What do you think?
Rate this book
Η Τριλογία της Αθήνας #2
Αλκυονίδες μέρες
Μια νεαρή κοπέλα από την Γκάνα βρίσκεται δολοφονημένη μέσα σε μια λίμνη αίματος στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Ο Αστυνόμος Χάρης Κόκκινος και η ομάδα του θα κληθούν να εξιχνιάσουν μια υπόθεση που τυλίγεται σαν κουβάρι γύρω τους, ενώ ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Η δίνη στην οποία θα βρεθεί ο αστυνόμος, το παρελθόν του αλλά και η σχέση με τον προφυλακισμένο γιο του θα τον αναγκάσουν να ισορροπήσει σε τεντωμένο σχοινί προκειμένου να ρίξει φως στην υπόθεση και τελικά στον ίδιο τον εαυτό του.
Σε μια κοινωνία που αδυνατεί να προστατεύσει τον αδύναμο κανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί αθώος.
Οι «Αλκυονίδες μέρες» αποτελούν το δεύτερο μέρος της Τριλογίας της Αθήνας, με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο.
Σε μια κοινωνία που αδυνατεί να προστατεύσει τον αδύναμο κανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί αθώος.
Οι «Αλκυονίδες μέρες» αποτελούν το δεύτερο μέρος της Τριλογίας της Αθήνας, με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο.
424 pages, Paperback
First published June 1, 2017
4 people are currently reading
150 people want to read
About the author
Ευτυχία Γιαννάκη
19 books187 followersΗ Ευτυχία Γιαννάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε πληροφορική, μουσική τεχνολογία, επικοινωνία και εργάστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής.
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί η σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο.
Η τριλογία της Αθήνας:
#1 Στο πίσω κάθισμα (2016)
#2 Αλκυονίδες μέρες (2017)
#3 Πόλη στο φως (2018)
Η τριλογία του βυθού:
#4 Η νόσος του μικρού θεού (2020)
#5 Στη φωλιά του ιππόκαμπου (2021)
#6 Οι ναυαγοί του Αυγούστου (2022)
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί και η σειρά μυστηρίου για παιδιά "Πιτσιμπουίνοι: Τα πρώτα μου μυστήρια":
- Μυστήριο στη Λίμνη Λαμπίκο
- Εξαφάνιση στο Πίτσι Πίτσου
- Το μεγάλο Πιτς Πάρτι
- Έκρηξη στο Πιτσιτούμπο
- Κάτι βρομάει στου Πίτσου
- Το Πειρατικό Πιτς Radio
Στο παρελθόν κυκλοφόρησε με ψευδώνυμο το μυθιστόρημα "Χάρντκορ" (εκδόσεις Ωκεανίδα) που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, ενώ υπέγραψε και το σενάριο της αστυνομικής τηλεοπτικής σειράς "Ο Σκαραβαίος" (Alpha TV).
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί η σειρά αστυνομικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο.
Η τριλογία της Αθήνας:
#1 Στο πίσω κάθισμα (2016)
#2 Αλκυονίδες μέρες (2017)
#3 Πόλη στο φως (2018)
Η τριλογία του βυθού:
#4 Η νόσος του μικρού θεού (2020)
#5 Στη φωλιά του ιππόκαμπου (2021)
#6 Οι ναυαγοί του Αυγούστου (2022)
Από τις εκδόσεις Ίκαρος κυκλοφορεί και η σειρά μυστηρίου για παιδιά "Πιτσιμπουίνοι: Τα πρώτα μου μυστήρια":
- Μυστήριο στη Λίμνη Λαμπίκο
- Εξαφάνιση στο Πίτσι Πίτσου
- Το μεγάλο Πιτς Πάρτι
- Έκρηξη στο Πιτσιτούμπο
- Κάτι βρομάει στου Πίτσου
- Το Πειρατικό Πιτς Radio
Στο παρελθόν κυκλοφόρησε με ψευδώνυμο το μυθιστόρημα "Χάρντκορ" (εκδόσεις Ωκεανίδα) που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, ενώ υπέγραψε και το σενάριο της αστυνομικής τηλεοπτικής σειράς "Ο Σκαραβαίος" (Alpha TV).
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 41 reviews
July 1, 2018
Η Κα Γιαννάκη ξέρει να γράφει και αυτό μπορεί να το καταλάβει ο καθένας. Το θέμα μου με τις αλκυονίδες μέρες ήταν ότι έγραψε παραπάνω από όσα έπρεπε. Με αυτό το τρόπο χάθηκε η αστυνομική διάθεση του βιβλίου και αντικαταστάθηκε με μια πιο κοινωνική νότα.
Τα στοιχεία που ενώ δεν με ενόχλησαν στο πρώτο βιβλίο με χαλάσαν πάρα πολύ στο συγκεκριμένο. Οι τόσες πολλές σκέψεις, απόψεις, φόβοι. Στην ουσία όλο το βιβλίο περιπλέκεται στα αισθήματα-συναισθήματα του πρωταγωνιστή, στις επιπτώσεις της κοινωνίας που έχει φέρει η κρίση, στους προβληματισμούς των κατοίκων.
Που είναι το αστυνομικό στοιχείο? Χαμένο μέσα σε όλα αυτά.
Η υπόθεση που προσπαθεί να λύσει ο Αστυνόμος από μία φέρνουν αυτά τα ερωτήματα και τους προβληματισμούς και τις σκέψεις...αλλά από την άλλη δεν υπάρχει μέτρο. Οι σκέψεις τρέχουν με ταχύτητα τρένου που κάνει την διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη και όλοι η αστυνομική πνοή κρατάει μερικά λεπτά σε 2-3 στάσεις.
Επίσης το κίνητρο ήταν εύκολο μιας και μας έδινε από την αρχή του βιβλίου στοιχεία για το τι και πως. Ίσως πάλι και το έκανε επίτηδες γιατί ήθελε να δώσει αυτή την κοινωνική νότα.
Ίσως να φταίω και γω... (εν μέρει φταίω και γω .... δεν μου αρέσουν οι σάλτσες και οι επαναλήψεις και οι άκυρες πληροφορίες, θέλω αμεσότητα και αποτελεσματικότητα και έξυπνο στρωτό γράψιμο)
Στο γράψιμο το έχει πετύχει.... στα ενδιάμεσα το χάσαμε...
2,5 ματωμένα αστέρια στο μαχαίρι πασαλειμμένα
Τα στοιχεία που ενώ δεν με ενόχλησαν στο πρώτο βιβλίο με χαλάσαν πάρα πολύ στο συγκεκριμένο. Οι τόσες πολλές σκέψεις, απόψεις, φόβοι. Στην ουσία όλο το βιβλίο περιπλέκεται στα αισθήματα-συναισθήματα του πρωταγωνιστή, στις επιπτώσεις της κοινωνίας που έχει φέρει η κρίση, στους προβληματισμούς των κατοίκων.
Που είναι το αστυνομικό στοιχείο? Χαμένο μέσα σε όλα αυτά.
Η υπόθεση που προσπαθεί να λύσει ο Αστυνόμος από μία φέρνουν αυτά τα ερωτήματα και τους προβληματισμούς και τις σκέψεις...αλλά από την άλλη δεν υπάρχει μέτρο. Οι σκέψεις τρέχουν με ταχύτητα τρένου που κάνει την διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη και όλοι η αστυνομική πνοή κρατάει μερικά λεπτά σε 2-3 στάσεις.
Επίσης το κίνητρο ήταν εύκολο μιας και μας έδινε από την αρχή του βιβλίου στοιχεία για το τι και πως. Ίσως πάλι και το έκανε επίτηδες γιατί ήθελε να δώσει αυτή την κοινωνική νότα.
Ίσως να φταίω και γω... (εν μέρει φταίω και γω .... δεν μου αρέσουν οι σάλτσες και οι επαναλήψεις και οι άκυρες πληροφορίες, θέλω αμεσότητα και αποτελεσματικότητα και έξυπνο στρωτό γράψιμο)
Στο γράψιμο το έχει πετύχει.... στα ενδιάμεσα το χάσαμε...
2,5 ματωμένα αστέρια στο μαχαίρι πασαλειμμένα
July 27, 2017
4/5
Με το δεύτερο βιβλίο της Τριλογίας της Αθήνας, με ήρωα τον Χάρη Κόκκινο, η Ευτυχία Γιαννάκη ανεβάζει ένα επίπεδο ακόμη την ήδη πολύ υψηλή ποιότητα γραφής της.
Ισχύουν βέβαια και εδώ όσα έχω ήδη πει για το Στο πίσω κάθισμα και δεν θα τα επαναλάβω. Θα αναφέρω μόνο το παρελθόν που οδηγεί στο παρόν και αυτή τη φορά είναι ένα πολύ κοντινό παρελθόν και οικείο σε όλους μας.
Στις Αλκυονίδες μέρες το πιο σημαντικό είναι ότι η συγγραφέας ξεφεύγει ελαφρά (με την καλή έννοια) από το κλασσικό αστυνομικό και ζωγραφίζει όχι μόνο μια εικόνα της Αθήνας, όπως στο προηγούμενο, αλλά μια ακόμα πιο βαθιά εικόνα της κοινωνίας μας, τόσο ρεαλιστική και γνώριμη που ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να δει και την δική του ζωή μέσα σε αυτή των χαρακτήρων.
Και μέσα από αυτούς η συγγραφέας μιλάει για πολλά πράγματα. Μιλάει για όλα όσα απασχολούν (ή θα έπρεπε να απασχολούν) την κοινωνία και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Και μιλάει απλά και ανθρώπινα, χωρίς κορώνες και διδακτισμό, με τρόπο που καταφέρνει να αγγίξει τον αναγνώστη - τουλάχιστον εμένα με άγγιξε σε προσωπικό επίπεδο.
Πιστεύω θα το αδικήσετε αν το δείτε μόνο ως καθαρά αστυνομικό, εγώ θα το σύστηνα άνετα και ως κοινωνικό προβληματισμό. Με άλλα λόγια, διαβάστε το ακόμα και αν δεν διαβάζετε αστυνομικά.
Το τέλος είναι ακριβώς στο στυλ που μου αρέσει, η "λύσις" είναι σαφής και όχι αόριστη αλλά έρχεται με το τίμημά της, που συνεπάγεται κόστος για όλους.
Η έκδοση προσεγμένη και καλής ποιότητας.
Περιμένω πια με αδημονία την ολοκλήρωση της τριλογίας.
Με το δεύτερο βιβλίο της Τριλογίας της Αθήνας, με ήρωα τον Χάρη Κόκκινο, η Ευτυχία Γιαννάκη ανεβάζει ένα επίπεδο ακόμη την ήδη πολύ υψηλή ποιότητα γραφής της.
Ισχύουν βέβαια και εδώ όσα έχω ήδη πει για το Στο πίσω κάθισμα και δεν θα τα επαναλάβω. Θα αναφέρω μόνο το παρελθόν που οδηγεί στο παρόν και αυτή τη φορά είναι ένα πολύ κοντινό παρελθόν και οικείο σε όλους μας.
Στις Αλκυονίδες μέρες το πιο σημαντικό είναι ότι η συγγραφέας ξεφεύγει ελαφρά (με την καλή έννοια) από το κλασσικό αστυνομικό και ζωγραφίζει όχι μόνο μια εικόνα της Αθήνας, όπως στο προηγούμενο, αλλά μια ακόμα πιο βαθιά εικόνα της κοινωνίας μας, τόσο ρεαλιστική και γνώριμη που ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να δει και την δική του ζωή μέσα σε αυτή των χαρακτήρων.
Και μέσα από αυτούς η συγγραφέας μιλάει για πολλά πράγματα. Μιλάει για όλα όσα απασχολούν (ή θα έπρεπε να απασχολούν) την κοινωνία και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Και μιλάει απλά και ανθρώπινα, χωρίς κορώνες και διδακτισμό, με τρόπο που καταφέρνει να αγγίξει τον αναγνώστη - τουλάχιστον εμένα με άγγιξε σε προσωπικό επίπεδο.
Πιστεύω θα το αδικήσετε αν το δείτε μόνο ως καθαρά αστυνομικό, εγώ θα το σύστηνα άνετα και ως κοινωνικό προβληματισμό. Με άλλα λόγια, διαβάστε το ακόμα και αν δεν διαβάζετε αστυνομικά.
Το τέλος είναι ακριβώς στο στυλ που μου αρέσει, η "λύσις" είναι σαφής και όχι αόριστη αλλά έρχεται με το τίμημά της, που συνεπάγεται κόστος για όλους.
Η έκδοση προσεγμένη και καλής ποιότητας.
Περιμένω πια με αδημονία την ολοκλήρωση της τριλογίας.
August 20, 2018
Όταν πρωτοδιάβασα το βραβευμένο "Πίσω Κάθισμα" ομολογώ πως βρέθηκα σε έκπληξη, καθώς περίμενα ένα νουάρ μυθιστόρημα περισσότερο από μια ψυχολογική σπουδή με το "αστυνομικό" σαν πρόσχημα.
Όμως οι "Αλκυονίδες Μέρες" ήρθαν πάλι να με εκπλήξουν, μιας και η Ευτυχία Γιαννάκη μοιάζει να ξέρει πως δεν μπορείς να επαναλάβεις την επιτυχία με τα ίδια υλικά, οπότε γράφει και ένα πολύ διαφορετικό βιβλίο, καλύτερο από το προηγούμενο. Κρατάει τα συστατικά του καθημερινού Χάρη Κόκκινου, των προσωπικών του προβλημάτων και τον κύκλο του, όμως πηγαίνει πολλά βήματα παραπέρα, με μια πιο φιλόδοξη υπόθεση στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, όπου οι εκπλήξεις πάνε και έρχονται. Αυτή την φορά, όμως, δεν προσπαθεί να αναλύσει αποκλειστικά το whydunnit του κεντρικού φόνου, αλλά και το whodunnit σε μια άλλη υπόθεση, εξίσου καίρια με την βασική (που αποτελεί και μια από τις πρώτες ανατρεπτικές εκπλήξεις του βιβλίου).
Θα ήθελα να πω πολύ περισσότερα για την πλοκή (που είναι γεμάτη σασπένς) και τους χαρακτήρες (που δεν μένουν ποτέ στάσιμοι), όμως το βιβλίο μιλάει καλύτερα από μόνο του. Προτείνεται σε όλους τους λάτρεις του αστυνομικού και του νουάρ, μιας και συνδυάζει το μυστήριο με την δράση, συνεχίζοντας όμως την ανάλυση του κινήτρου και του ήθους του "ενόχου" που ξεκίνησε με το "Πίσω Κάθισμα". Περισσότερο, όμως, είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο άσχετα με το είδος του, που διαβάζεται απνευστί και που αποζημιώνει τον χρόνο του αναγνώστη.
Όμως οι "Αλκυονίδες Μέρες" ήρθαν πάλι να με εκπλήξουν, μιας και η Ευτυχία Γιαννάκη μοιάζει να ξέρει πως δεν μπορείς να επαναλάβεις την επιτυχία με τα ίδια υλικά, οπότε γράφει και ένα πολύ διαφορετικό βιβλίο, καλύτερο από το προηγούμενο. Κρατάει τα συστατικά του καθημερινού Χάρη Κόκκινου, των προσωπικών του προβλημάτων και τον κύκλο του, όμως πηγαίνει πολλά βήματα παραπέρα, με μια πιο φιλόδοξη υπόθεση στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, όπου οι εκπλήξεις πάνε και έρχονται. Αυτή την φορά, όμως, δεν προσπαθεί να αναλύσει αποκλειστικά το whydunnit του κεντρικού φόνου, αλλά και το whodunnit σε μια άλλη υπόθεση, εξίσου καίρια με την βασική (που αποτελεί και μια από τις πρώτες ανατρεπτικές εκπλήξεις του βιβλίου).
Θα ήθελα να πω πολύ περισσότερα για την πλοκή (που είναι γεμάτη σασπένς) και τους χαρακτήρες (που δεν μένουν ποτέ στάσιμοι), όμως το βιβλίο μιλάει καλύτερα από μόνο του. Προτείνεται σε όλους τους λάτρεις του αστυνομικού και του νουάρ, μιας και συνδυάζει το μυστήριο με την δράση, συνεχίζοντας όμως την ανάλυση του κινήτρου και του ήθους του "ενόχου" που ξεκίνησε με το "Πίσω Κάθισμα". Περισσότερο, όμως, είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο άσχετα με το είδος του, που διαβάζεται απνευστί και που αποζημιώνει τον χρόνο του αναγνώστη.
Read
May 21, 2018«Καμιά φορά τα τείχη σηκώνονται όχι για να μας απομακρύνουν, αλλά για να δοκιμάσουν αν είμαστε διατεθειμένοι να τα σπάσουμε.»
Ο αστυνόμος Χάρης Κόκκινος και η ομάδα του επιστρέφουν μέσα από τις σελίδες του δεύτερου βιβλίου της τριλογίας της Αθήνας με τίτλο «Αλκυονίδες μέρες» για να λύσουν τη μυστηριώδη δολοφονία μιας νεαρής κοπέλας από τη Γκάνα. Το σώμα της βρέθηκε μέσα σε μια λίμνη αίματος στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της πόλης κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και οι έρευνες για την εύρεση του δολοφόνου ξεκινούν με τον χρόνο να πιέζει επικίνδυνα. Τα κλειστά στόματα και τα τείχη που θα υψωθούν μπροστά τους θα τους φέρουν αντιμέτωπους με μια κοινωνία που αδυνατεί να προστατεύσει τους αδύναμους.
Ο Χάρης, μόλις αρχίζει να σκαλίζει την υπόθεση, θα βρεθεί στο νοσοκομείο μετά από μια επίθεση που δέχτηκε μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Μερικές μελανιές, όμως, δεν πρόκειται να σταθούν εμπόδιο στη δουλειά του. Μαζί με τους συνεργάτες του θα συνεχίσει να συλλέγει στοιχεία για τη διαλεύκανση της δολοφονίας στο εμπορικό κέντρο. Στην πορεία θα ανακαλύψει ότι η επίθεση που δέχτηκε δεν ήταν διόλου τυχαία και κάποιος ήθελε να τον απομακρύνει από την υπόθεση εμπλέκοντας τον ήδη προφυλακισμένο γιο του για να τον αποπροσανατολίσει.
Οι ηλιόλουστες Αλκυονίδες μέρες του 2014 θα φέρουν στο φως πολλά μυστικά κρυμμένα πίσω από δολοπλοκίες, συμφέροντα και εκβιασμούς. Δεκαπέντε χρόνια πριν, σαν ένας ιστός αράχνης, υφαίνεται μια άλλη ιστορία. Η ιστορία ενός μικρού παιδιού που βλέπει τα όνειρα του να καταποτίζονται σαν ένας πύργος από τραπουλόχαρτα. Ο βαρύς τραυματισμός του πατέρα του έχει αφήσει μέσα του μια πληγή ανοικτή που δεν κλείνει. Η μοίρα διάλεξε ένα διαφορετικό ταξίδι για αυτόν, πιο θλιβερό και η μόνη του διέξοδος είναι η εκδίκηση.
Η Ευτυχία Γιαννάκη στο δεύτερο βιβλίο της δημιουργεί δύο ιστορίες που ναι μεν κινούνται με διαφορά δεκαπέντε χρόνων αλλά τις έχει δέσει τόσο καλά μεταξύ τους που μοιάζουν να είναι η μία συνέχεια της άλλης. Μπορεί από την αρχή να μπαίνουμε στο νόημα του ποιος είναι ο δολοφόνος παρ’ όλα αυτά ακολουθούμε το νήμα της ιστορίας καθώς ξεδιπλώνεται το κουβάρι της για να αποκαλύψουμε τους λόγους που τον έκαναν να αφαιρέσει μια αθώα ζωή. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας της, ο αστυνόμος Χάρης Κόκκινος, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το παρελθόν του για άλλη μια φορά και μέσα από μια δίνη γεγονότων θα παλέψει να ρίξει φως στην υπόθεση αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό. Η σχέση του με τον γιο του ισορροπεί σε ένα τεντωμένο σκοινί έτοιμο να κοπεί ανά πάσα στιγμή και ο ίδιος θα πρέπει να κάνει προσεκτικά βήματα για να τον προσεγγίσει προτού τον χάσει για πάντα. Προτού το τείχος που έχει υψωθεί ανάμεσα τους γίνει απροσπέλαστο.
Η συγγραφέας σε αυτό το δεύτερο βιβλίο κάνει μια μικρή υπέρβαση και στην γραφή της και στον τρόπο που ψυχογραφεί τους ήρωες της. Καταφέρνει να εμβαθύνει περισσότερο στους χαρακτήρες που έχει πλάσει και δίνει πολλές πληροφορίες για αυτούς στους αναγνώστες. Οι ήρωες της είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, της καθημερινότητας μας. Ασχολείται με θέματα που ταλανίζουν την κοινωνία μας όπως ο ρατσισμός, οι εργασιακές σχέσεις, η καταναλωτική μανία, οι αιμορραγικές δημόσιες υπηρεσίες, το σύστημα υγείας, η δολοπλοκία και τα συμφέροντα που παίζονται πίσω από τις πλάτες μας. Και τα χρησιμοποιεί με σύνεση μέσα στην αφήγηση της ιστορίας της χωρίς να αλλοιώνεται η πλοκή της. Το βιβλίο «Αλκυονίδες μέρες» σαφώς και αποτελεί το ένα σκαλί παραπάνω που έπρεπε να δώσει η Γιαννάκη για να μας κάνει να αδημονούμε για το κλείσιμο της αυλαίας με το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της Τριλογίας της Αθήνας.
Ο αστυνόμος Χάρης Κόκκινος και η ομάδα του επιστρέφουν μέσα από τις σελίδες του δεύτερου βιβλίου της τριλογίας της Αθήνας με τίτλο «Αλκυονίδες μέρες» για να λύσουν τη μυστηριώδη δολοφονία μιας νεαρής κοπέλας από τη Γκάνα. Το σώμα της βρέθηκε μέσα σε μια λίμνη αίματος στο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της πόλης κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και οι έρευνες για την εύρεση του δολοφόνου ξεκινούν με τον χρόνο να πιέζει επικίνδυνα. Τα κλειστά στόματα και τα τείχη που θα υψωθούν μπροστά τους θα τους φέρουν αντιμέτωπους με μια κοινωνία που αδυνατεί να προστατεύσει τους αδύναμους.
Ο Χάρης, μόλις αρχίζει να σκαλίζει την υπόθεση, θα βρεθεί στο νοσοκομείο μετά από μια επίθεση που δέχτηκε μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Μερικές μελανιές, όμως, δεν πρόκειται να σταθούν εμπόδιο στη δουλειά του. Μαζί με τους συνεργάτες του θα συνεχίσει να συλλέγει στοιχεία για τη διαλεύκανση της δολοφονίας στο εμπορικό κέντρο. Στην πορεία θα ανακαλύψει ότι η επίθεση που δέχτηκε δεν ήταν διόλου τυχαία και κάποιος ήθελε να τον απομακρύνει από την υπόθεση εμπλέκοντας τον ήδη προφυλακισμένο γιο του για να τον αποπροσανατολίσει.
Οι ηλιόλουστες Αλκυονίδες μέρες του 2014 θα φέρουν στο φως πολλά μυστικά κρυμμένα πίσω από δολοπλοκίες, συμφέροντα και εκβιασμούς. Δεκαπέντε χρόνια πριν, σαν ένας ιστός αράχνης, υφαίνεται μια άλλη ιστορία. Η ιστορία ενός μικρού παιδιού που βλέπει τα όνειρα του να καταποτίζονται σαν ένας πύργος από τραπουλόχαρτα. Ο βαρύς τραυματισμός του πατέρα του έχει αφήσει μέσα του μια πληγή ανοικτή που δεν κλείνει. Η μοίρα διάλεξε ένα διαφορετικό ταξίδι για αυτόν, πιο θλιβερό και η μόνη του διέξοδος είναι η εκδίκηση.
Η Ευτυχία Γιαννάκη στο δεύτερο βιβλίο της δημιουργεί δύο ιστορίες που ναι μεν κινούνται με διαφορά δεκαπέντε χρόνων αλλά τις έχει δέσει τόσο καλά μεταξύ τους που μοιάζουν να είναι η μία συνέχεια της άλλης. Μπορεί από την αρχή να μπαίνουμε στο νόημα του ποιος είναι ο δολοφόνος παρ’ όλα αυτά ακολουθούμε το νήμα της ιστορίας καθώς ξεδιπλώνεται το κουβάρι της για να αποκαλύψουμε τους λόγους που τον έκαναν να αφαιρέσει μια αθώα ζωή. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας της, ο αστυνόμος Χάρης Κόκκινος, θα βρεθεί αντιμέτωπος με το παρελθόν του για άλλη μια φορά και μέσα από μια δίνη γεγονότων θα παλέψει να ρίξει φως στην υπόθεση αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό. Η σχέση του με τον γιο του ισορροπεί σε ένα τεντωμένο σκοινί έτοιμο να κοπεί ανά πάσα στιγμή και ο ίδιος θα πρέπει να κάνει προσεκτικά βήματα για να τον προσεγγίσει προτού τον χάσει για πάντα. Προτού το τείχος που έχει υψωθεί ανάμεσα τους γίνει απροσπέλαστο.
Η συγγραφέας σε αυτό το δεύτερο βιβλίο κάνει μια μικρή υπέρβαση και στην γραφή της και στον τρόπο που ψυχογραφεί τους ήρωες της. Καταφέρνει να εμβαθύνει περισσότερο στους χαρακτήρες που έχει πλάσει και δίνει πολλές πληροφορίες για αυτούς στους αναγνώστες. Οι ήρωες της είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, της καθημερινότητας μας. Ασχολείται με θέματα που ταλανίζουν την κοινωνία μας όπως ο ρατσισμός, οι εργασιακές σχέσεις, η καταναλωτική μανία, οι αιμορραγικές δημόσιες υπηρεσίες, το σύστημα υγείας, η δολοπλοκία και τα συμφέροντα που παίζονται πίσω από τις πλάτες μας. Και τα χρησιμοποιεί με σύνεση μέσα στην αφήγηση της ιστορίας της χωρίς να αλλοιώνεται η πλοκή της. Το βιβλίο «Αλκυονίδες μέρες» σαφώς και αποτελεί το ένα σκαλί παραπάνω που έπρεπε να δώσει η Γιαννάκη για να μας κάνει να αδημονούμε για το κλείσιμο της αυλαίας με το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της Τριλογίας της Αθήνας.
June 23, 2017
Η Ευτυχία Γιαννάκη επανέρχεται με ένα δυνατό αστυνομικό, μια συναρπαστική ιστορία και προχωράει τη γραφή της ένα βήμα παρακάτω, χωρίς να μένει στη δοκιμασμένη συνταγή του πρώτου βιβλίου που απέσπασε το βραβείο Public φέτος. Το Πίσω Κάθισμα με είχε ενθουσιάσει, αλλά οι Αλκυονίδες μέρες ανεβάζουν κι άλλο τον πήχυ. Σφιχτή πλοκή γεμάτη ανατροπές, κρυμμένα σύμβολα, επιδέξιοι χειρισμοί από τη συγγραφέα σε παράλληλες ιστορίες, πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης, δυνατοί χαρακτήρες, ειδικά ο κεντρικός χαρακτήρας του Αστυνόμου Χάρη Κόκκινου αποκτά νέο βάθος και αφήνει ακόμη περισσότερες υποσχέσεις για το μέλλον.
Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο βιβλίο ανεξάρτητα από το αν είναι ένα καθαρόαιμο αστυνομικό μυθιστόρημα, έχει τόσα επίπεδα ανάγνωσης που θα συναρπάσει ακόμη και αναγνώστες που δεν ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος. Συνήθως μετά από μια σημαντική επιτυχία στο πρώτο βιβλίο ακολουθεί κάτι που μπορεί δύσκολα να το συναγωνιστεί. Η Γιαννάκη κατάφερε με τις Αλκυονίδες μέρες να δώσει σε τόσο σύντομο χρόνο ένα μυθιστόρημα που είναι ακόμη πιο δυνατό. Διαβάστε το!
Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο βιβλίο ανεξάρτητα από το αν είναι ένα καθαρόαιμο αστυνομικό μυθιστόρημα, έχει τόσα επίπεδα ανάγνωσης που θα συναρπάσει ακόμη και αναγνώστες που δεν ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος. Συνήθως μετά από μια σημαντική επιτυχία στο πρώτο βιβλίο ακολουθεί κάτι που μπορεί δύσκολα να το συναγωνιστεί. Η Γιαννάκη κατάφερε με τις Αλκυονίδες μέρες να δώσει σε τόσο σύντομο χρόνο ένα μυθιστόρημα που είναι ακόμη πιο δυνατό. Διαβάστε το!
October 22, 2017
Ελληνικό αστυνομικό ; ΛΟΛ
Από που να το πιάσω και από που να το αφήσω χωρίς να πονέσουν τα ματάκια μου;
(Έχουμε και θερμικές κάμερες, αμέ)
Στην πρώτη προσπάθεια της συγγραφέως έδωσα ένα 3αρι, εδώ δεν θα είμαι τόσο καλός : λάθη, λάθη, λάθη, και σοβαρές τρύπες κεφαλογραβιέρας στην πλοκή (ένας τυχαίος φόνος που πάει να καλύψει έναν κυρίως φόνο, μόνο που ο δεύτερος φόνος είναι εντελώς καλοστημένος για να είναι "τυχαίος")
Στα θετικά ; Σαφώς και η συγγραφέας ξέρει να γράφει πχ καλύτερα από τον Μάρκαρη τον οποίο εμφανώς αντιγράφει. Παρά τις ατέλειες στην πλοκή, ο Αστυνόμος (της) Κόκκινος θυμίζει πολύ περισσότερο Αξιωματικό της Ασφάλειας παρά ο Αστυνόμος Χαρίτος (του Μάρκαρη), γιατί σε μια σύγχρονη Αθήνα πιο εύκολα πέφτεις σε τραβεστί (καλογραμμένος χαρακτήρας) παρά να έχεις sidekick ένα παλιό αριστερό (Ο Μάρκαρης και τα μετεμφυλιακά του κολλήματα), και πιο εύκολα ζεις σε μια παλιά πολυκατοικία από το να έχεις χόμπυ τα λεξικά (Μάρκαρη, what were you thinking ;).
Better luck next time...
Από που να το πιάσω και από που να το αφήσω χωρίς να πονέσουν τα ματάκια μου;
(Έχουμε και θερμικές κάμερες, αμέ)
Στην πρώτη προσπάθεια της συγγραφέως έδωσα ένα 3αρι, εδώ δεν θα είμαι τόσο καλός : λάθη, λάθη, λάθη, και σοβαρές τρύπες κεφαλογραβιέρας στην πλοκή (ένας τυχαίος φόνος που πάει να καλύψει έναν κυρίως φόνο, μόνο που ο δεύτερος φόνος είναι εντελώς καλοστημένος για να είναι "τυχαίος")
Στα θετικά ; Σαφώς και η συγγραφέας ξέρει να γράφει πχ καλύτερα από τον Μάρκαρη τον οποίο εμφανώς αντιγράφει. Παρά τις ατέλειες στην πλοκή, ο Αστυνόμος (της) Κόκκινος θυμίζει πολύ περισσότερο Αξιωματικό της Ασφάλειας παρά ο Αστυνόμος Χαρίτος (του Μάρκαρη), γιατί σε μια σύγχρονη Αθήνα πιο εύκολα πέφτεις σε τραβεστί (καλογραμμένος χαρακτήρας) παρά να έχεις sidekick ένα παλιό αριστερό (Ο Μάρκαρης και τα μετεμφυλιακά του κολλήματα), και πιο εύκολα ζεις σε μια παλιά πολυκατοικία από το να έχεις χόμπυ τα λεξικά (Μάρκαρη, what were you thinking ;).
Better luck next time...
February 17, 2018
Με το Πίσω Κάθισμα η Ευτυχία Γιαννάκη είχε δώσει πολλά καλά δείγματα γραφής και πολλές υποσχέσεις για ένα γερό/στιβαρό ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα στη συνέχεια και νομίζω πως αυτό που διαφαινόταν έγινε αληθινό. Οι Αλκυονίδες Μέρες είναι ένα τέτοιο μυθιστόρημα με σφιχτό ρυθμό, αληθινούς χαρακτήρες, έξυπνο χειρισμό μιας αληθοφανούς υπόθεσης, κοινωνικό σχολιασμό αλλά και ενδοσκόπηση. Όλα τα στοιχεία δηλαδή που μου αρέσει να έχει ένα σύγχρονο αστυνομικό μυθιστόρημα. Το διάβασα απνευστί!
Νομίζω πως με αυτό το βιβλίο της η Γιαννάκη μας έδειξε και με το παραπάνω πως ήρθε για να μείνει!
υγ τα διαβάσματά της μπορούμε να τα καταλάβουμε μέσα από τις βιβλιογραφικές αναφορές που κάνει (αν και εγώ για κάποιο λόγο σκέφτηκα πως σίγουρα έχει διαβάσει και Ellroy - ίσως ο κοφτός ρυθμός της αφήγησης.
Νομίζω πως με αυτό το βιβλίο της η Γιαννάκη μας έδειξε και με το παραπάνω πως ήρθε για να μείνει!
υγ τα διαβάσματά της μπορούμε να τα καταλάβουμε μέσα από τις βιβλιογραφικές αναφορές που κάνει (αν και εγώ για κάποιο λόγο σκέφτηκα πως σίγουρα έχει διαβάσει και Ellroy - ίσως ο κοφτός ρυθμός της αφήγησης.
June 4, 2018
Οριακά δεν το παράτησα στη μέση, πραγματικά βαρέθηκα. Ο Χάρης Κόκκινος είναι το ίδιο αντιπαθητικός με το πρώτο βιβλίο (αγενής, εγωκεντρικός, απότομος με τους συνεργάτες του, ξεροκέφαλος). Οι υπόλοιποι χαρακτήρες σκιαγραφούνται οριακά, το έγκλημα είναι απολύτως προσχηματικό, η ιστορία έχει "τρύπες". Το "κοινωνικό σχόλιο" για τους μετανάστες δεν εμβαθύνει όσο θα μπορούσε, αν και το βιβλίο είναι πολύ μεγάλο - θα έκοβα τουλάχιστον 100 σελίδες, χωρίς να "χαλάσω" την ιστορία - το αντίθετο, μάλλον.
Δε νομίζω πως θα διαβάσω ξανά κάτι της κυρίας Γιαννάκη. Μόνο από καθαρή περιέργεια.
Τέλος, θα συμβούλευα τη συγγραφέα και τον εκδότη της αντί για το μάρκετινγκ να επενδύσουν κάτι παραπάνω σε έναν καλό διορθωτή/επιμελητή. Θεωρώ απαράδεκτα τα λάθη που υπάρχουν για έναν τέτοιο εκδοτικό οίκο όπως ο Ίκαρος.
Δε νομίζω πως θα διαβάσω ξανά κάτι της κυρίας Γιαννάκη. Μόνο από καθαρή περιέργεια.
Τέλος, θα συμβούλευα τη συγγραφέα και τον εκδότη της αντί για το μάρκετινγκ να επενδύσουν κάτι παραπάνω σε έναν καλό διορθωτή/επιμελητή. Θεωρώ απαράδεκτα τα λάθη που υπάρχουν για έναν τέτοιο εκδοτικό οίκο όπως ο Ίκαρος.
August 14, 2017
Αξιοπρεπέστατο και καλογραμμένο μυθιστόρημα. Παρ όλα αυτά όμως, κάτι έλειπε για να το αγαπήσω. Ίσως ο κεντρικός ήρωας που τόσο ενδιαφέρων και οξυδερκής μου είχε φανεί στο πρώτο μυθιστόρημα, εδώ μοιάζει να βουλιάζει στο κενό του. Δεν έχει συναισθήματα και δεν έχει αίσθηση του χιούμορ. Σαν Σκανδιναβός ...
August 29, 2017
Οι «Αλκυονίδες Μέρες», σε μαγνητίζουν, από το αιχμηρό εξώφυλλο τους, από την περίληψη στο οπισθόφυλλο τους αλλά και από τις πρώτες σελίδες. Η ιστορία του βιβλίου σε καθηλώνει, με τη συγγραφέα να στήνει για άλλη μια φορά, το όλο σκηνικό, στην Αθήνα και στους δρόμους της. Το μυστήριο και η δράση δεν λείπουν από αυτό το βιβλίο αλλά εντείνονται κυρίως στις τελευταίες σελίδες, όπου δίνεται η τελική λύση σε αυτό το παζλ, με την ανακάλυψη της αλήθειας αλλά και του δολοφόνου. Παράλληλα με την εξέλιξη της ιστορίας και τις πληροφορίες που δίνονται ώστε να εξιχνιαστούν τα εγκλήματα, η συγγραφέας μας παρουσιάζει, μέσα από τις λεπτομερείς και χωρίς να κουράζουν, περιγραφές της, την Ελληνική πραγματικότητα. Μια Ελλάδα που βασανίζεται από την οικονομική κρίση, τη βία αλλά και τους ίδιους τους ανθρώπους της.
Οι «Αλκυονίδες Μέρες» είναι ένα από τα καλύτερα ελληνικά αστυνομικά βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει το τελευταίο χρόνο και αξίζει να διαβαστεί απ όλους. Ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει το αστυνομικό με το κοινωνικό στοιχείο, με τη συγγραφέα να ανεβάζει τον πήχη, λίγο πριν την ολοκλήρωση της Τριλογίας.
Οι «Αλκυονίδες Μέρες» είναι ένα από τα καλύτερα ελληνικά αστυνομικά βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει το τελευταίο χρόνο και αξίζει να διαβαστεί απ όλους. Ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει το αστυνομικό με το κοινωνικό στοιχείο, με τη συγγραφέα να ανεβάζει τον πήχη, λίγο πριν την ολοκλήρωση της Τριλογίας.
June 27, 2017
Ειλικρινά δεν έχω λόγια! Εξαιρετικό, χορταστικό, μεστό και ρεαλιστικό αστυνομικό μυθιστόρημα, μέσα στην ελληνική πραγματικότητα.
Μπορεί να μην είναι ανάλαφρο ανάγνωσμα για την παραλία, αλλά σίγουρα να σπεύσετε να το διαβάσετε. Μου θύμισε την αίσθηση που μου άφηναν τα πρώτα βιβλία του Π. Μάρκαρη.
Τολμώ να πω ότι είναι και καλύτερο από το προηγούμενο βιβλίο, της κ. Γιαννάκη, Το πίσω κάθισμα, που δικαίως θεωρώ ότι βραβεύτηκε. Πραγματικά έχω υψηλές προσδοκίες για τη συνέχεια της Τριλογίας της Αθήνας... Αναμένουμε το επόμενο λοιπόν!
Μπορεί να μην είναι ανάλαφρο ανάγνωσμα για την παραλία, αλλά σίγουρα να σπεύσετε να το διαβάσετε. Μου θύμισε την αίσθηση που μου άφηναν τα πρώτα βιβλία του Π. Μάρκαρη.
Τολμώ να πω ότι είναι και καλύτερο από το προηγούμενο βιβλίο, της κ. Γιαννάκη, Το πίσω κάθισμα, που δικαίως θεωρώ ότι βραβεύτηκε. Πραγματικά έχω υψηλές προσδοκίες για τη συνέχεια της Τριλογίας της Αθήνας... Αναμένουμε το επόμενο λοιπόν!
June 23, 2017
Τέλειο, τέλειο, τέλειο!
August 25, 2017
Εξαίσιο και το δεύτερο μέρος της τριλογίας.
June 30, 2017
Για ακόμη μια φορά η Ευτυχια Γιαννακη έγραψε μια εξαιρετική αστυνομική ιστορία!
April 23, 2019
B.R.A.CE. 2019
4 βιβλία για τα οποία θα έχεις μια ευφάνταστη δική σου κατηγορία (4 βιβλία συγγραφέων που τα μικρά τους ονόματα σχηματίζουν το ακρωνύμιο ΣΕΚΕ)
Όποιος το έχει διαβάσει ας ανοίξει το spoiler να μου λύσει την μεγάλη μου απορία
Προσωπικά χρειάζομαι να δεθώ κάπως με τον ήρωα, είτε να τον συμπαθήσω, είτε να τον αντιπαθήσω αλλά χρειάζομαι να τον σέβομαι παρόλα αυτά. Ο Χάρης Κόκκινος δεν μου έκανε κάτι. Αρκετά ξεροκέφαλος και απότομος για τα δικά μου γούστα. Παρακούει εντολές, κάνει το�� κεφαλιού του και είναι εγωιστής.
Η υπόθεση είναι ενδιαφέρουσα αλλά θα έπρεπε να δουλευτεί λίγο παραπάνω. Το γεγονός ότι η πλοκή έχει "τρύπες" που δεν μπορούσα να εξηγήσω για να στήσω την υπόθεση, μου στέρησε κάτι.
Μου άρεσε που έβλεπα ανά κεφάλαιο το παρελθόν και το τώρα και μάθαινα το παρελθόν του δολοφόνου και τα κίνητρα του. Καταλάβαινα επίσης το κοινωνικό μήνυμα που ήθελε να περάσει η συγγραφέας και το σέβομαι.
2,5 αστεράκια
Όποιος το έχει διαβάσει ας ανοίξει το spoiler να μου λύσει την μεγάλη μου απορία
Προσωπικά χρειάζομαι να δεθώ κάπως με τον ήρωα, είτε να τον συμπαθήσω, είτε να τον αντιπαθήσω αλλά χρειάζομαι να τον σέβομαι παρόλα αυτά. Ο Χάρης Κόκκινος δεν μου έκανε κάτι. Αρκετά ξεροκέφαλος και απότομος για τα δικά μου γούστα. Παρακούει εντολές, κάνει το�� κεφαλιού του και είναι εγωιστής.
Η υπόθεση είναι ενδιαφέρουσα αλλά θα έπρεπε να δουλευτεί λίγο παραπάνω. Το γεγονός ότι η πλοκή έχει "τρύπες" που δεν μπορούσα να εξηγήσω για να στήσω την υπόθεση, μου στέρησε κάτι.
Μου άρεσε που έβλεπα ανά κεφάλαιο το παρελθόν και το τώρα και μάθαινα το παρελθόν του δολοφόνου και τα κίνητρα του. Καταλάβαινα επίσης το κοινωνικό μήνυμα που ήθελε να περάσει η συγγραφέας και το σέβομαι.
2,5 αστεράκια
April 10, 2020
Σε μια άλλη χώρα που τα πράγματα λειτουργούν έτσι όπως τα λέει η συγγραφέας θα ήταν ένα καλούτσικο αστυνομικό μυθιστόρημα.
Στην Ελλάδα οι αστυνομικοί της ασφαλειας δεν φοράνε στολή, οι ανακριτές δεν διατάζουν αρσεις απορρητου σε υποθέσεις που δεν τους έχουν ανατεθεί, δεν δίνουν επίσης συνεντεύξεις τύπου μαζί με αστυνομικούς και δεν παίρνουν καταθέσεις ενώ η υπόθεση βρίσκεται στην προανακριση.
Επισης ο αρχηγός στεγάζεται στην Κατεχακη κι όχι στην ΓΑΔΑ και καμία θερμικη κάμερα και ειδικα στην Ελλάδα δεν μπορεί να δει μέσα από τοίχους...
Επίσης κανένας αστυνομικός δεν πυροβολει υποπτο έτσι απλά για το χαβαλέ (βλέπε Λίνα στο δωμάτιο διευθυντή) και ΦΥΣΙΚΑ κανένας αυτόπτης μαρτυρας φόνου (βλέπε Αμι Σαφο) δεν παει να πιει μια πορτοκαλάδα λίγα λεπτά μετά την αυτοπροσωπη παρουσία του σε ένα φόνο... Όση φαντασία και να διαθέτουμε αγαπητή κυρία συγγραφέα, αυτά που γράφετε στο βιβλίο είναι εξωπραγματικα.
Η πλοκή είναι πολύ ωραία και σε κρατάει (γι'αυτο και τα 2 αστεράκια), η γραφή σας πολύ ωραια αλλά με πιάνουν τα γέλια όταν διαβάζω τέτοιες ανακρίβειες. Μπορούσατε να κάνετε μια έρευνα πριν την συγγραφή, να ενημερωθείτε πως λειτουργεί η Αστυνομία και το Δικαστικό σωμα και να προσαρμόσετε το βιβλίο περισσότερο στα Ελληνικά δεδομένα...
Δεν έχω διαβάσει ακομη την "Πόλη στο Φως" αλλά εφόσον σε εκείνο το βιβλίο δεν ξυπνάει ο Χάρης από ένα κακό όνειρο που τα φαντάστηκε όλα αυτά που διαδραματιστηκαν στα δύο πρώτα βιβλία, τότε τα δύο αστεράκια είναι ότι καλύτερο μπορώ να βάλω...
Κρίμα γιατί όπως είπα η γραφή σας είναι πολύ καλή και πολλά υποσχόμενη, εφόσον βέβαια υπάρξουν οι κατάλληλες βάσεις...
Στην Ελλάδα οι αστυνομικοί της ασφαλειας δεν φοράνε στολή, οι ανακριτές δεν διατάζουν αρσεις απορρητου σε υποθέσεις που δεν τους έχουν ανατεθεί, δεν δίνουν επίσης συνεντεύξεις τύπου μαζί με αστυνομικούς και δεν παίρνουν καταθέσεις ενώ η υπόθεση βρίσκεται στην προανακριση.
Επισης ο αρχηγός στεγάζεται στην Κατεχακη κι όχι στην ΓΑΔΑ και καμία θερμικη κάμερα και ειδικα στην Ελλάδα δεν μπορεί να δει μέσα από τοίχους...
Επίσης κανένας αστυνομικός δεν πυροβολει υποπτο έτσι απλά για το χαβαλέ (βλέπε Λίνα στο δωμάτιο διευθυντή) και ΦΥΣΙΚΑ κανένας αυτόπτης μαρτυρας φόνου (βλέπε Αμι Σαφο) δεν παει να πιει μια πορτοκαλάδα λίγα λεπτά μετά την αυτοπροσωπη παρουσία του σε ένα φόνο... Όση φαντασία και να διαθέτουμε αγαπητή κυρία συγγραφέα, αυτά που γράφετε στο βιβλίο είναι εξωπραγματικα.
Η πλοκή είναι πολύ ωραία και σε κρατάει (γι'αυτο και τα 2 αστεράκια), η γραφή σας πολύ ωραια αλλά με πιάνουν τα γέλια όταν διαβάζω τέτοιες ανακρίβειες. Μπορούσατε να κάνετε μια έρευνα πριν την συγγραφή, να ενημερωθείτε πως λειτουργεί η Αστυνομία και το Δικαστικό σωμα και να προσαρμόσετε το βιβλίο περισσότερο στα Ελληνικά δεδομένα...
Δεν έχω διαβάσει ακομη την "Πόλη στο Φως" αλλά εφόσον σε εκείνο το βιβλίο δεν ξυπνάει ο Χάρης από ένα κακό όνειρο που τα φαντάστηκε όλα αυτά που διαδραματιστηκαν στα δύο πρώτα βιβλία, τότε τα δύο αστεράκια είναι ότι καλύτερο μπορώ να βάλω...
Κρίμα γιατί όπως είπα η γραφή σας είναι πολύ καλή και πολλά υποσχόμενη, εφόσον βέβαια υπάρξουν οι κατάλληλες βάσεις...
This entire review has been hidden because of spoilers.
July 5, 2017
Πολυεπίπεδο, έξυπνο, γρήγορο, γεμάτο σύμβολα και ενδιαφέροντα δίπολα που πάει το Ελληνικό αστυνομικό ένα βήμα μπροστά αποφεύγοντας ευκολίες και στερεότυπα του είδους!
Η πλοκή στις Αλκυονίδες μέρες είναι εξαιρετική, με δουλεμένες ισορροπίες και χαρακτήρες. Φαίνεται πως εδώ έχει γίνει σημαντική δουλειά από τη συγγραφέα που καταφέρνει να περνάει πολύπλοκα σχήματα και πολλαπλά επίπεδα στην αφήγηση με αξιοσημείωτη μαεστρία. Ο τρόπος που παρουσιάζεται η πλευρά του δολοφόνου με συνεπήρε, ενώ ο κεντρικός χαρακτήρας του Αστυνόμου εξελίσσεται και ολοκληρώνεται. Αν στο Πίσω Κάθισμα με εντυπωσίασε ο τρόπος της αφήγησης, η παρουσίαση της Αθήνας και οι δευτερεύοντας ήρωες, εδώ διαπίστωσα ότι η Γιαννάκη αξιοποιώντας τα κεκτημένα της πρώτης ιστορίας, προχωρά πολλά βήματα μπροστά στήνοντας ένα έξυπνο και απρόσμενο παζλ από το οποίο δεν λείπει η ευαισθησία και το βάθος. Γι' αυτό και είναι ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί τόσο από τους λάτρεις του είδους, όσο και από αναγνώστες που δεν διαβάζουν αστυνομικά.
Θα είναι μια ιστορία που θα έχω για καιρό στο μυαλό μου και είμαι περίεργη να δω τι εκπλήξεις επιφυλάσσει η ολοκλήρωση της Τριλογίας.
Η πλοκή στις Αλκυονίδες μέρες είναι εξαιρετική, με δουλεμένες ισορροπίες και χαρακτήρες. Φαίνεται πως εδώ έχει γίνει σημαντική δουλειά από τη συγγραφέα που καταφέρνει να περνάει πολύπλοκα σχήματα και πολλαπλά επίπεδα στην αφήγηση με αξιοσημείωτη μαεστρία. Ο τρόπος που παρουσιάζεται η πλευρά του δολοφόνου με συνεπήρε, ενώ ο κεντρικός χαρακτήρας του Αστυνόμου εξελίσσεται και ολοκληρώνεται. Αν στο Πίσω Κάθισμα με εντυπωσίασε ο τρόπος της αφήγησης, η παρουσίαση της Αθήνας και οι δευτερεύοντας ήρωες, εδώ διαπίστωσα ότι η Γιαννάκη αξιοποιώντας τα κεκτημένα της πρώτης ιστορίας, προχωρά πολλά βήματα μπροστά στήνοντας ένα έξυπνο και απρόσμενο παζλ από το οποίο δεν λείπει η ευαισθησία και το βάθος. Γι' αυτό και είναι ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί τόσο από τους λάτρεις του είδους, όσο και από αναγνώστες που δεν διαβάζουν αστυνομικά.
Θα είναι μια ιστορία που θα έχω για καιρό στο μυαλό μου και είμαι περίεργη να δω τι εκπλήξεις επιφυλάσσει η ολοκλήρωση της Τριλογίας.
August 15, 2017
3,5/5 θα έλεγα! Πολύ καλό βιβλίο, θίγει σημαντικά θέματα και προβλήματα της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας. Σαν αστυνομικό μυθιστόρημα με απογοήτευσε λίγο γιατί πολύ νωρίς κατάλαβα και το δράστη και τα κίνητρα και ελυσα όλο το μυστήριο (ας πούμε) Βέβαια επειδή διαβάζω κατα 95% περίπου μόνο αστυνομικά,αυτό ηταν αναμενόμενο. Η λύση δίνεται στο τέλος αλλά δεν μου άφησε την αίσθηση της απόλυτης δικαίωσης που μου άφησαν στην ουσία μόνο τα βιβλία του Νέσμπο. Περιμένω βέβαια το τρίτο βιβλίο γιατι ως σειρά είναι άκρως ενδιαφέρουσα.
February 20, 2019
Διάβασα μια ωραία ιστορία,με έναν ανθρώπινο αστυνόμο,στην οποία θίγονται και κάποια αρκετά κοινότοπα κοινωνικά θέματα και μέχρι εκεί.Ούτε βαθειά κοινωνική ανάλυση έγινε,ούτε στιβαρή αστυνομική πλοκή εντόπισα πουθενά.Οι τελευταίες 100 σελίδες ήταν το highlight του βιβλίου,όπου είναι και οι πιο ενδιαφέρουσες όλης της υπόθεσης.Στα πολύ υπέρ του βιβλίου,η όμορφη γραφή της κ.Γιαννάκη.Στα αρνητικά,η αίσθηση ότι διαβάζω ένα βιβλίο που δεν ανήκει ξεκάθαρα σε κάποιο είδος καθώς και κάποια θεματάκια με την επιμέλεια/διόρθωση.(Αν δεν ήξερα ότι είναι γραμμένο από Ελληνίδα,θα έψαχνα να βρω ποιος έκανε τόσο άκυρη μετάφραση.)3,5⭐
October 29, 2019
Το δεύτερο βιβλίο της Ευτυχίας Γιαννάκη συνεχίζει την απορρόφηση του αναγνώστη στον κόσμο του Χάρη Κόκκινου και γεννά την απροθυμία να γυρίσεις στην δική σου πραγματικότητα. Όσο περισσότερο διαβάζω τη συγγραφέα καταλήγω στο να θεωρώ το αστυνομικό σκέλος περισσότερο ως αφορμή να πει κάποια πράγματα παρά ως την κύρια επιδίωξη του βιβλίου. Είναι εξαιρετική η κοινωνική της κριτική και το ξεδίπλωμα της ψυχολογίας των ηρώων. Μιλά για τη διεφθαρμένη κοινωνία της σημερινής Ελλάδας, την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων, τους λόγους που τους κάνουν να λυγίζουν, την αποξένωση μεταξύ ανθρώπων που ζουν δίπλα δίπλα. Νομίζω ότι στο μυαλό της είχε εξ αρχής την τριλογία γιατί η ιστορία του Χάρη Κόκκινου (που ελιναι και η πραγματική αιτία ύπαρξης του βιβλίου) είναι εν εξελίξει από την πρώτη σελίδα. Μου έχουν κάνει εντύπωση ορισμένες φράσεις της που είναι λογοτεχνικές και βαθιά αληθινές και ανθρώπινες συναμα και ελίζω να έχει στα σκαριά και συνεχεια της ζωής του Χάρη Κόκκινου ή κάποιου άλλου καφκικού ήρωα της σημερινής Αθήνας.
March 21, 2020
Πολυ καλο βιβλίο, ωραία πλοκή αν κ αναμενόμενο το τέλος.
October 15, 2017
Όταν η "μάυρη" σου τύχη μπλέκει με αυτή των άλλων ανθρώπων, σαρωμένη από τη βία που γεννά η ανέχεια, έχεις την επιλογή να καλύψεις τα κενά της ζωής σου, πριν γίνουν από αυτά "που δεν καλύπτονται"?
Σε αναμονή του 3ου μέρους...
Σε αναμονή του 3ου μέρους...
July 23, 2023
Οι «Αλκυονίδες μέρες» είναι το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας της Αθήνας της κυρίας Γιαννάκη, ακολουθώντας το «Στο πίσω κάθισμα», που ήταν και η πρώτη επαφή μου με την συγγραφέα. Όπως συμβαίνει με τις αστυνομικές σειρές βιβλίων, το κάθε βιβλίο είναι αυτόνομο ως προς την υπόθεση και απλά περιλαμβάνουν όλα τους ίδιους χαρακτήρες, όσον αφορά την ομάδα που αναλαμβάνει την επίλυση της υπόθεσης και τον περίγυρό της.
Ξεκινώντας από τα θετικά, προσωπικά βρήκα τους βασικούς χαρακτήρες ιδιαίτερα συμπαθητικούς και ενδιαφέροντες, και αυτό αποτέλεσε και τον βασικό λόγο που συνέχισα με το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας μετά την ολοκλήρωση του πρώτου. Επιπλέον, μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής της συγγραφέως καθώς και η κοινωνική σκοπιά της στο σχολιασμό των γεγονότων και της συμπεριφοράς των βασικών χαρακτήρων. Το βιβλίο θίγει πολλά κοινωνικά θέματα που είναι ακόμη πιο επίκαιρα από ποτέ, με τα θέματα της διαφθοράς και του ρατσισμού, να προστίθενται στις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, την έλλειψη οργάνωσης στην Ελλάδα και στα προβλήματα της LGBT κοινότητας που περιλαμβάνονταν και στο προηγούμενο βιβλίο. Τέλος, βρήκα την υπόθεση του συγκεκριμένου βιβλίου συνολικά πιο καλοστημένη από το πρώτο και τα κίνητρα του δολοφόνου πολύ πιο ρεαλιστικά.
Αν ήταν ένα ανεξάρτητο βιβλίο θα μου άρεσε περισσότερο, ωστόσο η ανάγνωσή του αμέσως μετά από το πρώτο με έκανε να νιώσω ότι η συγγραφέας απλά ακολούθησε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα δύο βιβλία . Επιπλέον, εντόπισα ένα κενό στην υπόθεση του βιβλίου, που η συγγραφέας αμέλησε να επεξηγήσει. Αν αυτό το κενό δεν υπήρχε, θα είχα βαθμολογήσει το βιβλίο με 4 αστεράκια.
Συνοψίζοντας, βρήκα το βιβλίο βελτιωμένο σε σχέση με το πρώτο της τριλογίας και διαβάστηκε εύκολα, ευχάριστα και γρήγορα. Οι βασικοί χαρακτήρες είναι πολύπλευροι άνθρωποι με σκέψεις, αδυναμίες και καθημερινές δυσκολίες, και αποτελούν τον κύριο λόγο που σκοπεύω να διαβάσω και το επόμενο και τελευταίο βιβλίο της τριλογίας.
Ξεκινώντας από τα θετικά, προσωπικά βρήκα τους βασικούς χαρακτήρες ιδιαίτερα συμπαθητικούς και ενδιαφέροντες, και αυτό αποτέλεσε και τον βασικό λόγο που συνέχισα με το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας μετά την ολοκλήρωση του πρώτου. Επιπλέον, μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής της συγγραφέως καθώς και η κοινωνική σκοπιά της στο σχολιασμό των γεγονότων και της συμπεριφοράς των βασικών χαρακτήρων. Το βιβλίο θίγει πολλά κοινωνικά θέματα που είναι ακόμη πιο επίκαιρα από ποτέ, με τα θέματα της διαφθοράς και του ρατσισμού, να προστίθενται στις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, την έλλειψη οργάνωσης στην Ελλάδα και στα προβλήματα της LGBT κοινότητας που περιλαμβάνονταν και στο προηγούμενο βιβλίο. Τέλος, βρήκα την υπόθεση του συγκεκριμένου βιβλίου συνολικά πιο καλοστημένη από το πρώτο και τα κίνητρα του δολοφόνου πολύ πιο ρεαλιστικά.
Αν ήταν ένα ανεξάρτητο βιβλίο θα μου άρεσε περισσότερο, ωστόσο η ανάγνωσή του αμέσως μετά από το πρώτο με έκανε να νιώσω ότι η συγγραφέας απλά ακολούθησε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα δύο βιβλία . Επιπλέον, εντόπισα ένα κενό στην υπόθεση του βιβλίου, που η συγγραφέας αμέλησε να επεξηγήσει. Αν αυτό το κενό δεν υπήρχε, θα είχα βαθμολογήσει το βιβλίο με 4 αστεράκια.
Συνοψίζοντας, βρήκα το βιβλίο βελτιωμένο σε σχέση με το πρώτο της τριλογίας και διαβάστηκε εύκολα, ευχάριστα και γρήγορα. Οι βασικοί χαρακτήρες είναι πολύπλευροι άνθρωποι με σκέψεις, αδυναμίες και καθημερινές δυσκολίες, και αποτελούν τον κύριο λόγο που σκοπεύω να διαβάσω και το επόμενο και τελευταίο βιβλίο της τριλογίας.
February 25, 2019
Δεν εχει να ζηλεψει τιποτα απο συγχρονους ξενους συγγραφεις αστυνομικης λογοτεχνιας...απλα υπεροχο!
July 24, 2023
Το ένιωσα λίγο πιο αργό σε σχέση με το πρώτο της σειράς αλλά και πάλι το απόλαυσα! Πολύ ωραία γραφή!!
April 10, 2018
Ωραίο γράψιμο και υπόθεση που σε κρατάει σε εγρήγορση και με αμείωτο ενδιαφέρον σχεδόν ως το τέλος. Καλοδουλεμένοι χαρακτήρες, από τον πρωταγωνιστή, ως τους πιο δεύτερους και τρίτους που συμμετέχουν στην ιστορία.
November 9, 2018
Τι βιβλίο ήταν αυτό; Αστυνομικό ή κοινωνικό; Φοβάμαι πως η κυρία Γιαννάκη έχασε τις ισορροπίες ή παρασύρθηκε από την φλυαρία της προς άλλη κατεύθυνση; Όπως και να χει...
March 26, 2022
Ο Χάρης Κόκκινος και η ομάδα του επιστρέφουν για να διαλευκάνουν την αποτρόπαια δολοφονία μίας νεαρής κοπέλας από την Γκάνα. Τόπος του εγκλήματος είναι ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο. Η υπόθεση είναι περίπλοκη και μπερδεμένη. Επίσης ο αστυνομικός καλείται να λύσει και το θέμα που προέκυψε με τον γιο του.
Το δεύτερο βιβλίο της Ευτυχίας Γιαννάκη βάζει στον αναγνώστη πολλές θεματικές για να τον κάνει να σκεφτεί και να προβληματιστεί για την σύγχρονη κοινωνία που φθίνει. Το κύριο θέμα που θίγει είναι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία. Πόσο εύκολα μπορεί ο κόσμος να γυρίσει την πλάτη σε ένα έγκλημα όταν το θύμα είναι μετανάστης και παράλληλα σε πόσα γνωσιακά λάθη μπορεί να πέσει ο κοινός νους για το ποιόν και τον χαρακτήρα του συνανθρώπου μας. Είναι πολύ εύκολο να στιγματίσουμε κάποιον που ανήκει σε άλλη φυλή γιατί αρνούμαστε να αποδεχτούμε ότι ο κόσμος ανήκει σε όλους και έχουμε τα ίδια δικαιώματα.
Επίσης παρουσιάζει τον εργασιακό Μεσαίωνα που συνεπάγεται ανασφάλιστη εργασία, μικρές οικονομικές αποδοχές και πολλές απαιτήσεις από το καπιταλιστικό σύστημα που αποζητά το κέρδος. Με άγγιξε πολύ το οικογενειακό θέμα του Χάρη με τον γιο του καθώς φωτίζει την πλευρά της οικογένειας που καλείται να αγκαλιάσει το παιδί του όπως είναι χωρίς να το πληγώσει και να παραμερίσει τα κακόβουλα σχόλια του περίγυρου.
Όσον αφορά την αστυνομική πλοκή η σύλληψη και ο τρόπος παρουσίασης των γεγονότων με καθήλωσε καθώς κατάφερε να ενώσει τα προβληματικά κομμάτια του κοινωνικού γίγνεσθαι που είναι άμεσα συνυφασμένα για την βία που έχουμε σήμερα.
Η Ευτυχία με έχει κερδίσει από το πρώτο της βιβλίο καθώς δεν κάνει ένα μονότονο αστυνομικό μυθιστόρημα που θα οδηγήσει αισίως στο τέλος του αλλά καταπιάνεται και με τα αποστήματα που έχει η κοινωνία μας σε πολλούς τομείς.
Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση.
Το δεύτερο βιβλίο της Ευτυχίας Γιαννάκη βάζει στον αναγνώστη πολλές θεματικές για να τον κάνει να σκεφτεί και να προβληματιστεί για την σύγχρονη κοινωνία που φθίνει. Το κύριο θέμα που θίγει είναι ο ρατσισμός και η ξενοφοβία. Πόσο εύκολα μπορεί ο κόσμος να γυρίσει την πλάτη σε ένα έγκλημα όταν το θύμα είναι μετανάστης και παράλληλα σε πόσα γνωσιακά λάθη μπορεί να πέσει ο κοινός νους για το ποιόν και τον χαρακτήρα του συνανθρώπου μας. Είναι πολύ εύκολο να στιγματίσουμε κάποιον που ανήκει σε άλλη φυλή γιατί αρνούμαστε να αποδεχτούμε ότι ο κόσμος ανήκει σε όλους και έχουμε τα ίδια δικαιώματα.
Επίσης παρουσιάζει τον εργασιακό Μεσαίωνα που συνεπάγεται ανασφάλιστη εργασία, μικρές οικονομικές αποδοχές και πολλές απαιτήσεις από το καπιταλιστικό σύστημα που αποζητά το κέρδος. Με άγγιξε πολύ το οικογενειακό θέμα του Χάρη με τον γιο του καθώς φωτίζει την πλευρά της οικογένειας που καλείται να αγκαλιάσει το παιδί του όπως είναι χωρίς να το πληγώσει και να παραμερίσει τα κακόβουλα σχόλια του περίγυρου.
Όσον αφορά την αστυνομική πλοκή η σύλληψη και ο τρόπος παρουσίασης των γεγονότων με καθήλωσε καθώς κατάφερε να ενώσει τα προβληματικά κομμάτια του κοινωνικού γίγνεσθαι που είναι άμεσα συνυφασμένα για την βία που έχουμε σήμερα.
Η Ευτυχία με έχει κερδίσει από το πρώτο της βιβλίο καθώς δεν κάνει ένα μονότονο αστυνομικό μυθιστόρημα που θα οδηγήσει αισίως στο τέλος του αλλά καταπιάνεται και με τα αποστήματα που έχει η κοινωνία μας σε πολλούς τομείς.
Αναζητήστε το και καλή ανάγνωση.
October 22, 2017
Οφείλω να πω, ότι το “Αλκυονίδες μέρες” με “γράπωσε” κανονικά από τις πρώτες σελίδες.
Δεν έχω διαβάσει πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα και από ό,τι θυμάμαι τα περισσότερα από αυτά είναι ξένης λογοτεχνίας. H γραφή της Ευτυχία Γιαννάκη με κέρδισε λίγο περισσότερο σε αυτή την κατηγορία (και ιδιαίτερα στο “Αλκυονίδες μέρες”). Εκδόσεις Ίκαρος - Ikaros Publishing #booklover
Διαβάστε αναλυτικά τις εντυπώσεις μου εδώ : https://goo.gl/hyEDj1
Δεν έχω διαβάσει πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα και από ό,τι θυμάμαι τα περισσότερα από αυτά είναι ξένης λογοτεχνίας. H γραφή της Ευτυχία Γιαννάκη με κέρδισε λίγο περισσότερο σε αυτή την κατηγορία (και ιδιαίτερα στο “Αλκυονίδες μέρες”). Εκδόσεις Ίκαρος - Ikaros Publishing #booklover
Διαβάστε αναλυτικά τις εντυπώσεις μου εδώ : https://goo.gl/hyEDj1
Displaying 1 - 30 of 41 reviews