Τα μάτια που νοστάλγησα

by Μαρία Πέττα

Λένε πως όσο ζούμε ονειρευόμαστε... μέχρι την τελευταία μας πνοή. Εγώ σταμάτησα να ονειρεύομαι τη στιγμή που ορκίστηκα να μην προδώσω ποτέ το μυστικό της. Ακόμα και τα όνειρα που έκανα παιδί ξεθώριασαν στη μνήμη μου. Η αδικία μου χάραζε την ψυχή σαν κοφτερή λεπίδα... Όλοι είχαν στραφεί εναντίον μου, ακόμη και η ίδια μου η μάνα. Αυτή με καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη. Στο μόνο που ήλπιζα ήταν η λύτρωση...
Όμως, οι άνθρωποι ποτέ δεν σταματούν να ονειρεύονται. Ποτέ δεν λησμονούν αυτό που τους δίνει πνοή να συνεχίζουν.

Ένας όρκος σιωπής, μια αλήθεια που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί κι ένας απρόσμενος έρωτας κινούν τα νήματα αυτής της συγκλονιστικής ιστορίας.

464 pages, Paperback

Published January 1, 2016

Reviews

[Χ. ΚΟΥΡΟΥΠΑΚΗ · Rating 4 out of 5]

Τα μάτια που νοστάλγησα είναι ένα βιβλίο με ιδιαίτερο θέμα, μια ιστορία σκληρή που σου θέτει διλλήματα ενώ οι εξελίξεις διαδέχονται η μια την άλλη. Μια ιστορία πρωτότυπη , ανατρεπτική και αναπάντεχη με περιγραφές που συγκινούν. Μια τραγωδία, η αγάπη, η αφοσίωση και ένας όρκος σιωπής που δίνεται αυθόρμητα και οι συνέπειες μιας πράξης που σημαδεύει την ψυχή. Ένα βιβλίο με σκηνές ολοζώντανες, που μας δείχνουν και την άλλη όψη της ζωής την σκληρή και άδικη, μια ιστορία που ο ανθρώπινος πόνος, η δυστυχία, η μοναξιά σε αγγίζουν, όπως σε αγγίζει και η πίστη, και η δύναμη της ψυχής. Μου άρεσε και το μεταφυσικό στοιχείο που έδενε μέσα στην ιστορία χωρίς να μοιάζει υπερβολικό.

[Lena Papanikolaou · Rating 2 out of 5]

Μετά από τόσες διθυραμβικές κριτικές έπεσε στο χέρι μου λυπάμαι που δεν θα συμφωνήσω ίσως γιατί υπήρχαν άπειρα επαναλαμβανόμενα συναισθήματα για να γεμίσουν κάποιες αρκετές σελίδες.

[Βασω Π. · Rating 4 out of 5]

ΤΑ ΜΆΤΙΑ ΠΟΥ ΝΟΣΤΑΛΓΗΣΑ
ΜΑΡΊΑ ΠΕΤΤΑ
♥️📖Η ΆΠΟΨΗ ΜΟΥ 📖♥️
⭐🎈⭐🎈⭐🎈⭐

Μόλις το τελείωσα και για το μόνο που λυπάμαι είναι που έμεινε τόσο καιρό αδιαβαστο στην βιβλιοθήκη μου.
Αυτό το βιβλίο το είχα αγοράσει γιατί με είχε εντυπωσιάσει το πολύ όμορφο εξωφύλλο του.
Ένα βιβλίο που με συγκίνησε βαθύτατα,με στεναχώρεσε,με έκανε να βουρκώσω και να κλάψω για την ηρωίδα.Γιατί μια στιγμή είναι αρκετή για να αλλάξει η ρώτα της ζωής μας και να βρεθούμε από την ευτυχία στη δυστυχία...
Η Χλόη και η Έρη είναι δύο δίδυμες αδελφές που βρίσκονται κοντά η μία στην άλλη και τις δένει η αδελφική αγάπη.Ο θάνατος του πατέρα τους στην τρυφερή ηλικία των 10 χρόνων τους και η κατάθλιψη που θα βιώσει η μητέρα τους θα χαραχτούν στην ψυχή τους και θα τις ενώσει ακόμα περισσότερο.
Ύστερα από αρκετά χρόνια η Έρη θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής της στο πρόσωπο του Αλέξανδρου όμως οι συγκυρίες δεν θα σταθούν ευνοϊκές μαζί τους.
Δίνει ο ένας στον άλλον υπόσχεση ότι θα συναντηθούν στο μέλλον.
Ο όρκος όμως που θα αναγκαστεί να δώσει η Έρη στην αδελφή της θα γίνει τροχοπέδη και εμπόδιο στα όνειρά της.
Η ζωή της θα αλλάξει από την μία στιγμή στην άλλη.
Δεμένη με τον όρκο που έχει δώσει δεν μπορεί να αποκαλύψει την αλήθεια γεγονός που θα την οδηγήσει στην μοναξιά της, αφού όλοι θα της γυρίσουν την πλάτη...
Όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται!!!
Οι ανατροπές πολλές!!!
Θα μπορέσει η Έρη να κερδίσει και πάλι το χαμόγελο και την αισιοδοξία της;
Θα μπορέσει να συνεχίσει την ζωή της από εκεί που την άφησε;
Θα της δοθεί μία ακόμη ευκαιρία στην αγάπη της;
Ειλικρινά δεν έχω λόγια... ένα βιβλίο που είναι παζλ συναισθημάτων!
Ύμνος στην αδελφική αγάπη, αλτρουισμός, αυταπάρνηση, θυσία, θυμός, παραίτηση, θλίψη, ελπίδα, μητρική αγάπη, αισιοδοξία, έρωτας, πάθος!
Γιατί η αληθινή αγάπη όλα τα υπομένει και αντέχει στις δυσκολίες και στο πέρασμα του χρόνου!!!
Είναι πραγματικά από εκείνα τα βιβλία που αξίζει να διαβαστεί!
Περνάει υπέροχα μυνήματα ζωής!!!
Απολαύστε το 💞💯💞
Maria Petta πολλά συγχαρητήρια 👏🙏👏
Αναμένω το νέο βιβλίο σου που κυκλοφορεί σύντομα!!!!

[Πάνος Τουρλής · Rating 3 out of 5]

Εφτά χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα τους από όγκο στον εγκέφαλο, οι δίδυμες Χλόη και Έρη γνωρίζουν τον έρωτα στα πρόσωπα του Μάρκου και του Αλέξανδρου αντίστοιχα ενώ παλεύουν με την κατάθλιψη της μητέρας τους. Ένα τραγικό γεγονός θα δέσει τις αδελφές με όρκο σιωπής και η ιστορία θα έχει άσχημη κατάληξη, τις συνέπειες της οποίας θα πληρώσει η Έρη, που θα καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη. Πώς θα είναι η ζωή της από κει και πέρα; Τι θα συμβεί στη φυλακή που θα αλλάξει την ψυχοσύνθεσή της και πόσο πιστή θα μείνει στην υπόσχεση που έδωσε στην αδελφή της;

Θα ξεκινήσω από τα θετικά του βιβλίου: την κεντρική ιδέα καθώς και τον τρόπο που αυτή εξελίσσεται αλλά και τον χαρακτήρα της Έρης. Η κεντρική ιδέα είναι κάτι που δεν έχω διαβάσει ως τώρα σε ελληνική λογοτεχνία: ένα έγκλημα, η δολοφόνος (είναι ένοχη άραγε;) τιμωρείται και η συγγραφέας χρησιμοποιεί τις συνθήκες κράτησης σε μια φυλακή για να σφυρηλατήσει ακόμη περισσότερο τον χαρακτήρα της και να δείξει τον βαθμό ως τον οποίο μια ανθρώπινη ψυχή μπορεί να αντέξει μια άδικη σταύρωση. Σκληρές σκηνές, δύσκολες, κατά τη διάρκεια των οποίων η Έρη έχει έναν απροσδόκητο σύμμαχο στην καρδιά της αλλά και στο πλάι της! Ωραία η επιλογή του Γέροντα Συμεών, πνευματικού της Έρης, να προσπαθεί να την ξαλαφρώσει και να την απαλλάξει από τον όρκο της σιωπής που θα την αθωώσει. Όλη αυτή η εσωτερική σύγκρουση πολλές φορές με έβαλε σε σκέψεις για την ανάκαρα ενός ανθρώπου, ειδικά μιας γυναίκας που με όσα έχει ζήσει, αλλά ακόμα και με το διαφορετικό χόμπυ που έχει επιλέξει (σκοποβολή), πηγαίνει κόντρα σε ό,τι θεωρείται κατεστημένο.

Δυστυχώς όμως η γραφή της συγγραφέως ήταν αδύναμη, με φλύαρους διαλόγους και πολλά πεπλατυσμένα σημεία στην αφήγηση, κάτι που δε βοηθάνε το μυθιστόρημα να σφίξει περισσότερο και να γεμίσει ένταση και παλμό και άρα, σε συνδυασμό με τα θετικά χαρακτηριστικά που επεσήμανα ανωτέρω, να μιλάμε για ένα πραγματικά καλό μυθιστόρημα. Ήταν ωραίος ο τρόπος που έδειξε το παρελθόν η συγγραφέας, με βοήθησε να νιώσω καλύτερα το δέσιμο της οικογένειας και το βάρος της απώλειας του πατέρα. Δυστυχώς όμως υπάρχουν πολλές εσωτερικές σκέψεις των πρωταγωνιστριών, η αφήγηση παραμένει σε επίπεδο περιγραφής, χωρίς ιδιαίτερη εμβάθυνση, παρ’ όλο που υπάρχει διεισδυτικότητα στη νοοτροπία των ηρώων και η πλοκή είναι αληθοφανέστατη.

Επίσης, θα ήθελα να επισημάνω ότι παρά τα ψυχολογικά της προβλήματα, η μάνα των κοριτσιών δε με έπεισε. Δεν μπορώ να πιστέψω με τίποτα ότι μια μάνα απαρνήθηκε τόσο έντονα το παιδί της, κι ας ευσταθεί η δικαιολογία της. Μου φαίνεται πολύ δύσκολο μια γυναίκα να παγώσει και να απομακρυνθεί από την ίδια της τη σάρκα και ψυχή, με μια στάση απότοκη των πράξεων που περιγράφονται στο μυθιστόρημα, και στο τέλος να αλλάξει ξανά, έτσι απλά. Αυτό είναι ένα παράδειγμα λανθασμένου χειρισμού χαρακτήρα.

Τέλος, μου φάνηκε τελείως περιττό η Έρη να κατηγορηθεί μεταξύ άλλων ότι είναι ομοφυλόφιλη και ερωτευμένη με την αδελφή της. Νομίζω ότι αυτή η επιλογή έριξε ένα ακόμη μεγαλύτερο βάρος στον χαρακτήρα της ηρωίδας, που δε χρειαζόταν. Ήδη τα όσα έζησε, πέρασε και επέλεξε την έκαναν αρκετά τραγική για να προστεθεί και αυτό το λιθαράκι.

«Τα μάτια που νοστάλγησα» είναι ένα καλό μυθιστόρημα, με μία ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα που δεν την έχω ξαασυναντήσει σε βιβλίο, που δίνει τροφή για σκέψη και περιθώριο είτε για συζήτηση είτε για περίσκεψη κι αυτό λίγα βιβλία το πετυχαίνουν. Θα περιμένω με χαρά επόμενο κείμενο της συγγραφέως, γιατί πιστεύω στις δυνατότητές της, αρκεί να προσέξει τις παγίδες της εύκολης αφήγησης και να αφεθεί στον εαυτό της και τις ταλαντούχες ικανότητές της.

[Georgia Retetakou · Rating 4 out of 5]

Πολλές φορές όταν ξεκινάς ένα βιβλίο είναι δύσκολο να φανταστείς που θα καταλήξει και ποιό θα είναι το κυρίαρχο συναίσθημα που θα σου δημιουργήσει όταν θα έχεις γυρίσει πια και την τελευταία του σελίδα. Ξεκίνησα με αυτόν τον πρόλογο γιατί θέλω να τονίσω την διαφορετικότητα των συναισθημάτων, την εναλλαγή των σκέψεων, την ανατροπή των όσων είχα φανταστεί ή είχα υπολογίσει στην εξέλιξη μιας ιστορίας που μπορεί ανά πάσα στιγμή να την φέρει η μοίρα μπροστά μας. Μιας ιστορίας όμως σκληρής και αναπάντεχης που θα σε βάλει μπροστά στον ίδιο σου τον εαυτό και θα αρχίσει να σου θέτει το ενα δίλημμα μετά το άλλο. Σαν να σε στοχεύει και άμεσα να σε πυροβολεί. Σκέψεις απανωτές που δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα. Τόσο οικείες και τόσο αληθινές! Εκείνες τρέχουν να προλάβουν τα γεγονότα και δεν έχεις τον χρόνο να τις ζυγίσεις. Δεν έχεις την δύναμη να τις διαχωρίσεις. Η αγάπη, η αφοσίωση και ένας όρκος σιωπής που δόθηκε αυθόρμητα σαν επισφράγιση ενός ιερού δεσμού δεν σου αφήνει τα περιθώρια να αλλάξεις γνώμη και μένεις εκεί μετέωρος πια να ψάχνεις τον τρόπο που θα σε βγάλει απο μια φυλακή που δεν είχες λογαριάσει έχοντας πια απέναντι σου "εχθρούς" και φίλους που δεν είχες φανταστεί, που δεν είχες υπολογίσει. Εχθροί σου γίνονται φίλια πρόσωπα που όμως που έχουν παραπλανηθεί, που έχουν προλάβει να δουν μόνο την μισή αλήθεια. Και εχθροί σου αληθινοί αυτοί που είναι έτοιμοι να εκμεταλευτούν λάθη, πλούτο και δύναμη για να σε θάψουν για πάντα. Μιλάω έτσι τόσο άμεσα γιατί ένιωσα απο κάποια στιγμή και ύστερα ότι αποτελώ μέρος αυτής της συγκλονιστικής ιστορίας. Γιατί αυτή την φορά είναι απο τις λίγες φορές που χωρίς να το καταλάβω ταυτίστηκα τόσο πολύ με την κεντρική ηρωίδα που οι ατυχίες της, οι απορίες της, τα αναπάντεχα γεγονότα της ζωής της. Η σκληρή και αστραπιαία τροπή των γεγονότων που τούμπαρε το μέλλον της, δεν της άφησαν τα περιθώρια να σκεφτεί και να πράξει με λογική. Βρέθηκε ξαφνικά στο πουθενά να κρατάει το στόμα της κλειστό υπερασπιζόμενη μια αλήθεια στην οποία είχε ορκιστεί να μην αποκαλύψει για να μην αλλάξει την ροή της ζωής αγαπημένων ανθρώπων. Μπορεί άραγε ένας άνθρωπος να καταστρέψει την δικιά του ζωή και τα δικά του όνειρα ώστε να φανεί πιστός στον όρκο του; Να στερηθεί την ελευθερία του για να λυτρώσει απο την πραγματική αλήθεια τα πρόσωπα που τόσο αγαπά; Η δύναμη ψυχής της Εριφύλης και η θυσία της θα αποδώσουν όλα τα πραγματικά διλήμματα στην σωστή τους διάσταση. Γιατί ένα βιβλίο κρύβει μυθοπλασία, κρύβει και όμως και αλήθειες που ίσως να μην τις έχουμε βιώσει, αλλά δεν παύουν να αποτελούν κομμάτια μιας ζωής που κάποιοι έχουν βρεθεί αντιμέτωποι.
Η Χλόη και η Εριφύλη είναι δίδυμες αδερφές. Ένας δεσμός αδερφικής αγάπης και κάτι ακόμα παραπάνω απο αυτό ,που θα τους φέρει στον δρόμο της η ίδια η ζωή τις κρατάει άριχτα δεμένες μέχρι ο λιγοστός χρόνος που τους δεσμεύει αποδεικτεί δήμιος και δέκτης μιας κρυφής αλήθειας που η Εριφύλη έχει δεσμευτεί να κρατήσει μυστική. Η αλήθεια αυτή θα γίνει η θηλια της σε μια αλληλουχία γεγονότων που δεν είχε υπολογίσει.
Η Χλόη σχεδιάζει επάνω στον καμβά τα όνειρα της. Ζωγραφίζει το μέλλον της και σχεδιάζει την κάθε υπέροχη εικόνα που καταγράφουν τα μάτια της και αποτυπώνει το υπέροχο ταλέντο της στην ζωγραφική. Η Εριφύλη δυναμική αλλά με όνειρα που αγγίζουν την πραγματικότητα, που είναι πιο προσιτά και πιο εφικτά. Ενώ οι ζωές τους δρομολογούνται με ελπίδες. Η Χλόη ετοιμάζει τον γάμο της με τον Μάρκο και η Εριφύλη, μετά απο μια αποτυχημένη σχέση γνωρίζει τον αναπάντεχο έρωτα στο πρόσωπο του Αλέξανδρου. Το αόρατο νήμα που ενώνει την μοίρα τους με το παρελθόν θα επανέλθει αμείλικτο και θα πλήξει ριζικά τα όνειρα και τις ελπίδες τους. Η Χλόη θα δέσει την Εριφύλη με έναν όρκο που θα της δεσμεύσει την ψυχή τα όνειρα και το μέλλον. Η απελπισία, ο πόνος και ο φόβος της Χλόης η μη αναστρέψιμη κατάσταση που έχει ορίσει την ζωή της, θα την φέρουν μπροστά σε μια απόφαση που θα τινάξει την ζωή όλων στον αέρα. Η Εριφύλη θα βρεθεί στην φυλακή με όλες τις υποψίες στραμμένες επάνω της. Όλα τα αγαπημένα της πρόσωπα θα βρεθούν απέναντι της και θα την δικάσουν και να την καταδικάσουν με τις μαρτυρίες τους. Θα ξεγελαστούν απο τα γεγονότα και την λάθος χρονική στιγμή που θα επιλέξει η τύχη να δώσει ρόλο στην παρουσία τους. Δεν θα λογαριάσουν καν τον χαρακτήρα της ως τώρα. Δεν θα της δώσουν το δικαίωμα για καμία απολογία. Άραγε μια στιγμή -έστω και αν πρόκειται για μια στιγμή που κρύβει τόσο πόνο-μπορεί να αλλοιώσει τις προθέσεις και τον χαρακτήρα ενος προσώπου που τόσο αγαπήσαμε στο παρελθόν;
Το σκηνικό θα σφραγιστεί απο την μαρτυρία μιας γυναίκας που καραδοκεί να κλέψει την ζωή, τα όνειρα και την δόξα της Εριφύλης εδώ και καιρό και θα βρεί την ευκαιρία να δράσει και να την βγάλει μια και καλή απο την μέση. Καταδικασμένη απο τους πάντες η Εριφύλη θα υποστεί μια δοκιμασία που θα της στερήσει την ζωή, τα όνειρα ,το μέλλον. Που θα την γεμίσει με εφιάλτες θα την φέρει αντιμέτωπη με θανάσιμους κινδύνους. Θα δεχτεί αναίτιους εξευτελισμούς και θα φτάσει στα όρια της ψυχικής της αντοχής. Θα μείνει πιστή στον όρκο της; Θα σιωπήσει για πάντα ρισκάροντας την ελευθερία και την δικαίωση της. Αυτός που ξέρει την αλήθεια είναι ο μοναδικός που δεν μπορεί να μιλήσει γιατί τον δεσμεύει το μυστήριο της εξομολόγησης. Θα κινήσει όμως γή και ουρανό, θα βοηθήσει με κάθε μέσο που του επιτρέπεται να δώσει λύση στον σταυρό που κουβαλάει τόσο άδικα επάνω της η Εριφύλη. Όταν η αλήθεια θα έρθει να ανατρέψει την κατάσταση η δύναμη της μοίρας και της αντοχής για άλλη μια φορά θα δοκιμάσουν τις αντοχές τους.
Η Μαρία Πέττα με τρόπο ανεπαίσθητο, αλλά μεθοδικό. Με όπλο της την αμεσότητα και την απλότητα μας δίνει ένα βιβλίο που θίγει ένα θέμα που δια σκορπά γύρω του τόσες μα τόσες προεκτάσεις. Ένα τετελεσμένο μη αναστρέψιμο γεγονός. Μια υπόσχεση, και όσες επεκτάσεις μπορεί να έχει αυτή η υπόσχεση. Ο φόβος του θανάτου, μια υποκινούμενη ίσως ευθανασία. Η Καθοριστική στιγμή που λαμβάνουν θέση τα γεγονότα και ο τρόπος με τον οποίον κάποιος παίρνει συγκεκριμένη θέση σε αυτά. Η λάθος στιγμή, η λάθος αντίληψη, η άγνοια, η εμπάθεια το μίσος. Μεσα όμως απο αυτό το Χάος βρίσκει την άκρη η Ελπίδα η αναπάντεχη φιλία. Ο έρωτας που δεν σβήνει. Αξίες εξυμνούνται όχι με υπερβολή αλλά με φυσιολογικά όρια, αυτά που αναδεικνύει πάντα η αγάπη και η δύναμη της ψυχής. Καθώς και αδιόρατα αλλά σημαντικά στηλιτεύεται ένα σύστημα αστυνόμευσης και δικαιοσύνης που πολλές φορές οδηγεί αθώους στην φυλακή εσκεμμένα για να καλύψει τις βρώμικες πράξεις αυτών που έχουν την δύναμη να καθορίζουν ζωές. Αυτό το κείμενο αποτελεί τις σκόρπιες σκέψεις μου για το βιβλίο αυτό. Ένα βιβλίο τόσο έντονα γεμάτο, τόσο αληθινό και τόσο διδακτικό.

https://vivlionerga.blogspot.gr/2016/...

[Elisavet · Rating 5 out of 5]

Όταν ένα βιβλίο είναι τόσο υπέροχο τελειώνει γρήγορα.Πραγματικά το βιβλίο εξωτερικά και εσωτερικά ήταν τέλειο.
Η Έρη και η Χλόη,δύο αδελφές δίδυμες που αγαπιούνται πολύ και είναι αυτοκόλλητες.Ο θάνατος του πατέρας τους τις φέρνει πιο κοντά στην ηλικία των 10 αφού η μητέρα τους λόγω της θλίψης της πέφτει σε κατάθλιψη!!Τα χρόνια περνούν και τα κορίστια μεγαλώνουν!!Ένας άντρας μπαίνει στη ζωή της Έρη αλλά ο χρόνος δεν είναι με το μέρος τους!!Δίνουν όρκο να ξανασυναντηθούν όταν η στιγμή είναι κατάλληλη.Ο όρκος που δίνει στην αδελφή της η Έρη θα γίνει βράχος δεμένος στο λαιμό της.Η ζωή της θα αλλάξει ριζικά,όλοι θα της γυρίσουν την πλάτη αλλά εκείνη δεν θα πατήσει τον όρκο της.Ο χρόνος περνάει και η Έρη ξέρει ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα.Αλλά κάτι θα γίνει και όλα ανατρέπονται!!Θα ξαναβρεί τη χαρά,θα της χαμογελάσει πάλι η ζωή;Είναι τελικά η σωστή χρονική στιγμή για να βρεί την αγάπη;
Υπέροχο βιβλίο!!Πολλά συναισθήματα!!Πολύ συγκίνηση και μια λέξη γιατί;Έκλαψα σε πάρα πολλά σημεία του βιβλίου.Πραγματικά το λάτρεψα!!Είχε τη σωστή δόση από όλα!!Αδελφική αγάπη,στήριξη,πάθος,αυταπάρνηση,παραίτηση,ελπίδα,μητρική αγάπη και τέλος πραγματική,ερωτική αγάπη που αντέχει στο χρόνο!!Όσοι δεν το έχετε διαβάσει βιαστείτε!!Αξίζει πραγματικά!!Ευχαριστώ πολύ για το υπέροχο ταξίδι!!❤❤📖📖

[Elsa Pazolidou · Rating 4 out of 5]

Ένα βιβλίο σκληρό,στενάχωρο,γεμάτο ανατροπές και συγκλονιστικες περιγραφές.
Η Έρη και Χλόη,δύο δίδυμες αδερφές, μεγαλώνουν με την μητέρα τους,έχοντας χάσει τον πατέρα τους από την επάρατη νόσο.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται και η Χλόη βρίσκεται στην ίδια θέση,του πατέρα της,σε πολύ νεαρή όμως ηλικία.
Τότε όλα παίρνουν την κάτω βόλτα,όλα ανατρέπονται.Μυστικα,έγκλημα,πονος, δάκρυα,έρωτας,όλα δεμένα μεταξύ τους με μία αόρατη κλωστή, πολύ ισχυρή.
Η Έρη,δέσμια του όρκου της προς την αδερφή της,καταδικάζει τον εαυτό της να υποφέρει από το βαρύ φορτίο που κλήθηκε να κουβαλήσει.
Έντονες σκηνές, μελαγχολικές,γεμάτες αδικία,πόνο και δάκρυα.Ενα κακό χέρι κινεί τα νήματα,η δύναμη της έχει εξαφανιστεί,τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους.
Η ελευθερία πολύτιμη, στέκεται στην άκρη περιμένοντας να την λυτρώσει.
Ώσπου,ο γέροντας Συμεών,λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, έρχεται αντιμέτωπος με θεό κι ανθρώπους!Αγάπη και αλήθεια ενώνουν τα χέρια τους για να αντιμετωπίσουν την κακία και το ψέμα.Διλημματα κι απορίες, περνώντας ο καιρός,ζητάνε απαντήσεις.
Δύο ζωές δεμένες για πάντα! Όνειρα που χάνονται,ελπίδες που εξαφανίζονται και εξανεμίζονται στην πρωινή ομίχλη.
Περισσότερα στο vivlioaromata.blogspot.gr

[Agapi Doka · Rating 3 out of 5]

Το βιβλίο έχει μια ωραία ιστορία, πρωτότυπη ως προς την σύλληψή της, με πολλούς διαλόγους που την κάνουν ζωντανή. Η γραφή απλή, χωρίς δυσκολία στην ανάγνωση, κάτι που το κάνει εύκολο στο να το διαβάσεις γρήγορα.
Κλείνοντας το βιβλίο, εκείνο που με ξένισε ήταν ο τίτλος: δεν αντιπροσωπεύει το περιεχόμενο.
Μαρία Πέττα, μπορείς πολύ περισσότερα!!

[Valentini Georgopoulou · Rating 5 out of 5]

Η Έρη και η Χλόη είναι δυο δίδυμες αδερφές, πολύ αγαπημένες και «δεμένες» μεταξύ τους. Κάποια γεγονότα, όπως ο θάνατος του πατέρα τους όταν εκείνες ήταν 10 ετών και η κατάθλιψη που πέρασε η μητέρα τους μετά το τραγικό συμβάν, τις έφεραν ακόμη πιο κοντά.

Κάποια χρόνια αργότερα και ύστερα από μια αποτυχημένη ερωτική σχέση, ο έρωτας θα χτυπήσει την πόρτα της Έρης, εκείνη όμως δεν είναι έτοιμη για να τον υποδεχτεί. Ένας έρωτας σε λάθος χρόνο και σε λάθος στιγμή για πολλούς λόγους. Δίνουν όμως υπόσχεση με τον Αλέξανδρο ότι στο μέλλον, όταν οι συνθήκες θα είναι ευνοϊκότερες, να ξανασυναντηθούν.

Ενός κακού όμως μύρια έπονται και η ζωή της Έρης αναποδογυρίζει για ακόμη μια φορά. Ένα μυστικό, μια αλήθεια, μια υπόσχεση και ένας όρκος σιωπής σφραγίζουν ερμητικά τα χείλη της. Όνειρα που δεν πρόλαβαν να πραγματοποιηθούν και ελπίδες που έσβησαν άδοξα. Ο δρόμος που επέλεξε να διαβεί, για να μην καταπατήσει τον όρκο της και προδώσει το μυστικό, είναι ένας Γολγοθάς. Οι περισσότεροι της γυρίζουν την πλάτη, την απαρνούνται και την αφήνουν να σηκώσει μόνη της το σταυρό του μαρτυρίου. Πόνος, φόβος, εγκατάλειψη… Με βαθιά πίστη στο Θεό και ακόμη μεγαλύτερη δύναμη ψυχής θα κατορθώσει να αντέξει. Για πόσο όμως; Ακόμη και τα σίδερα κάποια στιγμή λυγίζουν.

Το κακό όμως και το άδικο δεν ευλογούνται. Η αλήθεια όσο βαθιά κι αν είναι κρυμμένη, κάποια στιγμή βγαίνει στην επιφάνεια και λάμπει. Και η στιγμή αυτή δεν θα αργήσει πολύ να έρθει και για την Έρη. Η ζωή θα της δώσει πίσω όσα της στέρησαν τόσο άδικα οι αποφάσεις άλλων. Τίποτα όμως δεν θα είναι όπως πρώτα…

Ένα βιβλίο ύμνος στην αδελφική αγάπη, την αυταπάρνηση και τον αλτρουισμό. Ένας ύμνος στην αληθινή αγάπη, την αγνή, την άδολη, εκείνη που για χάρη της αγόγγυστα μπορεί κάποιος να υπομείνει ακόμη και τα πιο σκληρά βασανιστήρια. Ένα βιβλίο άκρως συγκλονιστικό, συγκινητικό, διδακτικό, με ραγδαίες εξελίξεις και ανατροπές και πλούσιο σε συναισθήματα. Ένα βιβλίο που δεν θα αφήσει κανέναν αναγνώστη ασυγκίνητο!!! Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. 10 / 10

Θερμά συγχαρητήρια Maria Petta!!!

[TheSecretBook · Rating 4 out of 5]

Τα μάτια που νοστάλγησα
📍 Η ιστορία ξεκινά με τις δίδυμες αδερφές, Χλόη και Έρη, οι οποίες, επτά χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα τους από όγκο στον εγκέφαλο, προσπαθούν να βρουν ξανά το φως της ζωής. Κάθε κοπέλα θα βρει τον έρωτα, η Χλόη με τον Μάρκο, και η Έρη με τον Αλέξανδρο. Όμως ένα τραγικό και απροσδόκητο γεγονός θα τις ενώσει με έναν όρκο σιωπής, το οποίο θα χρεωθεί, τελικά, η Έρη, οδηγώντας την σε ισόβια κάθειρξη.

🔒 Η πλοκή εστιάζει στην Έρη μέσα στη φυλακή και το πως εκεί θα αναπτύξει περαιτέρω τον χαρακτήρα της, φέρνοντάς την αντιμέτωπη με τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της. Οι σκληρές, ψυχολογικές δοκιμασίες αναδεικνύουν την ανθεκτικότητα της ανθρώπινης ψυχής ακόμα και σε άδικες σταυρώσεις.

🔕 Το βιβλίο προσφέρει μια συγκλονιστική, βαθιά ψυχολογική αναζήτηση μέσα από μια ιστορία αγάπης, μυστικού, και θυσίας. Η Έρη περνάει από τη φωτιά της δικαστικής και συναισθηματικής τιμωρίας, με τη φυλακή σαν τόπο αναγέννησης ή, μήπως, καταστροφής;

[Vassiliadi · Rating 2 out of 5]

Ένα από τα βιβλία που περίμενα χρόνια να το διαβάσω κ απογοητεύτηκα. Υπερβολικό σε πολλά σημεία κ δικονομικά σε πολλές περιπτώσεις δε στέκει. Ο θεραπων γιατρος δεν μαθαινει για την υποθεση της δολοφονιας της ασθενους του κ καταθετει μετα απο χρονια;;; Η επιμέλεια ήταν απούσα, Αφού υπήρχαν λάθη γραμματικά (τα Ερμητικά νερά του καταρράκτη! , την Προσκομισαν στο νοσοκομείο!). Επίσης στη σελ. 240 το νούμερο που της δίνουν στη φυλακή είναι 10110 κ τρεις σελίδες παρακάτω γίνεται 11010! Δεν με κέρδισε γιατί δεν με έπεισε.

[Emily · Rating 1 out of 5]

Είναι κρίμα που δεν έχουν προνοήσει εκεί στα κεντρικά να έχουν στα αστέρια και το 0 ή ακόμα καλύτερα το μείον 5 ...