζήσω. [...] δεν καταδέχτηκα να κρύψω μήτε το καλό μήτε το κακό". Οι περιγραφές του συνεπαίρνουν τον αναγνώστη, τον μεταφέρουν στα μέρη που πήγε και στις καταστάσεις που βίωσε ο συγγραφέας. Ακόμα περισσότερο, πολλές φορές ο αναγνώστης νιώθει σαν να βιώνει τις καταστάσεις αυτές ο ίδιος.

Το βιβλίο διαβάζεται εύκολα και γρήγορα. Ο Καζαντζάκης περιγράφει το πώς λειτουργεί αυτή η νέα, σοσιαλιστική "Ρουσία": τι γίνεται με τα σχολεία και τη μάχη κατά του αναλφαβητισμού, με τις φυλακές και το σωφρονιστικό σύστημα, τη σοβιετική λογοτεχνία, το σοβιετικό θέατρο, τη σοβιετική τέχνη, κτλ. Και ο Καζαντζάκης, αν και ο ίδιος δεν είναι κομμουνιστής, νιώθ��ι τη νέα κοινωνία που έχει γεννηθεί και παλεύει να στεριώσει στη Ρωσία ενώ η παλιά κοινωνία δεν έχει χαθεί ακόμα πλήρως, και από τη φύση του υποστηρίζει τον αγώνα του ανθρώπου να ανέβει ένα σκαλοπάτι, να ζήσει "λέφτερος"...

[Ciprian Daniel Ciobanu · Rating 5 out of 5]

Nikos Kazantzakis este unul dintre cei mai buni scriitori greci si cel care a calatorit cel mai mult prin lume.
Am citit-o in 3 zile pentru ca mi-a permis si timpul.
Inveti multe despre cum gandea lumea si ce preocupari avea pe vremea lui Lenin.

[Νίκος Κοτρίδης · Rating 3 out of 5]

Όμορφη καζαντζακική γραφή, εξαιρετικές περιγραφές. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια στις εισαγωγές τον συγκεκριμένων εκδόσεων. Παραβλέπω ότι αποκαλύπτουν στοιχεία σχετικά με την υπόθεση, οπως και το τέλος, θα μείνω στην ουσία. Σε όλα τα βιβλία έχει γίνει αντιγραφή επικόλληση. εκτός αυτού μεγάλο μέρος τους είναι σημεία του βιβλίου, τα οποία θα διαβαστούν ούτως η άλλως στην συνέχεια. Απαράδεκτο! Το μόνο που το ψιλοσωζει, είναι οι εκάστοτε αναφορές σε μεταφορές σε θέατρο, κινηματογράφο κλπ, καθώς και οι μεταφράσεις.

[Sokratis Liakos · Rating 5 out of 5]

Εξαιρετικό βιβλίο,ειδικά το κομμάτι της συζήτησης του Καζαντζάκη με τον καθηγητή κοινωνιολογίας δείχνει το επίπεδο του Καζαντζάκη.Οι κριτικές του βιβλίου περί "προαγωγής του κομμουνισμού" είναι αστείες, εκτός κι αν περίμενε κανείς να διαβάσει αντικειμενική κριτική του κομμουνισμού από Ρώσους στις αρχές του 1920.Επίσης ο ίδιος ο Καζαντζάκης σε αρκετά σημεία του βιβλίου κατακρίνει έμμεσα ή άμεσα την προπαγάνδα που παρήγαγε η Σοβιετική Ένωση,ειδικά σε σημεία όπου παιδιά είναι αυτά που την μεταδίδουν.

[Madalina Craciun · Rating 4 out of 5]

Cartea e o oda adusa Rusiei, Mamei Rusii, de fapt, nu e neaparat un jurnal al calatoriei. Este impresionanta nota romantata, oarba de-a dreptul, in care Kazantzakis vede Rusia, o salvatoare a natiilor, o Mesia. E insa un document foarte foarte bun ca sa intelegem cum e posibil ca idei ca bolsevismul, stalinismul sa prinda atat de mult chiar si in randul scriitorilor, a intelectualilor - si aici e foarte relevant si capitolul Dialoguri.

[Glioris · Rating 2 out of 5]

Καλημερα

[laurentiu]

0

[Ana-Patricia Pop · Rating 2 out of 5]

“Sfinții sunt flămânzi în Rusia, îngerii suferă atârnați între cer și pământ, Dumnezeu umblă pe străzi fără adăpost, fără ocupație, prigonit, ca un burjui”. (p. 129)